کودکی‌های ربوده‌شده

گروه دیپلماتیک – همشهری آنلاین: نسل‌کشی رژیم صهیونیستی، بار سنگینی را بر دوش دختران غزه گذاشته است، کسانی که مجبورند با عروسکی در دست خانه‌داری کنند و مراقبت از خواهر و برادرهایشان را برعهده بگیرند؛ مسئولیت‌هایی بسیار فراتر از سن و سالشان.

تارنمای العربی جدید نوشته: کودکی هاله سهیل شبی تمام شد که ۲۵ نفر از اعضای خانواداش در حمله اسرائیل شهید شدند. مادر و خواهران زخمی‌اش برای درمان به خارج از غزه منتقل شدند و او مسئولیت مراقبت از پدر، برادر و ۳ پسرعموی خردسالش را برعهده گرفت.

الگویی فراگیر

تجربه هاله تنها یکی از نمونه‌های بی‌شمار در غزه است. دینا حماده زریب ۱۶ ساله پدر و مادرش را در حمله رژیم صهیونیستی از دست داده است. او این روزها مسئولیت ۶ خواهر و برادر تنی _ و ۴ خواهر و برادر ناتنی_ را برعهده دارد.

دینا هر روز صبح زود بیدار می‌شود، هر غذایی که در دسترس باشد آماده می‌کند، اجاق هیزمی را روشن می‌کند و چای می‌گذارد. پس از آن نوبت آوردن آب است: او همراه برادرش در صف می‌ایستد، ظرف‌های سنگین را تا چادر می‌کشد و سپس به خواهر و برادرهای کوچک‌ترش در درس و کارهای روزانه کمک می‌کند.

حمل باری سنگین

در شمال غزه، شهد یحیی هم پس از آنکه مادرش برای درمان به خارج از غزه رفت، با فشارهای مشابهی روبه‌رو شده است.

شهد توضیح می‌دهد که در جریان آوارگی‌های پی‌درپی، بارها وسایل خانواده را جمع و دوباره باز کرده است. از آن زمان، مدیریت بقا و زندگی روزمره خانواده بر عهده او بوده است.

شهد با وجود خستگی شدید — به‌ویژه از پخت نان — می‌گوید به آنچه انجام داده افتخار می‌کند، به‌خصوص با توجه به شرایط دشوار ناشی از بیماری مادرش و دوری او برای درمان.

نسلی که به اجبار بزرگ شد

در نگاهی کلی، روایت‌های هاله، دینا و شهد تنها گوشه‌ای کوچک از واقعیتی است که هزاران دختر در سراسر غزه با آن روبه‌رو هستند. بر اساس گزارش مقامات محلی، نزدیک به ۳۷ هزار کودک در غزه یتیم شده‌اند که بسیاری از آن‌ها هر دو والد خود را از دست داده‌اند.

این نسل‌کشی همچنین حدود ۱۷ هزار زن بیوه بر جای گذاشته و هزاران غیرنظامی زخمی برای درمان به خارج منتقل شده‌اند؛ امری که اعضای جوان‌تر خانواده را ناچار کرده است به‌تنهایی از پس زندگی برآیند. با ادامه افزایش این آمار — حتی در شرایط آتش‌بس — آینده همچنان نگران‌کننده می‌شود.