چهارشنبه ۱ آبان ۱۳۹۲ - ۰۹:۴۳
۰ نفر

یادداشت> اگر یک روز باد بیاید و چترم را با خودش ببرد، آن چتر قرمز قشنگم را، من حتماً دنبالش می‌روم، آن‌قدر که باد من را بلند کند و با خودش ببرد به دنیای بادها.

چتر قرمز و نسیم بازیگوش

من حتماً در دنیای بادها با یک نسیم دوست می‌شوم؛ یک نسیم خوب و مهربان. آن‌وقت از نسیم می‌خواهم که صبح‌ها بیاید توی اتاقم و بیدارم کند، موهایم را برایم شانه کند و گاهی هم ببافد. قول می‌دهم همه‌ی عروسک‌هایم را به نسیم بدهم که با هم بازی کنیم...

راستی نسیم جان، قبل از این‌که بازی کنیم، لطفاً به برادرت باد بگو چتر قرمزم را پس بیاورد. مامانم می‌گوید فردا باران می‌آید. تو که نمی‌خواهی من مریض شوم نسیم جان.

فرناز میرحسینی، 17 ساله

خبرنگار افتخاری هفته‌نامه‌ی دوچرخه از تهران

 

همشهری، هفته‌نامه‌ی دوچرخه‌ی شماره‌ی ۷۱۹

تصویرگری: صبا عندلیب از تهران

کد خبر 236024
منبع: همشهری آنلاین

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز