محققان به‌تازگی گفته‌اند کارمندان اداری، به طور جدی در معرض خطر تشکیل لخته خونی در پاهایشان هستند، لخته‌ای که ممکن است حرکت کند و رگ‌های مهمی مثل رگ قلب یا ریه را ببندد و به این ترتیب باعث مرگ هم بشود و می‌تواند دردهای شدیدی در ساق پاها شود.
این تحقیق که کار مرکز تحقیقات پزشکی نیوزلند است، به این نتیجه رسیده که کارمندان ادارات، حتی از مسافران سفرهای طولانی مدت هم بیشتر در معرض خطر تشکیل لخته یا بیماری «ترومبوز وریدهای عمقی» هستند، چون عامل اصلی بروز این حالت، بی‌حرکتی و آویزان ماندن پاها به مدت طولانی است.
در این بیماری، به‌دلیل مسدود شدن وریدها توسط لخته‌های خون، خون در پا جمع و بیمار بطور ناگهانی دچار ورم، تغییر رنگ و درد ساق پا می‌شود.
برخی از کارمندان روزی 12 تا 14 ساعت در روز کار می‌کنند و در تمام این مدت هم پشت میزشان نشسته‌اند؛ حالا این ارقام را در هر چند سال که سابقه این کارمند شریف است، ضرب کنید حاصل می‌شود یک عدد وحشتناک از ساعت‌هایی که ایشان در این وضعیت ناجور قرار داشته است.
آمار و اعداد دیگری هم این موضوع را تایید می‌کند. خبرگزاری آسوشیتدپرس گزارش کرده محققان نیوزلندی گفته‌اند بررسی موارد بستری در بیمارستان‌ها هم نشان می‌دهد که از بین 62 مورد بیمار زیر 65 سال، بیش از 34درصدشان، کارمند اداره بوده‌اند.
در صورتی که افرادی که سابقه مسافرت طولانی اخیر را داشته‌اند، تنها 4/1درصد از این بیماران را تشکیل می‌داده‌اند. یعنی کارمند اداری بودن، از این لحاظ به مراتب خطرناک‌تر از سفرهای طولانی است.
تا پیش از این به بیماری ترومبوز وریدهای عمقی، نشانگان economy class گفته می‌شد. یعنی بیماری افرادی که ناچار بودند در هواپیما، ردیف‌هایی را انتخاب کنند که فاصله‌‌شان از هم کم است و نمی‌توانند در طول سفرهای طولانی پایشان را دراز کنند و بکشند. (برخلاف مسافران first class) اما احتمالا از این به بعد نام آن به بیماری پاهای کارمندان تبدیل شود. البته این مشکل فقط خاص کارمندان اداری نیست.
همه افرادی که شغل و زندگی‌شان طوری است که ناچارند مدت‌های طولانی بنشینند یا بایستند، در معرض خطر ترومبوز وریدهای عمقی هستند و بنابراین باید به هشدارهای پزشکان و کارشناسان بهداشت حرفه‌ای در این باره توجه کنند.
کارشناسان برای پیشگیری از بروز این اختلال به همه این افراد توصیه می‌کنند هر یک تا دو ساعت یک بار حداقل به مدت 10 دقیقه وضعیت خود را تغییر دهند و چند قدم راه بروند.
به جریان افتادن خون در عروق پا باعث می‌شود دریچه‌های آنها بهتر کار کند و خون از پاها بتواند به طرف قلب برگردد. به این ترتیب از ساکن ماندن خون و احتمال تشکیل لخته در عروق اندام‌های تحتانی جلوگیری می‌شود.
نتایج این تحقیق قرار است در شماره ماه آینده نشریه پزشکی نیوزلند چاپ شود.
