کارگردان فیلم‌هایی چون «هفت»، «بازی» و «باشگاه مشتزنی» که آخرین ساخته‌اش «شبکه اجتماعی» بیش از هر فیلم دیگری مورد توجه منتقدان قرار گرفت. یکی از مهم‌ترین فرازهای ستایش منتقدان مقایسه شبکه اجتماعی با «همشهری کین» بود. منتقدان برجسته‌ای چون ریچارد کورلیس فیلم فینچر را با شاهکار ولز مقایسه کردند؛ مقایسه‌ای که به هر حال برای هر فیلمسازی یک افتخار به‌حساب می‌آید.
نکته جالب توجه واکنش فینچر به چنین قیاسی است. فینچر در گفت‌وگو با یک خبرنگار ایرانی درباره مقایسه فیلمش با همشهری کین چنین گفته است: «این حرف‌ها شوخی است. از این شوخی‌ها همیشه می‌کنند. نباید این حرف‌ها را جدی گرفت.» اصرار مصاحبه‌کننده به اینکه آیا واقعا هیچ شباهتی میان این دو فیلم وجود ندارد، این پاسخ را از سوی فینچر در پی دارد: «شباهتی نمی‌بینم، نمی‌دانم. واقعا نمی‌دانم.
شاید هم بشود شباهت‌هایی پیدا کرد، همین موفق‌بودن آدم‌ها شاید شباهت اصلی باشد ولی به‌نظرم اینجور مقایسه‌کردن فیلم‌ها ایده خوبی نیست، اینجوری همه فیلم‌ها شبیه هم هستند. این منطق خوبی نیست برای اینکه فیلم‌ها را در یک رده ببینیم.»
این واکنش یک کارگردان بزرگ به مقایسه فیلمش با شاهکار بی‌همتایی است که نیم قرن است در جایگاه بهترین فیلم تاریخ سینما قرار دارد؛ واکنشی که بیش از آن‌که فروتنانه باشد، صادقانه است.
در بخش دیگری از مصاحبه، فینچر به این نکته اشاره می‌کند که خیلی زود و از همان فیلم اولی که ساخته، متوجه شده نمی‌شود دنیای تماشاگران را تغییر داد و سپس از مصاحبه‌کننده می‌پرسد «بیگانه3» را دیده‌اید؟ پاسخ خبرنگار به سنت ایرانی‌ها ابراز شرمندگی به‌خاطر دوست‌نداشتن فیلم است، اما واکنش فینچر بسیار جالب توجه است: «چرا شرمنده؟ ایرادی ندارد. من هم دوستش ندارم. اصلا فیلم خوبی نیست. خجالت نکشید! من هم با شما هم‌نظرم.»
این نحوه برخورد فینچر با آثارش را بگذارید کنار واکنش‌های سینماگران ایرانی که اغلب کمترین انتقادی را برنمی‌تابند. نمونه بارزش، فیلمسازی است که بیش از 2دهه است اغلب آثارش مورد توجه منتقدان، کارشناسان و مردم قرار گرفته است؛ فیلمسازی که البته هر وقت منتقدان فیلمش را نپسندیده‌اند به آنها حمله کرده و این‌بار دامنه اعتراضش را به همکار سینماگرش نیز تسری داده است. کاش فیلمسازان رعایت‌کردن قواعد بازی را کمی از فینچر بیاموزند.
