نه فقط کارشناسان ادبیات گلستان بلکه حتی شاگردان میرکاظمی که امروز همه معلمان بازنشسته آموزش و پرورش هستند معتقدند خدمت وی به ادبیات داستانی و ادبیات شفاهی گلستان قابل چشم‌پوشی نیست. «علی بایزیدی» پژوهشگر تاریخ ادبیات در مورد او و آثارش می‌گوید: میرکاظمی نوه مرحوم شیخ محمداسماعیل مجتهد قاضی استرآبادی از رهبران نهضت مشروطه در گرگان است. مرحوم نعمت‌الله قاضی مشهور به شکیب که در دوران پهلوی، از نمایندگان مجلس ملی بود و در حوزه آثار پژوهشی تاریخی و ادبی و نویسندگی نیز فعال و پرکار بود، فرزند شیخ اسماعیل مجتهد است که در سال ۱۳۷۲ درگذشت. کتاب «به سوی سیمرغ» درباره زندگی شیخ عطار از آثار مهم اوست.
وی که مدیرمسئول ماهنامه فرهنگی، ادبی استارباد نیز هست ادامه می‌دهد: از دیدگاه من زندگی حرفه‌ای استاد میرکاظمی را می‌توان به ۳ مقطع تقسیم کرد. اول از سال ۱۳۴۱ تا سال ۱۳۵۷، دوم از سال ۱۳۵۸ تا سال ۱۳۷۳ و سوم از سال ۱۳۷۳ تاکنون. در مقطع اول، میرکاظمی به استخدام آموزش و پرورش در می‌آید و بعد نخستین کتابش «دانش و بینش در روستا» را می‌نویسد که با همین کتاب، نخستین جایزه‌اش را نیز از وزارت آموزش و پرورش وقت دریافت می‌کند. وی در نی‌تپه از توابع فندرسک مشغول تدریس به کودکان روستایی بود و تحت تاثیر آن، کتاب نخستش را نوشت. از دیگر آثار او در این دوره، «آلامان» که به زبان آلمانی هم ترجمه شده است، «چه کسی فکر می‌کرد که من فوتبالیست می‌شوم» و «کفچه مار» را می‌توان نام برد. مقطع اول زندگی میرکاظمی با فعالیت‌های سیاسی، اجتماعی وی و دیگر معلمان وقت و در نهایت دستگیری توسط ساواک در سحرگاه ۲۱ آبان ۱۳۵۷ به پایان می‌رسد.
بایزیدی می‌گوید: مقطع دوم زندگی میرکاظمی از فروردین ۱۳۵۸ با تشکیل کانون نویسندگان و شاعران گرگان به همراه برادران قاری، مرحوم علی‌اکبر ابراهیم‌زاده و پرویز کریمی در دفتر ۱۵ متری مهرآیین آغاز می‌شود. این کانون با وجود عمر کوتاه ۳ ساله، از تاثیرگذاری فراوانی برخوردار بود. انتشار مجله فرهنگی کتاب فصل در ۳ مجلد و برگزاری کلاس‌های داستان‌نویسی و شعر و عکاسی از دیگر خروجی‌های این کانون محسوب می‌شد.
یکی از مهم‌ترین پرورش‌یافتگان این کانون، ابراهیم حسن‌بیگی داستان‌نویس مشهور معاصر است که با انتشار ۱۱۴ عنوان کتاب داستان، از نامداران این عرصه به شمار می‌آید. مقطع دوم زندگی میرکاظمی با انتشار مجله فصل گرگان در سال ۱۳۶۹ و البته نگارش رمان مشهور «یورت» و دریافت جایزه قلم زرین مجله گردون به پایان می‌رسد. در این فاصله کتاب‌های مختلفی توسط وی به خصوص در حوزه افسانه‌های عامیانه و فولکلور منتشر شد.
مقطع سوم زندگی استاد میرکاظمی از سال ۱۳۷۳ با راه‌اندازی کتابفروشی و انتشارات آژینه آغاز می‌شود. او در این مقطع به صورت حرفه‌ای‌تر به انتشار کتاب‌های داستان و قصه‌های عامیانه پرداخته است. وی افزون بر ۳۰ عنوان کتاب دارد. استاد در بهار سال ۱۳۹۶ مجبور به تعطیلی کتابفروشی شد، اما با وجود خانه‌نشینی همچنان به نگارش مقاله و داستان مشغول است. استاد میرکاظمی در زمینه گردآوری و انتشار افسانه‌ها و داستان‌های عامیانه هم فعال است. البته از شاعری و نقاش بودن وی نیز نباید غافل شد.
- پیشنهاد نامگذاری روزی به نام میرکاظمی
دبیر انجمن‌های ادبی استان هم می‌گوید: جامعه داستانی گلستان پیشنهاد سالروز تولد این استاد داستان‌نویسی به عنوان «روز ادبیات داستانی استان گلستان» را به مدیران فرهنگی استان و گرگان ارائه داده است. «فرزاد خدنگ» ادامه می‌دهد: ادبیات و به خصوص ادبیات داستانی گلستان با دارا بودن ظرفیت مناسب می‌تواند مسیری روشن داشته باشد، اما این امر مستلزم تدوین برنامه‌ای برای هم‌افزایی گروه‌های مختلف است. تصویب روز داستان‌نویسی گرگان یا گلستان در ۲۷ اردیبهشت و به مناسبت روز تولد «سیدحسین میرکاظمی» می‌تواند زمینه این هم‌افزایی را فراهم کند.
- کانون نویسندگان و شاعران موجب پرورش افراد مستعد شد
دبیر انجمن شعر و داستان گرگان نیز می‌گوید: زندگی، آثار، اندیشه‌ها، حوزه‌های فعالیت، نهادسازی و همکاری با نهادها، تربیت شاگردان و... می‌توانند معیارهایی برای ارزیابی اهمیت و اثرگذاری یک شخصیت باشند. «سیدمهدی جلیلی» ادامه می‌دهد: استاد میرکاظمی، تلاش خستگی‌ناپذیری داشته و انتشار ۳۲ عنوان کتاب در زمینه داستان، افسانه‌های شمال، ادبیات کودکان و مسائل تربیتی نشانگر زندگی پربار اوست.
دبیر انجمن شعر و داستان گرگان اضافه می‌کند: ایجاد کانون نویسندگان و شاعران گرگان و انتشار مجموعه کتاب فصل شامل آثار نویسندگان گرگان در ۳ مجلد، ایجاد انتشارات آژینه در گرگان نشانه توجه او به این حوزه است. کانون نویسندگان و شاعران موجب پرورش افراد مستعد شد که آن را مدیون این چهره ادبی برجسته هستیم. از شاگردان وی می‌توان ابراهیم حسن‌بیگی، داستان‌نویس مشهور و عبدالصالح پاک، داستان‌نویس و افسانه‌نگار ترکمن‌صحرا را نام برد.
جلیلی وجه دیگر بزرگی میرکاظمی را پرداختن به فرهنگ عامه و گردآوری و انتشار آنها در ادبیاتی فاخر عنوان می‌کند و می‌گوید: افسانه‌ها، گنجینه ارزشمند فرهنگی و منبع عظیم داستانی به شمار می‌آیند که در حال از بین رفتن هستند، اهمیت کار میرکاظمی را این‌طور می‌توان ارزیابی کرد که اگر او اقدام به این کار نمی‌کرد آیا فرد دیگری وجود داشت که هم‌سنگ تلاش او به این کار اقدام کند؟ پاسخ قطعا منفی است.
نظر شما