چند ماه است که به مدرسه می‌رویم. در تمام این مدت، جایی از مدرسه را بیش‌تر از همه دوست داشته‌ام؛ کتاب‌خانه.

در کتاب‌خانه خوش می‌گذرانم

کتابخانه برای ریاضیها، جایی برای حلکردن مسائل دیفرانسیل و جبر است و برای تجربیها، محل مناسبی برای حفظ مطالب زمینشناسی و زیستشناسی. اما برای ما انسانیها، جایی برای خوشگذراندن است، بله درست خواندید، «خوش گذراندن»! جایی برای پیداکردن کتابهای خوب و لذتبردن از ادبیات. آنجا پاتوق ماست.

هرگاه وقت آزادی داریم یا وقت اضافه میآوریم، در کتابخانه پیدایمان میشود. دیگر همهی قفسهها و کتابها را خوب میشناسیم، حتی بهتر از خانم کتابدار و اینطور میشود که سر کلاس فلسفه، وقتی خانم دارد دربارهی نظریهی «هراکلیوس» دربارهی اصل وجود حرف میزند، من درددلهای «آیدا» و «چارلی» را گوش میدهم و با او همدردی میکنم. یا سر کلاس جغرافیای به آن دشواری، وقتی خانم محمدی دارد با دقت اقلیمهای آبوهوایی را توضیح میدهد و روی نقشه مشخص میکند، من دارم به «دایانا» کمک میکنم تا بتواند حلقههای الماس و مروارید را کنار هم بگذارد و خودش و پدر و مادرش را از طلسم پادشاه دریاها خلاص کند.

کتابخانه، ناقل حسهای خوب و مثبت است. وقتی با هیجان به کتابخانه میآیم کتاب جدیدی برای خواندن انتخاب کنم، پر از شور و شوقم و وقتی با خوشحالی میآیم کتاب خوانده را سر جایش بگذارم، پر از حس رضایت. از نظر من کتابخانه بهترین جای مدرسه است، بهترین خاطرهی مدرسه و شاید بهترین چیز در طول تمام دوران تحصیل. کتابخانه قشنگترین جایی است که یک مدرسه دارد. امیدوارم مدرسهی همه، چنین جای خوبی داشته باشد و همه در آن احساس خوبی پیدا کنند و خوش بگذرانند.

زهراسادات حسنزاده، ۱۶ساله

خبرنگار افتخاری نشریه‌ی دوچرخه از قم

عکس: مهرانا سلطانی، ۱۶ساله،

خبرنگار افتخاری نشریه‌ی دوچرخه از سروستان

کد خبر 427872

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha