در این مراسم، مجموعه داستان‌های این نویسنده که با عنوان «داستان شغل‌ها» در شماره‌های گذشته ماهنامه قلک به چاپ رسیده است، مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت و به دلیل موفقیت این داستان‌ها از منظر انتخاب موضوع، لحن و زبان داستان، شخصیت‌پردازی‌ها، فضاسازی‌های داستانی و... جایزه ویژه‌ای به وی تعلق گرفت.
در بخشی از گزارش گروه بررسی نشریات شورای کتاب کودک در خصوص مجموعه «داستان شغل‌ها» به قلم سیدنوید سیدعلی‌اکبر که در شماره‌های 6 تا 25 ماهنامه قلک به چاپ رسیده، آمده است:
«عنوان داستان‌ها در این مجموعه بیشتر اسم همان شخصیت‌های داستان‌هاست. گفته می‌شود که نامگذاری داستان‌ها براساس نام شخصیت‌های داستان، چندان جالب نیست اما در مورد داستان‌های آقای علی‌اکبر، موضوع کمی فرق دارد. نام شخصیت‌ها به‌نوعی بازی با حروف است، مثل «چی‌چی‌په» در داستان «چی‌چی‌په طراح چی‌چی‌راسیون». در این قصه، بچه‌های داستان نه می‌توانستند «کاناپه» یعنی اسم آقای طراح دکوراسیون را درست بیان کنند و نه خود واژه «دکوراسیون» را. شیوه دیگری که آقای علی‌اکبر برای نامگذاری داستان‌هایشان به کار می‌برند، نامگذاری براساس بازی با صداست؛ مثل «شاتالاپ» در داستان «شاتالاپ و قوقولی‌شنا» که در این داستان از شغل غریق‌نجات صحبت می‌شود و «شاتالاپ» همان صدای پریدن در آب است. در برخی داستان‌ها نیز عنوان، تمام فضای داستان را به ذهن متبادر می‌کند مثل داستان «فروشنده رؤیایی در سرزمین جادویی» که از شغل اسباب‌بازی‌فروشی حرف می‌زند.
از عنوان داستان‌ها که بگذریم، می‌شود راجع‌به زبان و لحن نوشته‌ها صحبت کرد. آقای علی‌اکبر واژه‌ها را خیلی خوب می‌شناسند و خوب آنها را به کار می‌گیرند؛ واژه‌هایی که آدم‌ها در شغل‌های مختلف یا طبقات مختلف از آنها استفاده می‌کنند یا مربوط به سنین خاصی هستند. به همین دلیل، زبان نوشته‌ها خیلی ساده و لحن، صمیمی می‌شود. در عین حال این سادگی و صمیمیت به زیبایی متن صدمه نمی‌زند. شخصیت‌ها نیز با این زبان ارتباط نزدیکی با هم برقرار می‌کنند و می‌توانند با یکدیگر حرف بزنند؛ یعنی استفاده فراوان از دیالوگ در نوشته‌ها. در نوشته‌ها حتی صداهای این ارتباط گفتاری شنیده می‌شود....
در مورد شخصیت‌پردازی‌ها هم باید گفت که شخصیت‌ها در داستان‌ها به خوبی پرورانده می‌شوند و برای مخاطب زنده، ملموس و باورکردنی هستند؛ خواه شخصیت انسانی باشد، خواه حیوانی. شخصیت‌ها وارد داستان می‌شوند، پویا هستند، با مشکل یا مسأله مورد نظر نویسنده درگیر شده و در روند داستان متحول می‌شوند. این تحول معمولاً در داستان‌های کوتاه نمی‌تواند خوب انجام شود؛ اما آقای علی‌اکبر می‌توانند به‌خوبی این کار را انجام دهند، مثل جغد در داستان «جغد جذاب درخت کاج» که در ابتدا خجالت می‌کشیده عینک بزند، چون فکر می‌کرده دیگران مسخره‌اش می‌کنند تا اینکه خانم چشم‌پزشک قانعش می‌کند، عینک بزند و به قول نویسنده «حالا هم چشم‌هایش خیلی خوب می‌بیند و هم بسیار جذاب و خوشگل می‌شود».
سید نوید سیدعلی اکبر از نویسندگان حوزه داستان نویسی کودکان است. او متولد 1362 و دانش‌آموخته رشته مرمت آثار تاریخی است. او داستان‌نویسی را در هفت‌سالگی با چاپ داستان‌های کوتاه در مجله «عروسک سخنگو» آغاز کرد و در 14 سالگی عضو تحریریه این مجله شد. او کتاب‌های بسیاری برای بچه‌ها نوشت و کتاب‌هایش جوایز متعددی گرفتند. او نویسنده و همچنین کارشناس داستان ماهنامه قلک (ویژه کودکان 3 تا 7 سال) است.
نظر شما