از مردم عادی کوچه و بازار گرفته تا سیاستمداران و شخصیت‌های بزرگ و حتی ورزشکاران سایر رشته‌ها همواره علاقه خود را به بازیکن یا تیمی خاص پنهان نکرده‌اند. در کشوری مثل ایتالیا، سیلویو برلوسکونی از مردان شماره یک سیاست این کشور در رأس بزرگ‌ترین باشگاه این کشور قرار دارد و بسیاری دیگر از بزرگان سیاست در ایتالیا و سایر کشورهای جهان مستقیم یا غیرمستقیم علاقه خود را به باشگاه‌های ورزشی و فوتبال نشان داده‌اند.
دایره هواداران فوتبال از این هم گسترده‌تر است و جالب این که حتی بسیاری از چهره‌های سرشناس سایر رشته‌های ورزشی نیز نمی‌توانند علاقه خود را به ورزش فوتبال پنهان کنند.
رانندگان شرکت کننده در مسابقات فرمول یک چشمان خود را تنها به جاده می‌دوزند؛ البته جدا از عشق به رقابت در جاده، تعداد زیادی از آنها عاشق ورزش فوتبال هستند. «جیان کارلو فیسچلا» که طرفدار تیم آث‌رم ایتالیاست می‌تواند ساعت‌ها با «فرناندو آلونسو» که طرفدار باشگاه رئال مادرید اسپانیاست، بحث کند و همچنین «فیلیپ ماسا» و «روبنز باریچلو» می‌توانند ساعت‌ها در مورد فوتبال پائولیستا با هم صحبت کنند، در حالی که اولی طرفدار پروپاقرص سائوپولو و دیگری طرفدار باشگاه کورنیتیانس است.
«آیرتون سنا» که سه بار قهرمان جهان شده است یکی از طرفداران بزرگ باشگاه تیمائو است و طرفداران این باشگاه در هنگام برگزاری مسابقه فوتبال زمانی که اعلام شد قهرمان افسانه‌ای مسابقات فرمول یک جهان درگذشته است، از صمیم قلب نام او را فریاد زدند و برای او سرود خواندند. «میشائیل شوماخر» اتومبیل‌ران برجسته آلمانی نیز مانند «سنا» دارای استعداد بی‌اندازه‌ای بود و علاقه زیادی به باشگاه کلن داشت. میشائیل از کودکی عاشق «تونی شوماخر» بود و شاید هم‌نامی با این دروازه‌بان برجسته دلیل خوبی بود تا امیدهایش را به او گره بزند.
میشائیل می‌گوید:« من تونی شوماخر را دیوانه‌وار تحسین می‌کنم. بسیاری از دوستانم فکر می‌کنند تونی عموی من است.»
شوماخر به خاطر باشگاه مورد علاقه‌اش و برای جذب «لوکاس پودولسکی» به باشگاه کلن کمک مالی کرد.
دنیای تنیس
در دنیای تنیس هم علاقه‌مند به فوتبال کم نیست. بوریس بکر ستاره سابق تنیس جهان همانند شوماخر در آلمان هوادار یک باشگاه فوتبال است. البته بکر هوادار پروپاقرص باشگاه بایرن مونیخ است و حتی فرانس بکن بائر رئیس باشگاه از او برای عضویت در باشگاه دعوت کرد.
رافائل نادال دیگر ستاره سرشناس تنیس جهان در کشور اسپانیا با وجود این که پسر عمویش «میگوئل آنخل نادال» در باشگاه بارسلونا توپ می‌زند از طرفداران بزرگ باشگاه رئال مادرید است . «اندی مورای» نیز قبل از این که به ورزش تنیس روی آورد، در آستانه امضای قرارداد با باشگاه رنجرز قرار داشت ولی «مورای» از کودکی از هواداران باشگاه هیبرنین اسکاتلند بود.
«گوستاو کوئرتن» تنیس‌باز برزیلی نیز بارها در ورزشگاه «استاد ورسکادا» برای تماشای مسابقات باشگاه فلوریا نوپلیس دیده شده است؛ باشگاهی که در فصل اخیر جواز حضور در رقابت‌های دسته یک را دریافت کرد. «پائولو سیلاس» سرمربی باشگاه از او به عنوان هوادار همیشگی باشگاه یاد می‌کند و می‌گوید: «کوئرتن در پایان تمرینات در کنار بچه‌ها قرار می‌گیرد و با آنها بازی می کند.»
عشق سیاستمدار
در آرژانتین بسیاری به یاد می‌آورند که یک مسابقه دوستانه فوتبال باعث آشنایی و رابطه صمیمی خوان و اوا پرون، رئیس جمهور این کشور و همسرش شد. خوان از هواداران سرسخت باشگاه ریسینگ و همسرش طرفدار باشگاه بنفیلد است و در سال 1951 در جریان مسابقه دوستانه دو تیم این دو سیاستمدار در کنار یکدیگر نشستند و در پایان فصل این دو باشگاه در رقابت حذفی به مصاف هم رفتند؛ رقابتی که تکلیف یک تیم را برای صعود روشن می‌کرد. در پایان، خوان از پیروزی تیمش بسیار خرسند بود.
نیم قرن بعد یک سیاستمدار قدرتمند زن نیز وفاداری خود را به باشگاه مورد علاقه‌اش ثابت کرد. آنگلا مرکل آلمانی از طرفداران باشگاه انرژی کوتبوس است. به همین دلیل باشگاه کارت عضویت افتخاری و پیراهن تیم را برای خانم مرکل ارسال کرد.
در فرانسه نیکولا سارکوزی نیز برای تماشای مسابقات پاری سن‌ژرمن به ورزشگاه پارک دوپرنس می‌رود. در ایتالیا سیلویو برلوسکونی نخست‌وزیر، رئیس باشگاه آث‌میلان نیز هست. در انگلیس باشگاه کوچک وستهام یونایتد یک هوادار بزرگ در کاخ سفید دارد و او کسی نیست جز باراک اوباما رئیس جمهور امریکا.
البته اینها تنها تعداد اندکی از هواداران مشهور ورزش فوتبال بودند که از آنها نام بردیم. بی‌شک فوتبال هواداران بزرگ دیگری حتی در بین رهبران سیاسی جهان یا مدال‌آوران المپیک و رقابت‌های جهانی نیز دارد که معرفی همه آنها در این‌جا امکان‌پذیر نیست.
