علیاصغر یزدانی، بدون توجه به مشکلات ورزش مدارس به ایسنا گفته که برای ساماندهی و قانونمند کردن ورزش مدارس، کتابی درسی نیز در دست چاپ است.
گل بود به سبزه نیز آراسته شد
هماکنون زنگ ورزش در مدارس جایگاهی ندارد. مسئولان آموزش و پرورش هم در عمل توجهی به ورزش ندارند، از طرفی حیاط مدارس کوچک است و فضای مناسبی برای ورزش وجود ندارد و مربی ورزش هم که مشکل دائمی است.
علاوه بر اینها از امسال معلم ورزش از دوره ابتدایی نیز حذف شده است و امر ورزش براساس طرح ساماندهی نیرو در آموزش و پرورش بهعهده معلمان هر پایه واگذار شده است درحالیکه ورزش دانشآموزان ابتدایی نیازمند مربیان آموزشدیده و مجرب است.
حمید رستمی، کارشناس تربیت بدنی تاکید کرد که «با یکطرفهشدن ساعات مدرسه به سمت تدریس در دوره ابتدایی، انگیزه و شادابی روح و روان از دانشآموزان گرفته میشود. این ظلم بزرگی به دانشآموزان است.»
به اعتقاد کارشناسان، ایام تحصیل در مدارس، بهویژه دوره ابتدایی دوران شکوفایی استعدادهای مختلف تحصیلی، هنری و ورزشی است و درحالیکه در این دوره باید مربیان استعدادها را شناسایی و دستهبندی کنند متأسفانه مربی ورزش را از این دوره حذف کردهاند. در دورههای راهنمایی و متوسطه نیز زنگ ورزش یعنی زنگ بیکاری و موضوعی که در زنگ ورزش مورد توجه نیست ورزش است!
زنگ ورزش شاید وقتی دیگر
مسئولان ارشد آموزش و پرورش در ظاهر مصمم به افزایش ساعت ورزش هستند هر چند این موضوع نیز صرفا در حد حرف بود و اجرا نشده است. باید توجه داشت که مشکل ورزش مدارس زمان نیست. مشکل اصلی زنگ ورزش، محتوا و نوع نگرش است. اگر این نگرش درست شود، سایر مشکلات هم قابل حل است.
معاون وزارت آموزش و پرورش، دلیل اجرا نشدن افزایش ساعت ورزش مدارس را نیز کمبود نیروی انسانی متخصص اعلام کرده است. همه معلمان و دبیران، جز مربی ورزش با توجه به وقت خود که دارند کلاسهای درسی خود را با مدیران تنظیم میکنند. در نهایت، وقت خالی را به زنگ ورزش اختصاص میدهند. بنا به دلایل گفته شده به زنگ ورزش در مدارس توجه نمیشود و زنگ ورزش معمولا به دروس دیگر اختصاص مییابد.
معاون پرورشی و تربیت بدنی آموزش و پرورش در این باره گفت: تربیت بدنی یکی از دروسی است که در مدارس با سهل انگاری و ساده انگاری مواجهه شده و باید این روند تغییر کند. نبود مربی متخصص ورزش در مدارس هم مشکلات خاص خود را دارد. هر چند اکنون از معلمان یا دبیران مازاد بهعنوان معلم ورزش استفاده میشود.
بی توجهی به ورزش مدارس در حالی است که دانشآموزان، بهویژه دانشآموزان دختر از فقر حرکتی، رکود و بیتحرکی رنج میبرند. از سوی دیگر بازیهای کامپیوتری در بین دانشآموزان جایگزین ورزش شده است. اگر برای حل این مشکل اقدامی نشود، نسلی رنجور وارد عرصههای مختلف اجتماعی خواهند شد.