ستاره سمایی: «نفهمیدم کی معتاد شد.» این جمله‌ای است که خیلی وقت‌ها از زبان اطرافیان کسی که معتاد شده، می‌شنویم.

«نفهمیدم چی کشید و کی معتاد شد.» فرد معتاد به هوشیاری اطرافیانش هم نیاز دارد؛ اینکه حواسمان به بغل‌دستی‌مان باشد، تغییر رفتارهایش را ببینیم و زود کمکش کنیم، دیگر وظیفه ماست.

تریاک
از گیاه خشخاش به دست می‌آید و همچنین منشأ هروئین، ‌کدئین و مرفین است. 
رنگ و شکل: تریاک معمولا به رنگ قهوه‌ای سیر و دارای قوامی‌ خمیری است که بویی شبیه به آمونیاک یا ادرار مانده دارد و هنگام سوختن، بوی خاصی شبیه چسب دوقلو می‌دهد.  پس از مصرف تدخینی (کشیدن) تریاک، ماده‌ای به رنگ قهوه‌ای سوخته و براق به دست می‌آید که «سوخته» نام دارد.

سوخته تریاک را در آب حل می‌کنند و می‌جوشانند. سپس آن را از صافی عبور می‌دهند. آنچه باقی می‌ماند «تفاله» نام دارد.

محلول حاصل را مجددا حرارت می‌دهند. با این کار، ماده خمیری و سفت و غلیظی به رنگ قهوه‌ای روشن به دست می‌آید که «شیره» نام دارد.

هروئین
یکی از مشتقات نیمه‌مصنوعی مرفین است. هروئین، پودر بسیار نرم و سفیدرنگی است که اشکال بسیار ناخالص آن قهوه‌ای‌رنگ است. وزن بسته‌های هروئین 5 سانتی‌گرمی، ربعی (یک چهارم گرم)، دو پنجم و5 گرمی‌ است. هروئین موجود در بازار معمولا 5 تا 10 درصد هروئین دارد و بقیه آن شیرخشک، پودر بیکربنات و پودر گلوکز است.

روش‌های مصرف:
تدخین: در این روش، هروئین را روی زرورق سیگار می‌ریزند و از زیر با دستمال کاغذی لوله‌شده و یا تکه‌های مقوای باریک که با کبریت آتش زده شده باشد، کمی‌حرارت می‌دهند و دود حاصل را از راه دهان بالا می‌کشند. گاهی هروئین را با باربیتورات ترکیب کرده و تدخین می‌‌کنند که به نام «شکار اژدها» معروف است.

 استنشاق (دماغی): در این روش که معمولا توسط معتادان غیرحرفه‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد، هروئین را روی کاغذ صافی می‌ریزند و با استفاده از اسکناس لوله‌‌شده آن را از طریق بینی بالا می‌کشند.

 تزریق: در این روش، هروئین را با آبلیمو، جوهرلیمو، یا قرص ویتامین C  در قاشق حل کرده و کمی‌ حرارت می‌دهند. سپس از طریق سرنگ به زیر جلد یا داخل ورید تزریق می‌کنند.

حشیش (علف، گرس)
شکل ظاهری: به صورت تکه‌های جامد، از رزین گیاه شاهدانه گرفته می‌شود و قـهـوه ای و یــا مشکی رنگ است.

طریقه مصرف: به صورت دود کردن با سیگار همراه با سیگار برگ و همراه با چپق و یا قلیان، پختن آن و مصرف به همراه غذا، همراه چای نیز دم می‌کنند.

اثرات آنی: ریلکس‌کننده، حواس شنوایی و بینایی (به‌خصوص رنگ‌ها) قوی‌تر می‌گردنـد. اشتهاآور است. فرد حراف و یا منزوی می‌شود. واکنش به محرک‌ها کند می‌شود. دقیقه‌ها طولانی شده و زمان دیر می‌گذرد. حتی اجسام عادی عجیب به نظر می‌رسند.

