نیمه شب 24 مهرماه، ساکنین ساختمان 6طبقه ای در خیابان جمالزاده با صدای فریادهای دلخراش تازه عروسی که دریکی از طبقات ساکن بود از خواب پریدند.
صدای ضجه‌های این زن جوان به نام مریم که 32 روز پیش با لباس عروس پا به آن ساختمان گذاشته بود باعث شد همسایه ها وحشتزده از خانه های خود خارج شوند ودراین هنگام بود که با تازه عروس که با لباسهای خونین از آپارتمان خود بیرون دویده بودروبرو شدند، مرد جوانی درحالیکه چاقویی دردست داشت به دنبال او می دوید واورا تعقیب می کرد.
تعقیب وگریز با ضربات مرگبار مرد جوان پایان یافت و لحظاتی بعد نوعروس غرق خون بر زمین افتاد. همسایه‌های وحشتزده به کمک مریم شتافتند وجوان مهاجم را دستگیر کردند.
مرگ بعد از 8 روز
در حالیکه با حضور اورژانس ،جسد نیمه جان تازه عروس به بیمارستان انتقال یافته ودر بخش مراقبتهای ویژه تحت درمان قرار گرفته بود، نخستین بررسی های ماموران کلانتری 148 نشان می داد مرد مهاجم ،برادرشوهر تازه عروس به نام (خسرو) است.
جدال مریم با مرگ 8روزطول کشید وسرانجام چهارشنبه گذشته نوعروس بر روی تخت بیمارستان تسلیم شد. با مرگ وی ماموران کلانتری 148 روز گذشته خسرو را که با دستور بازپرس دادسرای خارک به اتهام ضرب وجرح از روز حادثه در بازداشتگاه کلانتری بود، به اداره دهم آگاهی تهران بزرگ (ویژه قتل) انتقال دادند تا پلیس جنایی با انجام بازجویی های تخصصی خود راز این جنایت را فاش کند.
راز عجیب جنایت
خواهر مریم روز گذشته در خصوص این حادثه به همشهری گفت: ساعت یک و نیم روز 24 مهرماه همسرمریم با منزل ما تماس گرفت و گفت قصد دارد برای خرید قرص آرامبخش برای برادرش که از چند روز پیش به تهران آمده بود خارج شود، ولی ساعتی بعد از این تماس به ما خبر دادند که مریم در وضعیت وخیمی در بیمارستان بستری است.
وی در ادامه افزود: خواهرم پیمانکار تصفیه خانه‌های آب و فاضلاب استان تهران بود و همسرش و برادر او که هر دو دارای تحصیلات بالایی هستند به عنوان کارمند وی فعالیت می کردند ، چند ماه قبل از عروسی، شوهر خواهرم خودش شرکتی تاسیس کرد و مستقل شد ولی خسرو همچنان زیر مجموعه خواهرم بود.
وی افزود: مریم در تمام مدت نامزدی و پس از ازدواج از زندگی‌اش بسیار راضی بود و هیچ اختلافی بین او و خانواده همسرش وجود نداشت، به همین دلیل انگیزه این اقدام برادرشوهرش در حالیکه شوهر وی برای خرید قرص آرامبخش برای وی از خانه خارج شده بود برای ماعجیب است.
