پیش از هر چیز باید دید روی‌آوری مخالفان به این گزینه خشونت بار آن هم در برهه کنونی معلول چه عوامل داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی است. این انفجارها در حالی رخ‌داد که علاوه بر برگزاری انتخابات آرام در سوریه و اعلام حضور برخی از گروه‌های مخالف در آن، کوفی عنان در گزارشی به شورای امنیت، از ادامه پیشرفت در روند آرامش در کشور ولو به‌صورت کند خبر داد.
به محض وقوع این انفجارها، برهان غلیون رهبر شورای ملی مخالفان، نظام سوریه را به ارتکاب این اقدام متهم کرد. این درحالی بود که اندکی پیش از اظهارات غلیون، شاخه نظامی شورای متبوعش، مسئولیت این انفجار را به‌عهده گرفت، اما پس از اظهارات غلیون، بیانیه به‌عهده گرفتن مسئولیت این انفجارها، از سایت مخالفان حذف شد.
به هم ریختگی اردوگاه مخالفان سوریه در موضعگیری درقبال این انفجارها و اظهارات غلیون درباره متهم کردن سوریه به تلاش برای به شکست کشاندن طرح عنان، پرسش‌هایی را درباره نقش این شورا در این انفجارها مطرح می‌سازد. غلیون اما در حالی سوریه را به تلاش برای بر باد دادن طرح عنان متهم می‌سازد که مقام‌های سوریه نظری کاملا متفاوت دارند، چرا که معتقدند طرح عنان دستاورد 12ماه مقابله با مخالفان مسلح و کشورهای حامی آنها برای متزلزل کردن ارکان نظام حاکم در کشور است و در نتیجه، هرگونه ضربه زدن به این طرح، ضربه زدن به نظام در سوریه تلقی می‌شود و به همین علت، سوریه چندان تمایلی به شکست این طرح ندارد.
علاوه بر آن، شکست این طرح همانگونه که کوفی عنان در گزارش خود به شورای امنیت اعلام کرد، چه بسا آخرین فرصت فراروی سوریه برای منع جنگ داخلی باشد، بنابراین، شکست آن به معنای روی آوری به گزینه‌های دیگری نظیر اقدام نظامی علیه دمشق است و این همان خواسته‌ای است که مخالفان خیلی پیش‌تر از این خواستار آن بوده‌اند. بنابراین، اظهارات غلیون کاملا با کنش عملی شورایش در تناقض و تعارض قرار می‌گیرد. در این میان، رخدادها و کنش‌های داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی هم بر وفق مراد مخالفان نیست. در داخل سوریه، انتخابات آرامی برگزار شد که راه را برای حضور مخالفان داخلی در قدرت هموار کرده و مخالفان نگران جا ماندن از قطار تحولات داخلی در سوریه‌اند.
در فرانسه، مهم‌ترین دغدغه رئیس‌جمهور جدید مسئله ریاضت اقتصادی است و نه سوریه. آمریکا هم آرام‌آرام به خواب انتخاباتی فرومی رود و اوباما می‌کوشد تابستان آرام و بدون دردسری را برای سیاست خارجی خود فراهم سازد. در انگلیس، دیوید کامرون نخست‌وزیر گرفتار بحران کابینه است و هر آن ممکن است ائتلاف کابینه‌‌اش از هم فروپاشد. در روسیه پوتین بی‌دردسر رئیس‌جمهور شد و اوباما ریاست‌جمهوری‌‌اش را تبریک گفت.
چین هم به غلیون تاکید کرده که مواضعش درقبال سوریه تغییری نمی‌کند. واشنگتن نگران شدت‌گرفتن فعالیت گروه‌های سلفی در سینا و پشت مرزهای سرزمین‌های اشغالی فلسطین است، خاصه آنکه طی هفته‌های گذشته شماری از نظامیان بین‌المللی و اسرائیلی را ربوده و آزاد کرده‌اند. آمریکا احتمال می‌دهد گروه‌های سلفی در سوریه هم قوت گیرند و مرزهای شمالی رژیم صهیونیستی را ناامن کنند. ترکیه هم ایجاد منطقه‌ای امن برای مخالفان را به موافقت طرف‌های عربی و اسلامی و منطقه‌ای منوط کرده است.
مخالفان در اقناع افکار عمومی برای ریختن به خیابان‌ها پس از موافقت دمشق با طرح عنان، شکست خورده‌اند. سوریه با ابتکار عمل محرمانه قطر درباره حل بحران کشور مخالفت کرده است. طرح عنان با شاکله سوری‌اش، به نفع سوریه پیش می‌رود. همگی اینها عواملی است که باعث می‌شود شورای ملی مخالفان در سوریه به تنها گزینه فراروی خود یعنی رویکرد انفجار و انتحار تا اطلاع ثانوی روی آورد. نکته‌ای که پیش‌بینی می‌شود همچنان ادامه یابد و شدت گیرد و عراقی دیگر را این بار در سوریه رقم زند.
