در عکاسی از طبیعت، هنرمند نسبت به عکاسی خبری و یا عکاسی مستند بیشتر به دنبال ارزش‌های زیبایی شناسانه عکس است.
عکاسی از منظره:
این نوع از عکاسی برای نشان دادن زیبایی‌های دنیای طبیعت ایجاد شده است. بیشتر عکاسان طبیعت کوشیده‌اند تا جاهایی را به نمایش بگذارند که حضور بشر در آن در کمترین حد ممکن باشد. موضوعات در عکاسی از طبیعت شکل‌های زمین، آب و هوا و بازی با نور‌ها است.
آبشارها به اندازه دورنمای کوه‌ها برای عکاسان محبوبیت دارند. این مناظر بیشتر اوقات برای نشان دادن طبیعت با استفاده از فیلترهای پلاریزه ( برای ایجاد تضاد در رنگ‌ها و سایه‌ها استفاده می‌شوند) انتخاب می‌شوند.
برای عکاسی از چشم‌اندازها عکاسان معمولا از لنز واید (مخصوصا 24 و 35 میلیمتری)، سه پایه و بسته‌ترین دیافراگم (11 تا 22) برای بدست آوردن بیشترین عمق میدان استفاده می‌کنند.
بسیاری از عکاسان برای اینکه جزئیات بیشتری را در عکسهای خود ذخیره کنند اندازه متوسط و یا بزرگ را انتخاب می‌کنند هر چند امروزه دوربین‌های SLR و غیر حرفه‌ای و کوچک بیشترین عکسهای طبیعت را ثبت می‌کند.
عکاسی از منظره وسیله ارزشمندی برای نظارت بر محیط زیست است. عکاسی از منظره می تواند روند تدریجی تخریب محیط زیست را در دید عموم قرار می‌دهد. بسیاری از عکسهای این افراد برای سازمانهای حافظ محیط زیست بسیار مفید است.
سازمانهای مسئول از عکسهای حرفه‌ای و غیر حرفه‌ای‌های را برای محافظت از محیط زیست استفاده می کند. www.EarthJustice.org یکی از این سازمانهای موفق محافظت از محیط زیست است. این سازمان صفحه‌ای در وب سایت خود دارد که در آن عکس‌هایی از چشم اندازهایی که این سازمان موفق به حفظ آن شده است قرار داده است. سازمان صلح سبز یکی از شناخته شده‌ها در این بین است که تقویم سالانه‌ای از عکسهای عکاسان منظره چاپ کرده است.
عکاسی از حیات وحش:
در عکاسی از حیات وحش، عکاس به دنبال به تصویر کشیدن حیوانات جالب به همراه حرکاتی مانند غذا خوردن یا جنگیدن آنها است. اگرچه عکاسی از حیات وحش و یا شکار برای دنیای عکاسی تکرای است.
تکنیک عکاسی از حیوانات با عکاسی از منظره فرق بسیاری دارد. برای مثال در عکاسی از حیات وحش دهانه باز لنز برای دستیابی به سرعت بالا و ثبت سوژه در حال حرکت و محو کردن پس زمینه استفاده می‌شود در حالی که عکاسان از طبیعت بیشتر به دنبال عمق میدان هستند.
در عکاسی از حیات وحش عکاسان لنز تله و در عکاسی از منظره بیشتر از لنز واید استفاده می‌کنند. بنابراین عکاسان حیات وحش بیشتر احتیاج به سه پایه دارند. آنها همچنین برای این که بتوانند به حیات وحش نزدیکتر شوند احتیاج به وسایلی برای استتار دارند.
عکاسی از بافت‌ها یا ماکرو
عکاسی ماکرو به عکاسی از نمای نزدیک معروف است. به هر حال این نوع عکاسی در عکاسی از طبیعت نیز کاربرد دارد.
عکاسی از زنبورها، سنجاقک‌ها، مورچه‌ها و کلا حشرات به عنوان بخش عمده‌ای از حیات وحش موضوعات عکاسی ماکرو را شامل می‌شود.
بسیاری از عکاسان نسبت به عکاسی از بافت سنگ‌ها، تنه درختان، برگها و هر چیز کوچک دیگری در طبیعت ابراز علاقه می‌کنند. بسیاری از این تصویرها انتزاعی هستند. گیاهان کوچک و قارچ‌ها نیز موضوعات جذابی در عکاسی ماکرو هستند.
آنسل آدامز، گلن روئل، فرانس لنتینگ، کلاید بوچر، آرت ولف عکاسانی هستند که هنر عکاسی از طبیعت را تجلی داده‌اند.
