پنج شنبه 30 فروردین 1397 | به روز شده: 40 دقیقه قبل
HAMSHAHRIONLINE
The online version of the Iranian daily Hamshahri
ISSN 1735-6393
برگمن وقتی 3 ساله بود مادرش را از دست داد و در 13 سالگی نیز پدرش فوت کرد و پس از آن بستگانش از وی مراقبت میکردند. وی به زبان‌های سوئدی، آلمانی، فرانسوی، انگلیسی و ایتالیایی تسلط داشت.
اینگرید برگمن در تئاتر دراماتیک رویال در استکهلم تحصیل کرد و نخستین بازی سینماییاش نقش کوچکی در فیلم کنت شهر قدیمی در سال 1935 بود.
برگمان پس از بازی در چند فیلم سوئدی و آلمانی که چهره یک زن از جمله آنها بود در سال 1939 با دیوید اسلزنیک؛ تهیه کننده آلمانی قرار داد بست تا در فیلم انگلیسی زبان میان پرده بازی کند.
این فیلم در واقع بازسازی فیلم سوئدی زبانی بود که او در سال 1936 بازی کرده بود. این فیلم موفق، برگمن را به یک ستاره تبدیل کرد و از همان جا همه او را به عنوان هدیه ارزشمند سوئد به هالیوود توصیف کردند.
برگمن پس ازپایان آخرین فیلمش در سوئد و حضور در 3 فیلم نسبتا موفق آمریکایی در سال 1942 برای بازی در فیلم کلاسیک کازابلانکا به همفری بوگارت پیوست.
وی در همان سال برای نخستین بار نامزد اسکار شد اما در سال 1943 به افتخار کسب این جایزه برای بازی در فیلم زنگ‌ها برای که به صدا درمی‌آیند نائل آمد.
این بازیگر سال بعد نیز برای بازی در چراغ گازی برنده اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن شد. در سال 1945 هم برای سومین سال متوالی برای ایفای نقش یک راهبه در فیلم ناقوس کلیسای سنت مربی نامزد اسکار شد و بالاخره در سال 1948 نیز برای بازی در فیلم ژاندارک برای چهارمین‌بار نامزد اسکار شد.
برگمن همچنین در 3 فیلم از آلفرد هیچکاک؛ طلسم شده (1945)، بدنام (1946) و تحت صورت فلکی جدی (1949) بازی کرد. وی در بین فعالیت سینمایی در تئاتر هم بازی میکرد از جمله کارهای مهم وی در صحنه تئاتر نمایش ژاندارک بود.
وی در سال 1949 با روبرتو روسلینی، کارگردان ایتالیایی، دیدار کرد و به خاطر او همسر و تنها دخترش را ترک کرد و با روسلینی ازدواج کرد. حاصل این ازدواج 3 فرزند بود یک پسر و 2 دختر که دوقلو بودند.
برگمن بعد از ازدواج با روسلینی در چندین فیلم او بازی کرد و سرانجام در سال 1957 از او نیز جدا شد.
برگمن در سال 1956 به همراه یول برینر در فیلم آناستازیا بازی کرد و این فیلم بازگشت فاتحانهای به هالیوود برای او به حساب آمد. چون برای دومین بار برنده اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن شد.
وی سومین جایزه اسکار (اولین جایزه در بخش بازیگر نقش مکمل) را برای بازی در قتل در قطار سریع السیر شرق در سال 1975 به دست آورد.
وی در سال 1987 در فیلم سونات پاییزی به کارگردانی اینگمار برگمان بازی کرد. این فیلم که آخرین حضور برگمان روی پرده سینما به حساب می‌آید، هفتمین نامزدی اسکار را برایش به ارمغان آورد.
این بازیگر سوئدی در طول حیات حرفهایاش 3 بار برنده جایزه اسکار و 3 بار نامزد دریافت این جایزه شده بود. اینگرید برگمان که نام فامیلیاش در زبان سوئدی برجمن تلفظ میشود، در سال 1982 در سن 67 سالگی و درست در روز تولدش به علت بیماری سرطان در لندن درگذشت و جسدش را در سوئد سوزاندند.
پس از مرگ برگمن، جایزه امی سال 1982 برای بازی در مجموعه تلویزیونی زنی به گلدا به او تعلق گرفت.
برگمن یکی از چهره‌های فرهنگی در آمریکا و کشور خودش به شمار میرود. در بلوار واک آونیم هالیوود هم ستارهای به وی اختصاص داده شده است. در میدان تایمز نیویورک نیز تندیسی 8 طبقه‌ای و با حفاظ پلاستیکی از وی وجود دارد که بخشی از فیلم ژاندارک 1948 است و 75 هزار دلار هزینه ساخت آن شد.
برخی از افتخارات هنری اینگرید برگمن:
1945
