از چنین روزی در سال 1347 (فوریه 1969) مقررات مربوط به محدوده 25 ساله تهران به اجرا در آمد و ایجاد ساختمان و دادن خدمات شهری در خارج از محدوده ممنوع شد و به همین سبب بهای این اراضی (خارج از محدوده) تا حد سقوط آزاد ارزان شد.
این سقوط بها ثابت کرد که به‌رغم قانون معاملات بازرگانی که مستغلات را از ردیف این معاملات خارج ساخته بود، خرید و فروش مستغلات در ایران بورسی و وارد کار تجارت شده بود.
پس از پیروزی انقلاب در 22 بهمن 1357، ضابطه محدوده نادیده گرفته شد و گروهی از موقع و فرصت به دست آمده استفاده کردند و بدون کسب پروانه، حتی در ساعات شب در اراضی خارج از محدوده از جمله اراضی متعلق به غیر، به ساختن خانه سرگرم شدند و بدون مجوز، آب و برق دولتی را به این ساختمان‌ها وصل کردند و مشکلات شهری تهران و گسترش بی‌رویه شهر از همان زمان آغاز و متعاقب آن سیل مهاجرت به پایتخت سرازیر شد.
تحصن کارمندان دولت ایران در سفارت روسیه
هشتم اسفند 1294 (27 فوریه 1916 و در جریان جنگ جهانی اول) گروهی از کارمندان دولت ایران که پرداخت مقرری آنان عقب افتاده و نوروز نزدیک بود، به‌منظور اعتراض و وصول آن در سفارت روسیه در تهران متحصن شده بودند.
آنان که به‌وسیله محرکان اغفال‌شده بودند نمی‌دانستند که چنین اشتباهاتی، در تحلیل بیگانگان به ضعف وطن‌دوستی تعبیر می‌شود و نه تنها به تاریخ و سابقه درخشان ملت آسیب می‌زند بلکه باعث تشویق خارجی به مداخله می‌گردد.
2 دهه بعد مهر خیانت به وطن بر پیشانی محرکان این کارمندان به تحصن در سفارتخانه خارجی زده شد و محرومیت اجتماعی یافتند.
حمله به کالسکه محمدعلی شاه قاجار با بمب دستی
هشتم اسفند 1286 (27 فوریه سال 1908) در تهران به سوی کالسکه محمدعلی شاه قاجار 2 بمب دستی پرتاب شد که ضمن آن عده‌ای جلودار و محافظ یمین و یسار کشته شدند، اما به‌خود شاه آسیبی نرسید.
محمدعلی شاه ازکاخ گلستان عازم باغ دوشان تپه (شرق تهران) بود که به سوی کالسکه او بمب پرتاب شد.در پی این حادثه، به دستور شاه، «ظفرالسلطنه» فرماندار تهران را چوب زدند.
ظفرالسلطنه همان روز (پیش از حمله به کالسکه) به‌عنوان وزیر جنگ کابینه معرفی شده بود که پس از کتک خوردن به زندان افتاد.
نخستین فرستنده عادی تلویزیونی
آژانس دولتی آمریکا که ناظر بر ارتباطات همگانی است [پدر «اف.سی.سی» امروز] 26 فوریه 1928نخستین پروانه تاسیس تلویزیون [رسانه صوت و تصویری] را به نام متقاضی آن «چارلز فرانسیس جنکینز» صادر کرد و این تلویزیون که نخستین فرستنده تلویزیونی دائمی جهان به مفهوم امروز (غیر آزمایشی) بود،
نزدیک به 5 ماه بعد (دوم ژوئیه 1928) در ویتون ایالت مریلند (حاشیه شهر واشنگتن) آغاز به‌کار کرد. این شبکه که تصویر و صدای آن منطقه‌ای به شعاع 40 کیلومتر را پوشش می‌داد در آغاز کار هر هفته 5 شب برنامه پخش می‌کرد و بیشتر برنامه‌های آن فیلم سینمایی بود.
آزمایش عمومی پخش تصویر روی امواج (تلویزیون) از سال 1923 آغاز شده بود. از آنجا که تلویزیون با موج بلند کار می‌کند تا ده‌ها سال وپیش‌از پیدایش ماهواره و کابل، هر فرستنده مربوط به یک منطقه محدود می‌شد. جنکینز در سال 1934 و در 86 سالگی درگذشت.
