با صدایی آهسته گفت: تحمل می‌کردم، اما وقتی پنیری که برای شام بچه‌ها خریده بودم را برد تا بفروشد تا زهرماری بخرد طاقتم تاق شد.
7 سال بود که با اکبر زندگی می‌کرد و 3 دختر داشت. همه چیز خوب بود تا اینکه 3 سال پیش با پیدا شدن سرو کله یک غریبه سایه جغدی شوم بر روی خانه خوشبختی‌شان افتاد. از اون شب لعنتی به بعد اکبر دیگر اکبر نشد. راحله حرف می‌زد و چادر روی سرش را بالا و پایین می‌کرد و مانند زندگی‌اش آن را به دندان می‌کشید.
شوهر بیمارش را برای درمان آورده بود به یکی از مراکز ترک اعتیاد. با ناامیدی به حرف‌های مسئول موسسه گوش می‌کرد و بی‌اعتمادی به شوهرش و همه این موسسه‌ها در چشم‌هایش موج می‌زد. کاش اکبر برای راحله نیرویی برای مبارزه باقی گذاشته بود.
مسئول یکی از همین مراکز بهبودی به راحله قول داده بود که با مشاوره درمانی اکبر را به زندگی سالم بازگرداند.وقتی اکبر را دیدم 60 ساله به نظرم رسید در حالی که از راحله شنیده بود م ماه آینده 41 ساله می‌شود.خیلی دلم گرفت وقتی غرور مردانه‌اش پشت هق‌هق گریه‌اش شکست.
وقتی فرمان عزیزنیا، معاون امور فرهنگی و پیشگیری بهزیستی ایلام گفت که 45 درصد از مراجعین به مراکز خود درمانی و به عبارتی معتادان ایلامی را افراد بین 20 تا 30 تشکیل می‌دهند شکه شدم.این درست سنی است که یک مرد ازدواج می‌کند، پدر می‌شود و هزار برنامه و نقشه برای آینده‌اش در سر دارد.
81 درصد از مواد مصرفی در ایلام جزو موارد تدخینی یا دودی است و 19 درصد نیز خورده می‌شود. به گفته عزیزنیا 44 درصد از معتادان کراک و 41 درصد آنها مانند اکبر تریاک مصرف می‌کنند که البته 60 درصد آنها نیز متاهل هستند.
دکتر معالج برای اکبر روش گروه درمانی را انتخاب کرده بود. اکبر بعد از تکمیل دوره درمان در کارگاه یکی از دوستانشان کاری دست و پا کرد و به زندگی بازگشت تا شاید قدری از بار زندگی را بتواند از روی دوش راحله بردارد.
عزیزنیا گفت: از سال گذشته بیشتر معتادان به صورت خود معرف اقدام به ترک کرده و به این مراکز می‌آیند و پلیس هیچ فردی را برای مصرف مواد دستگیر نمی‌کند.کم نیستند امثال اکبر در ایلام، استانی که سرهنگ کریمی جانشین و دبیر شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر ایلام به علت دوری از دو کشور پاکستان و افغانستان، دوری از مسیرهای ترانزیتی و قاچاق و ریشه‌دار بودن مذهب در میان مردم، آن را یکی از استان‌های پاک کشور می‌داند.
وی می‌گوید: هدف اساسی ما، جرم‌زدایی و زندان‌زدایی از معتادان کشور است.ماجرای راحله به خوبی تمام شد. اما همه ماجراها اینگونه به پایان نمی‌رسد. کم نیستند معتادان کم سن و سالی که به دانشگاهی به نام زندان داخل می‌شوند و مجرمی درجه یک از آن خارج.
طلاق در بین خانواده‌های معتادان بیداد می‌کند. راحله هم برای طلاق اقدام کرده بود. اما یک هفته قبل از زمان رسیدگی به پرونده آنها اکبر تصمیم می‌گیرد خود را به یکی از این مراکز معرفی و ترک کند همین باعث می‌شود راحله فرصتی دوباره به پدر بچه‌هایش بدهد.
ترک اعتیاد، جلوگیری از پاشیدن یک خانواده و ایجاد بحران‌هایی که طلاق برای راحله و دخترانش ایجاد می‌کرد، دور کردن اکبر از خرده دزدی‌هایش برای تامین مواد و به‌دست آوردن احترام اجتماعی از دست رفته، تمام موهبت‌هایی بود که به خانه آنها بازگشت اما باید به یاد داشت که تقدیر یار همه خانواده‌های اینچنینی نیست.
اعتیاد دیگر جرم نیست
سرهنگ علی‌اکبر میری فرمانده انتظامی ایلام هم در اظهارنظری در همین رابطه ضمن این که از کاهش قابل توجه دستگیری معتادان ابراز خوشحالی می‌کند و رسیدن این آمار را به مرز صفر واقعه‌ای مهم می‌داند اساس این اقدام را در حقیقت درمان‌محوری معتادان توصیف می‌کند و معتقد است که با فراهم شدن این شرایط افراد درگیر در دام اعتیاد باید به جای زندان، روانه مراکز بازپروری شوند.
او به 8 مرکز بازپروری معتادان که سال گذشته در استان ایلام ایجاد شده، اشاره می‌کند و یادآور می‌شود که این مراکز بیش از 350 معتاد را زیرپوشش برنامه‌های درمانی خود گرفته‌اند که این خود قدم مهمی در سالم‌سازی جامعه و بازپروری افراد مبتلا به این بیماری است.
همشهری استانها