خطرات درازمدت: پارانوئید، اسکیزوفرنی، جنون، روان‌پریشی، افسردگی و اضطــراب، استعمال آن همراه با سیگار سبب آسیب جدی به ریه‌ها می‌شود.

ماری جوآنا
شکل ظاهری: از برگ و ساقه شاهدانه به دست می‌آید. شبیه جـعــفـری خشک سبـز، قهوه‌ای و یا خاکستری است و اندکی نیز توهم‌زاست.

طریقه مصرف: مانند حشیش است.

اثرات آنی: گذشت زمان حس نمی‌شود، تمرکز کاهش می‌یابد. حافظه ضعیف شده و قدرت یادگیری کم می‌شود. افـزایـش فـشارخـون و ضـربـان قـلـب، خشکی دهان، قرمزی چشم‌ها، خواب‌آلودگی اشتهای زیاد و خنده‌های مکرر اثرات دیگر حشیش هستند.

خطرات: پارانوئید، آسیب به ریه‌ها، سرفه و عفونت مجاری تنفس و برونشیت.

کوکائین یا کرک
شکل ظاهری: گرد سفید رنگی که از برگ‌های خشک‌شده گیاه کوکا به‌دست می‌آید. با پختن کوکائین همراه با جوش شیرین، ماده مخدر دیگری به نام کرک به دست می‌آید. کرک، بسیار بسیار اعتیادآور و به شکل حبه‌های سفید یا قهوه‌ای رنگ است.

طریقه مصرف: استنشـاق از راه بیـنـی، تـزریق وریـدی، دود کـردن با پیپ، جویدن برگ‌ها، به کار بردن در غشاء مخاطی دهان، مهبل و مقعد.

اثرات آنی: یک محرک است که اثراتش بسیار زود از بین می‌رود (30 دقیـقـه بـعد) کـه سبب افسردگی و ناآرامی‌ فرد می‌شود. حـتی بـا یک بـار مـصرف، اعتـیـادآور است. باعث افـزایش اعتمـاد به نـفس، احسـاس نیـرومندی و هـوشیـاری و سـبـب افزایش تپــش قلب می‌شود. انرژی‌زاست و  فرد حراف و یا کم‌حرف می‌شود؛ فرد مصرف‌کننده سریع و چابک می‌شود.

همچنین باعث از بین رفتـن تـمرکـز، هــماهنگی حرکات و افزایش میل جنسی، تنفـس کـم‌عـمـق و نامـنـظـم، رفـتـار خشونت‌آمیز و رعشه می‌شود. بسیار زود اثر می‌کند
 (10 ثـانـیـه پـس از مصرف). همچنین ترشح دپامین در مغز را در پی دارد.

ال‌اس‌دی
ال‌اس‌دی - که مخفف لیزرژیک اسید دی‌متیل آمید است ـ اسید هم نامیده می‌شود.
شکل ظاهری: در کاغذهای مربع شکل کوچک که مـعـمـولا دارای طرح و نـقـوش مختلفی است و در قالب قرص‌های ریزی به نام داست و میکروداست ـ  به صـــورت مـایع، کپسول و ژلاتین نیز وجود دارد. ال‌اس‌دی خالص گرد بی‌بـو و سفـیـدرنگی است که از یک نوع قارچ استخراج می‌شود.

طریقه مصرف: استنشاق، دود کردن، تزریق، خوراکی.

علایم ظاهری: توهم‌زای قوی، حالت پرواز، ظـرف یک ساعت پس از مصرف ظـــاهر می‌شود و 8 الی 12 ساعت اثر آن باقی می‌مـاند. فـرد قـادر بـه خـاتمه دادن این حالت نیست. رنــگ‌ها روشن‌تر، اصوات جدیدتر و حرکات و زمان کندتر و یا تندتر می‌شود. ادغام حواس در یکدیگر (رنگ‌ها شنیده و صداها دیده می‌شود)، کاهش اشتها، گرگرفتگی، پارانوئید، لرز، تپش قلب، سر در گمی ‌و تنفس سریع.

