از شادی جنجالی نکونام مقابل نیمکت پرسپولیس تا مصرف بطری و لیزر!

به گزارش همشهری‌آنلاین، تیم‌های استقلال و پرسپولیس روز گذشته بعد از چندین هفته تعویق سرانجام به مصاف هم رفتند و در شرایطی که تا ۷۰دقیقه پایانی بازی به آرامی دنبال می‌شد با ورود امید عالیشاه به زمین به یکباره همه چیز تغییر کرد تا در ۲۰ دقیقه پایانی دربی به اوج هیجان برسد و یک تساوی دراماتیک را شاهد باشیم.

باز هم امید، باز هم گل، باز هم اخطار!

دربی آنقدر بازی نزدیک و حساسی است که یک اشتباه ساده در آن، همه چیز را تغییر می‌دهد. این مسابقه به لحاظ فنی، چیز زیادی نداشت اما پاس رو به عقب اشتباه سهرابیان به سیدحسین حسینی که از دروازه جلو آمده بود، شرایط سختی برای استقلال ساخت و امید عالیشاه، با یک ضربه از راه دور دروازه را باز کرد و باز هم مثل همه گلزنی‌هایش در دربی، پیراهنش را درآورد تا این گل را با یک شادی خاص و یک کارت زرد جشن بگیرد. او امید زیادی داشت که این گل، گل برتری سرخ‌ها باشد اما در نهایت این اتفاق رخ نداد تا امید، آخرین گل بازی را نزده باشد.

بطری‌گیت، بدون توقف

یکی دیگر از اتفاقات این بازی که حالا به یک اپیدمی در فوتبال ایران تبدیل شده، پرتاب بطری به درون زمین است، رفتاری که از سوی هواداران هر دو تیم بارها و بارها انجام شد. این رفتار قبلا در لیگ قهرمانان آسیا نیز دیده شده بود و حالا به نظر می‌رسد اراده‌ای برای متوقف کردن آن وجود ندارد. بازیکنان هر دو تیم بارها و بارها در جریان بازی، تلاش کردند تا هواداران خودی را از پرتاب بطری به سمت تیم حریف منصرف کنند اما به محض اینکه آنها از صحنه جدا می‌شدند، باران بطری‌ها دوباره از راه می‌رسید و جو بازی را به شدت ملتهب می‌کرد. به نظر می‌رسد این رفتاری است که باید هرچه زودتر از فضای فوتبال ایران محو شود. رفتاری که اصلا نسبتی با فوتبال حرفه‌ای ندارد و در چنین سطحی پذیرفتنی نیست.

لیزراندازهای خستگی‌ناپذیر! ‌

خستگی‌ناپذیرترین چهره‌های آزادی در این مسابقه بزرگ، لیزراندازها از هر دو طرف بودند. حتی برای چند لحظه نیز پرتاب لیزر به صورت بازیکنان در این بازی متوقف نمی‌شد. از همان اولین دقیقه و اولین پرتاب‌های اوت تا صحنه پنالتی کوین یامگا، لیزر همواره در چشم بازیکن‌ها بود. این روند از دقیقه یک تا آخرین لحظه مسابقه بی‌وقفه ادامه پیدا کرد. این موضوع نشان می‌دهد افرادی که مسئول کنترل هواداران هستند، کارشان را به درستی انجام نداده‌اند. طبیعتا ورود آب معدنی یا لیزر به استادیوم ممنوع است اما هواداران به راحتی با لیزر وارد ورزشگاه شده بودند و این باریکه‌های نور سبزرنگ، دائما بخشی از جریان تصاویر بازی را می‌ساختند.

۲ اتفاقی که بازی را عوض کرد

برای پرسپولیس، ۲اتفاق روی فرم بازی تاثیر بسیار زیادی داشت؛ اول، ورود امید عالیشاه و محمد عمری به زمین مسابقه بود. شاید اگر یحیی از ابتدا از هر دو نفر استفاده می‌کرد، پرسپولیس شکل بسیار ایده‌آل‌تری در حمله می‌گرفت. با این حال این اتفاق در دقایق پایانی رخ داد. اتفاق دومی که روند بازی را مشخص کرد، زیر توپ زدن‌های مداوم بازیکنان پرسپولیس بعد از زدن گل اول بازی بود. در حقیقت حفظ توپ همیشه نقطه قوت اصلی پرسپولیس بوده و اگر بازیکنان این تیم می‌توانستند تسلط بیشتری روی زمین داشته باشند، اوضاع برای آنها به مراتب بهتر پیش می‌رفت اما در حقیقت پرسپولیسی‌ها مدام زیر توپ می‌زدند و همین مساله موجب می‌شد که مالکیت را به سرعت از دست بدهد. این اتفاق روی تسلط دقایق پایانی استقلالی‌ها در بازی تاثیر بسیار زیادی داشت.

چرا اعتراض می‌کنید؟

طبیعتا با ورود کمک‌داور ویدیویی، انتظار می‌رفت رفتار بازیکنان درون زمین نیز کمی متعادل‌تر شود اما بازیکنان فوتبال ایران ظاهرا هنوز نمی‌دانستند که هر صحنه ساده‌ای در بازی، به سادگی به VAR نمی‌رود و حتما باید صحنه مشکوک به کارت قرمز، آفساید یا پنالتی باشد که توسط کمک داور ویدیویی مورد بررسی قرار بگیرد. میزان اعتراض در بازی حتی با وجود VAR نیز به شکل قابل توجهی کم‌تر نشد اما باز هم اوضاع برای داور قابل مدیریت‌تر از گذشته بود. علاوه بر این، توقف در جریان بازی نیز موجب می‌شد که عطش بازیکنان فروکش کند و جو ورزشگاه نیز کمی آرام‌تر شود. پس از این تجربه، برگزاری‌های دربی‌های بعدی بدون VAR دیگر محال خواهد بود.

آن شادی جنجال‌برانگیز

شکست در اولین دربی، می‌توانست یک کابوس بسیار بزرگ برای نکو باشد. دلیل شادی بی‌حد و مرز او نیز فرار از یک شکست دردناک بود. نکو حتی در جریان شادی‌اش به سمت نیمکت پرسپولیس هم رفت و صحنه‌ای جنجالی را در کنار زمین خلق کرد. او البته در پایان بازی به سراغ یحیی رفت و درست مثل شروع مسابقه با او خوش‌وبش کرد تا حداقل ۲مربی در جریان درگیری‌های اواخر بازی بین نیمکت‌ها درگیر نشوند و پای خودشان را از این ماجرا بیرون بکشند.

شبی که از یاد نمی‌رود

شاید مربیان و بازیکنان نیز چنین شبی را از یاد ببرند اما بدون شک تماشاگران زنی که برای اولین‌بار دربی را از نزدیک دیدند، هرگز این تجربه را فراموش نخواهند کرد. دربی۱۰۲ برای اولین‌بار با حضور تماشاگران زن برگزار شد و این اتفاق برای آنها، یک لحظه از یاد نرفتنی بود.