او به همین دلیل فیلم‌سازی را پیشه کرده است. «پسر بابل» او یک درام ضدجنگ است که سرنوشت مردم عراق را در دل قصه سفر طولانی یک پیرزن و نوه نوجوانش به نمایش می‌گذارد. احمد، یکی از دو شخصیت اصلی قصه، پسر نوجوانی است که همراه با مادربزرگ خود در جست‌وجوی پدر گم شده‌اش است. پدر احمد در جریان جنگ خلیج فارس (حمله عراق به کویت و عواقب آن) گم شده و او و مادر بزرگش پس از سقوط صدام تصمیم می‌گیرند یا او را پیدا کنند و یا خبری در باره وضعیت وی کسب کنند. این فیلم در بخش مسابقه بین‌الملل جشنواره فجر حضور دارد. الداراجی در یک گفت‌وگوی اینترنتی درباره «پسر بابل» صحبت می‌کند.
- به نظر می‌رسد کارگردانی فیلمی مثل «پسر بابل» کار بسیار سختی بوده و نیروی زیادی از شما گرفته است.
از روز اول می‌دانستم که ساخت این فیلم کار ساده‌ای نخواهد بود، ولی تصمیم گرفته بودم آن را بسازم. نمی‌خواستم عقب‌نشینی کنم. حاضر به تحمل چنین شکستی نبودم. تمام نیرو و توانم را بر روی آن گذاشتم که فیلم را به بهترین شکل ممکن بسازم. به همین خاطر وقتی کار تولید «پسر بابل» تمام شد، از نظر احساسی و روحی، خودم را خسته و تهی دیدم. دلیل هم دارد. در طول کار فیلم‌برداری و تولید آن، بارها و بارها گریه کردم. علتش هم این است که آدم‌ها و فضای آن را دوست داشتم. من دو شخصیت اصلی قصه را خیلی دوست داشتم و نسبت به شرایطی که در آن قرار گرفته (یا در حقیقت گیر کرده) بودند حساس بودم.
- آیا قصه فیلم در عین حال قصه زندگی خود شما را تعریف می‌کند؟
خیر، ولی قصه زندگی بسیاری از کودکان، نوجوانان و جوانان عراقی است. اتفاقاتی که برای احمد در طول قصه رخ می‌دهد می‌تواند برای خیلی‌های دیگر در طول این سال‌ها رخ داده باشد. تلاش من به عنوان یک فیلم‌ساز این بود که درد و رنج خودم را به عنوان یک انسان و هنرمند متعهد، در این قصه رها کنم. با به تصویر کشیدن این قصه، حالا تا حد زیادی احساس راحتی می‌کنم. فکر می‌کردم باید کاری برای کشورم انجام دهم و با ساخت این فیلم، وظیفه‌ام را به انجام رسانده‌ام.
- موسیقی در «پسر بابل» نقش مهمی دارد. در این باره توضیح می‌دهید؟
فرهنگ عراق ارتباط نزدیکی با موسیقی و صدا دارد. وقتی فیلم‌نامه فیلمی را می‌نویسم و یا مشغول فیلم‌برداری یا تدوین آن هستم، به قرآن کریم فکر می‌کنم.قرآن و موسیقی‌ای که در قرائت قرآن هست به من کمک می‌کند تا قصه فیلم‌هایم را گسترش دهم. در عین حال، برای هرفیلمی که می‌سازم نیازمند پیدا کردن یک ریتم درست هستم. به همین دلیل است که «پسر بابل» هم از موسیقی بهره‌زیادی گرفته و شروع آن با یک ترانه محلی است.
- شخصیت اصلی فیلم بعدی‌تان هم یک نوجوان خواهد بود؟
بله. هنوز اسمی برایش انتخاب نکرده‌ام، ولی در باره یک پسربچه ده ساله یتیم است. او پدر و مادرش را در جریان یک بمب‌گذاری انتحاری در بازار محلی از دست داده و برای ادامه زندگی با دشواری‌های زیادی روبه‌روست. قصه این فیلم هم مثل «پسر بابل» در باره تلاش سخت آدم‌ها برای ادامه حیات است.
