این فیلم داستان زنی به نام ریحان را روایت می‌کند که پس از مرگ همسر خود و با وجود مخالفت‌های برادر همسرش به تنهایی بار زندگی را به دوش می‌کشد و کافه همسرش را در شهری مرزی دوباره راه می‌اندازد.
رفت و آمد رانندگان ترانزیت خارجی و دل بستن ریحان به راننده‌ای یونانی اوضاع را برای هر دو آنها بحرانی می‌کند و تلا‌ش‌های برادر همسر مرحوم، کافه را به تعطیلی می‌کشاند اما ریحان با اجاره کافه‌ای دیگر کار را از نو آغاز می‌کند.
فیلم کافه ترانزیت که در روایت این داستان اشاره‌ای تلویحی به بحث گفت‌و‌گوی تمدن‌ها دارد، محصول مشترک ایران و فرانسه است و در آن گذشته از پرویز پرستویی و فرشته صدرعرفایی، 3 هنرپیشه خارجی(نیکوس پاپا دوپولوس، اسویتا میخائلیشیا و آنجلوس کنستانتین) نیز ایفای نقش کرده‌اند و همین ویژگی‌ها مهمترین دلیل انتخاب فیلم به عنوان نماینده سینمای ایران برای حضور در آکادمی علوم و هنرهای سینمایی اسکار است.
گذشته از اینها کافه ترانزیت در جشنواره‌های تورنتو، نیویورک، شیکاگو، تسالونیکی و ریودوژانیرو به نمایش درآمده و مورد تحسین قرار گرفته است.
چهارشنبه‌سوری، به آهستگی‌و یک بوس کوچولو گزینه‌های دیگری بودند که هیأت انتخاب با تمرکز روی چهارشنبه‌سوری و کافه‌ترانزیت سرانجام دومی را شایسته بیشترین ویژگی برای اسکار شناخت.
ظاهراً در انتخاب امسال و اساساً در انتخاب فیلم برای اسکار بیش از تأکید بر جنبه‌های بومی اثر، حضور گسترده نمایشی در خارج، توفیق مالی و قدرت برقراری ارتباط وسیع با مخاطبان و حمایت‌های پخش‌کننده جهانی بیشترین امتیاز به شمار می‌آید و فیلم کافه ترانزیت در میان دیگر فیلم‌های پیشنهادی دارای این امتیازهاست.
اگر تاریخچه حضور سینمای ایران در اسکار را مرور کنیم سینمای ایران تاکنون موفق به دریافت اسکار خارجی نشده است، اما فیلم بچه‌های آسمان ساخته مجید مجیدی که در سال 1377 با عنوان نماینده ایران به اسکار معرفی شد، برای اولین بار در جمع نامزدهای بهترین اسکار غیرانگلیسی زبان در سال1999 انتخاب شد.
سال‌ها پیش برای نخستین‌بار وزارت فرهنگ و هنر وقت در سال 1356 فیلم دایره مینا ساخته داریوش مهرجویی را به اسکار معرفی کرد و پس از آن فیلم بادصبا به عنوان نماینده ایران در سال 57 راهی اسکار شد.
اما سینمای ایران به مدت 16 سال نماینده‌ای به اسکار معرفی نکرد تا سال 1373 که فیلم زیر درختان زیتون ساخته عباس کیارستمی معرفی شد و سپس در سال 74 بادکنک سفید، سال 76 گبه، سال 77 بچه‌های آسمان که در شمار نامزدها نیز قرار گرفت، سال78 رنگ خدا، سال 79 زمانی برای مستی اسبها، سال80 باران، سال 81 من ترانه 15 سال دارم و ...
اما امسال باید منتظر بود و دید آیا کافه ترانزیت حضور اتفاقی سینمای ایران را در مراسم اسکار تکرار می‌کند یا فراتر از «بچه‌های آسمان» سینمای ایران را در رقابت با سینمای جهان به بالاترین موفقیت‌ها خواهد رساند.
به نظر می‌رسد سوژه‌ای که در کافه ترانزیت به فیلم تبدیل شده، عمده‌ترین دلیل داوران برای انتخاب این اثر باشد.
علاقه‌مندی یک زن ایرانی به راننده‌ای خارجی می‌تواند نماد برخی علاقه‌ها و یا تمایل به برخی ارتباطات تلقی شود.
سیروس الوند، محمدرضا سکوت، امیر اسفندیاری، رضا درستکار، رویا تیموریان و مجید مجیدی و مرتضی شایسته هفت انتخاب کننده فیلم ایرانی اسکار امسال بودند.