خطرات: یک حالت پرواز و یا نشئگی حاصل از ال‌اس‌دی می‌تواند خوشایند بـاشد اما یک تریپ بد بسیار وحشت‌آور خواهد بود. مسـئـله دیـگر حـالتـی اسـت که تریپ مجددا بدون استعمال ال‌اس‌دی برای فرد بارها و بارها تکرار می‌شود که فلاش‌بک نام دارد. افسردگی، روان‌پریشی، جنـون، تشـنـج، مـرگ، خودکشی از عواقب مصرف آن به شمار می‌رود.

اکستازی
شکل ظاهری: از متیلن دی اکسی میتل آمفتامین تهیه می‌شود. قرص به اشکال و اندازه‌های گوناگون، گرد، کپسول و مایع موجود است.

طریقه مصرف: خوراکی، تزریق، دود کردن و استنشاق.

اثرات آنی: اثر آن 20 دقیقه پس از مصرف ظاهر می‌‌شود، اکستازی هم محرک است و هم توهم‌زا. افزایش انرژی و حس خوشی. اصوات، رنگها و احساسات شدیدتر می‌شود و اثر آن تا 6 ساعت باقی می‌ماند. اثراتش شبیه آمفتامین است؛ افزایش ضربان قلب، افزایش اعتماد به نفس، احساس تهوع، اضطراب، احـساس صمـیـمیت بـا دیـگران، سـایـیدن دنـدان‌‌ها بـه یکدیگر، کاهش اشتها، تعـریـق، احــساس شدید لذت، گرمی ‌و شادی ـ شما را به رقصیدن وامی‌دارد ـ و نیز  تـرشـح دپامین و سروتونین در مغز.

خطرات: گرمازدگی؛ چون بیشتر در محافلی از آن استفاده می‌شود که در پـی فـعـالـیــت شدید مانند رقصیدن باعث افزایش شدید گرمای بدن می‌شود که بسیار خطرناک اســت. فرد برای رفع تشنگی، مـمـکن اسـت آب فـراوان بـنـوشد کـه ایـن خـود سبب رقیق شدن بیـش از حـد خــون و از مــیان رفتن تعادل سدیم خون شـده و سـبـب تـورم اعـضـای بـدن هـمـچـون مـغز و در نهایت مرگ فرد می‌شـود. پـس از یـکـی دو روز هم، فـرد احـسـاس افسـردگـی و خـستگی می‌کند.

متادون
شکل ظاهری: مایع سبز، آبی یا کهربایی‌رنگ، و قرص‌های سفیدرنگ.
طریقه مصرف: خوراکی
اثرات آنی: اثراتی شبیه هروئین داشته اما خفیف‌‌تر.
خطرات: موجب کما و مرگ می‌شود.

آمفتامین یا همان شیشه
شکل ظاهری: گرد سفیدرنگ یا خاکستری، کپسول، قرص. بـرای آنکه آمفتامین قابل دود کردن شود، آن را کریستالیزه می‌کنند (شبیه تکه‌های کریستال و شیشه) که در این صورت، به آن آیس می‌گویند.

طریقه مصرف: استنشاق، دود کردن، خوراکی، تزریق و یا حل درون مایعات.
اثرات آنی: اثر آن 3 الی 4 ساعت بعد ظاهر می‌شود. هیجان‌زدگی، اعتماد به نفس بالا، افزایش هوشیاری، انرژی زیاد، کاهش اشتها، بی‌خوابی، یک محرک است.

خطرات: در کوتاه‌مدت باعث احساس اضطراب، افسردگی و خستگی پس از استعمال می‌شود. افزایش ضربان قلب و تنفس، اختلال در دید، خشکی دهان، سـرگـیـجـه و خشونت، مرگ ناگهانی و سکته قلبی از دیگر عوارض آن به حساب می‌آید.

کد خبر 25344

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز