برای تجلیل از بهار ساخته شده و در آن نجوای ستایش آب، زیباترین آهنگی است که به گوش می‌رسد، از این روست که آن را به عروس باغ‌های ایرانی نیز می‌شناسند.
اما این عروس مدت‌ها‌ست که دیگر طراوت روزهای نخستین زندگی‌اش را ندارد. پرسش این است که چرا باید در چنین بنای تاریخی با وجود حدود 300 اصله درخت از دوره صفویه، برخی از درختان رو به زوال و خشکی گذارد و زیبایی باغ را به خطر اندازد؟
در این راستا سال گذشته از سوی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور 50 میلیون تومان اعتبار جهت پژوهش درباره آفات باغ فین در نظر گرفته شد که این اعتبار به حساب سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری اصفهان تعلق گرفت ولی آن گونه که از شواهد بر می‌آیدهنوز این اعتبار هزینه نشده است.
حال اگر این فرصت طلایی برای رسیدگی به درختان بیمار در باغ تاریخی فین کاشان استفاده نشود و با تاخیر رسیدگی به درخت‌ها صورت پذیرد مثال نوش دارو پس از مرگ سهراب خواهد بود.
چرا متولیان با توجه به تامین اعتبار برای باغ فین هیچگونه اقدامی در راستای اختصاص این اعتبار جهت رسیدگی و نجات بخشی فضای سبز باغ فین نمی‌کنند؟
متاسفانه روند چرخه اداری مصوبات و مطالبات مالی کاشان از اصفهان خیلی کند است و در بسیاری از موارد مثل موافقتنامه‌ها یا ابلاغیه‌ها و یا اعتبار بودجه به این شهرستان به فوریت انجام نمی‌گیرد.
با این توصیف اگر چه پایان سال مالی تا پایان تیرماه اعلام شده ولی ذیحساب استان اصفهان کل پرداخت وجه اسناد کاشان را تا پایان خرداد ماه اعلام کرده است.
با تمام این سختی‌ها و مشقت‌ها و پیچ و خم‌های کاری در سال گذشته پایگاه میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری محور فین – سیلک– کاشان با موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور قرار دادی جهت مطالعه عوامل خسارت زای درختان باغ فین و ارائه راهکارهای مناسب برای آنها بسته است که این قرار داد به‌منظور شناسنامه‌دار کردن تک‌تک درختان باغ فین، ساماندهی محوطه اطراف باغ، تعیین حریم باغ و ثبت بیماری درختان در سال‌های مختلف و نیز تجویز داروهایی برای آن به منظور ثبت در سابقه درختان تدارک دیده شده که این جای بسی خرسندی دارد.
اما هنوز کسی پاسخ درستی به این پرسش نداده است که دوستداران محیط زیست تا چه زمانی باید منتظر به نتیجه رسیدن اقدامات و ثمردهی تلاش‌های صورت گرفته باشند؟
