حتی اگر برزیل تنها با 20 درصد از توان خود بازی کند و تاکید مربی تیم این باشد که هیچ‌یک از بازیکنانش به‌خود فشار نیاورند تا احتمال آسیب‌دیدگی به صفر برسد. اما صرفا به‌دلیل اینکه حریف، برزیل است نمی‌توان چشم بر سایر واقعیت‌ها بست.
2 روز پنجشنبه 15 مهرماه، برای ورزش ایران و به‌ویژه فدراسیون فوتبال، روز طبیعت (سیزدهمین روز فروردین) بود. کافی است نگاهی به فهرست همراهان تیم ملی در ابوظبی بیندازیم تا مشخص شود که تعداد این افراد چندبرابر کاروان ورزشی تیم ملی بوده است.
خدا را سپاس که این بازی روز پنجشنبه برگزار شد چون درغیراین‌صورت سازمان تربیت‌بدنی، کمیته ملی المپیک و به‌ویژه فدراسیون فوتبال به‌دلیل کمبود پرسنل، تعطیل و یا در بهترین حالت نیمه تعطیل می‌شدند. با استناد به عکس‌های عکاسان حاضر در ابوظبی، حداقل فایده برگزاری بازی ایران و برزیل، دور هم بودن قریب به اتفاق مسئولان ورزش ایران در ابوظبی بود که خاطرات روز سیزدهم فروردین هر سال را در ذهن تداعی می‌کرد. حالا باید سؤال کرد که آیا این افراد با هزینه شخصی خود به ابوظبی رفته‌اند و یا با پول بیت‌المال در جشن روز طبیعت شرکت کرده بودند؟
3 تا آنجایی که مطلع هستیم، تنها اعضای کادر فنی و بازیکنان ذخیره یک تیم فوتبال مجاز به نشستن روی نیمکت ذخیره‌ها هستند اما در جشن روز طبیعت در ابوظبی، افرادی به نیمکت تیم ملی تکیه زدند که نه بازیکن بودند و نه عضو کادر فنی. شأن نیمکت تیم ملی در هر شرایطی باید حفظ شود؛ حتی اگر قرار است همه دوستان دور هم باشند و یک روز به‌یادماندنی را در سایه بازی با برزیل سپری کنند. واقعا طبیعی است در بازی‌ای که افراد متفرقه روی نیمکت حضور دارند، خبرنگاران ایرانی پشت درهای بسته ورزشگاه بمانند و با هزار مصیبت وارد ورزشگاه شوند.
4 حالا که احتمالا به قول رئیس فدراسیون فوتبال، برزیل هم مانند کامرون از خودمان است، آیا فدراسیون فوتبال نمی‌توانست یک مراسم خداحافظی آبرومند برای کریم باقری در ابوظبی برگزار کند؟
5 جشن روز طبیعت ورزش ایران به پایان رسید و امروز شنبه، هفدهم مهرماه 1389 است. بازی‌های آسیایی گوانجو و مسابقات فوتبال جام ملت‌های آسیا نزدیک است. امیدواریم عملکرد کاروان ورزش کشور در این دو رویداد مهم به‌گونه‌ای باشد که خاطرات شیرین جشن روز طبیعت مسئولان ورزش کشور در ابوظبی را تلخ نکند!
