به گزارش همشهری آنلاین، به نقل از فرادید: در میان حیوانات، میمونهای بینیدراز ، یکی از منحصربهفردترین گونههای روی کره زمین هستند.
آنها به خاطر بینی بلند و گوشتیشان که به ویژه در نرها برجستهتر است فوراً قابل تشخیصاند.
مدتهاست که تصور میشود این زائده پیازی شکل در میمونهای بینیدراز به عنوان نشانهای از جایگاه اجتماعی و کیفیت جنسی عمل میکند.
اما به گفته کارشناسان، بینی این گونه از میمون نه تنها نشانهای ظاهری از قدرت است، بلکه نقش مهمی در ارتباط صوتی نیز ایفا میکند.
نرها اغلب صداهای بلند و دوربردی تولید میکنند که از طریق مجرای بینی فیلتر شده و از این طریق میتوانند تا ۷ کیلومتر آن طرفتر، در محل زندگیشان یعنی جنگلهای بورنئو، شنیده شوند.
محققان دانشگاه اوزاکا، سیتیاسکنهایی را روی نمونههای گرفته شده از میمونهای بینیدراز انجام دادند که به آنها امکان داد مدلهای دیجیتالی سهبعدی دقیقی از مجاری بینی این میمونها بسازند.
آنها با استفاده از شبیهسازی کامپیوتری توانستند بفهمند که هرچه بینی بزرگتر باشد، فرکانس صداهایی که تولید میکنند کمتر است.
محققان میگویند که میمونهای ماده احتمالاً میفهمند که این سیگنال صوتی متعلق به یک نر بزرگتر و از نظر جنسی بالغ است.
پروفسور تاکشی نیشیمورا میگوید: «این تحقیق، که حاصل همکاری منحصر به فردی بین یک باغوحش اختصاص داده شده به حفاظت از گونههای نادر، نخستی شناسان و مهندسان است، نتایج غیرمنتظرهای به همراه داشت. ما از کشف یافتههایی که ویژگیهای فیزیکی را به ارتباط صوتی و تکامل اجتماعی مرتبط میکند، بسیار خوشحالیم.»
به گفتهی محققان، این میمونها دقیقاً مانند انسانها که صداهای قابل تشخیصی دارند؛ فرکانسهای مختلفی تولید میکنند که برای شناسایی نرها کافی خواهد بود.
محققان مدعی هستند که این صدا میتواند به مادههای گروه کمک کند تا مکان نر غالب را ردیابی کنند و در عین حال به سایر نرها اجازه میدهد تا موقعیت مکانی رقبای خویش را زیر نظر داشته باشند.
به عنوان بخشی از مطالعه، آنها سیتیاسکن یک میمون بالغ نر بینیدراز به نام جاکا را با یک میمون نابالغ به نام نیکو مقایسه کردند. بینی جاکا به طور قابل توجهی بزرگتر بود و آزمایشها نشان داد که او صداهایی با فرکانس پایینتر تولید میکرد.
دانشمندان در مقالهای مدعی شدهاند که نرهای بالغ بینی خارجیشان را رشد میدهند تا از طریق فرکانسی که میفرستند، اندازهی بدن خود را برای جفتهای ماده و رقبای نر، بزرگنمایی کنند.
محققان میگویند: «یافتههای ما این دیدگاه را تقویت میکند که نرهای بالغ چنین بینی بزرگی را به این خاطر دارند که سیگنال جثه بزرگ را برای مادهها و نرهای نابالغ بزرگنمایی کند.»
دانشمندان قبلا نیز بر این نظر بودند که این بینی آویزان به ایجاد یک اتاق پژواک کمک کرده که صدای غرش میمون را تقویت میکند.
مطالعات دیگر نشان میدهد که این بینی میتواند به تولید صداهای بلندتر و عمیقتر کمک کند؛ درحالی که بر اساس استدلال برخی دیگر، این ویژگی اغراقآمیز، مانند یک «تبلیغ» برای جفتهای بالقوه ماده عمل میکند.
با وجود مزایای تکاملی این بینی بزرگ، آویزان بودن آن سبب شده که این گونه میمون، به عنوان یکی از زشتترین حیوانات جهان شناخته شود.
این میمونها بومی جنگلهای بورنئو هستند و هرگز از رودخانهها، جنگلهای حرا ساحلی و مردابهای جزیره فراتر نمیروند.
آنها در گروههای سازمانیافتهای متشکل از یک میمون نر غالب و حداکثر هفت میمون ماده و فرزندانشان زندگی میکنند.
میمونهای بینیدراز نر، میتوانند به وزن ۲۲.۵ کیلوگرم برسند، اگرچه میمونهای ماده فقط تا حدود نیمی از این وزن رشد میکنند.
این نوع بینی، فقط برای جنس نر این گونه بوده و میمونهای ماده از همین نژاد، بینی و پوزهی ظریفتری دارند.
نظر شما