پورمحمد سخا، مدیر عامل سازمان بازیافت و تبدیل مواد شهرداری تهران، اجرای این طرح را یکی از مهم‌ترین اقدامات مرتبط با مدیریت پسماندهای شهری می‌داند و هدف از اجرای آن را شناسایی کمیت وکیفیت ترکیب پسماندهای جامد شهر تهران ( در مبدا تولید، در محل ایستگاه‌های خدمات شهری و در محل دفع و پردازش)وشناسایی عوامل مؤثر بر کمیت و ترکیب پسماند و نحوه اثر گذاری هر یک از این عوامل عنوان می‌کند، سخا مراحل اجرای طرح را به 3بخش عمده زیر تقسیم کرده و جامعه هدف را تولیدکنندگان پسماندهای جامد اعم از خانوارها و واحدهای غیرخانگی مناطق 22گانه شهر تهران می‌داند.
جمع آوری نمونه‌ها و اطلاعات از مبادی تولید پسماند، ورودی ایستگاه‌های انتقال (ایستگاه‌های خدمات شهری) و ورودی مرکز دفع و پردازش آرادکوه.
تجزیه فیزیکی و شیمیایی نمونه‌ها به تفکیک مبادی دریافت نمونه.
ورود داده‌های آماری و تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده و استخراج نتایج موردنظر.
در ایران زباله‌ها یا در خاک دفن شده یا بیشتر در طبیعت، در مناطقی نزدیک شهرها، انبار می‌شوند تا بعد سوزانده شوند. همه این راه‌ها برای محیط زیست خطرناک است و سبب فرسایش خاک، آلودگی هوا، زشت کردن طبیعت و نامناسب شدن محیط طبیعی برای حیات‌وحش می‌شود.
هم اکنون شهروندان تهرانی، روزانه بیشتر از 7 هزار تن زباله تولید می‌کنند که هزینه سالانه جمع آوری آن برای شهرداری تهران، حدود ٥٠ میلیارد تومان است. این زباله مقادیر زیادی گاز گلخانه‌ای دی اکسید کربن تولید مى‌کند و حجم زیادی شیرابه از آن خارج می‌شود که سبب آلودگی آب‌های زیر زمینی و خاک است.
همزمان افزایش جمعیت و ازدیاد تولید زباله سبب می‌شود محل‌های دفن زباله هر سال بیشتر گسترش یابد. اگر تولید زباله با همین روال ادامه یابد، مدت چندانی طول نخواهد کشید که اراضی اطراف شهرها پر از زباله شده و محلی برای دفن زباله باقی نخواهد ماند.
بازگشت به طبیعت در مورد بسیاری از مواد موجود در زباله مدت‌ها طول می‌کشد و این مواد سال‌ها سبب آلودگى و آسیب به محیط‌زیست می‌شوند. شیشه و قوطی‌هاى فلزی و به‌ویژه آلومینیومی صدها سال روی زمین باقی می‌مانند. کیسه‌ها و ظروف پلاستیکی امروزه یکی از بزرگ‌ترین مشکلات زیست محیطی هستند.
پلاستیک غیرقابل تجزیه است و کیسه‌های نایلونی حدود ٣٠٠سال در محیط باقی می‌مانند. کیسه‌های پلاستیکی همراه باد همه جا پخش می‌شوند و گاه سر از دریا در می‌آورند و بلعیده شدن آنها از سوی آبزیان سبب مرگ آنها می‌شود.
چنانچه پلاستیک و نایلون موجود در زباله سوزانده شود، اسید کلریدریک ایجاد می‌کند که باعث آلودگی هوا می‌شود و به انسان و دیگر موجودات آسیب می‌زند. در عین حال، انباشته شدن زباله در اطراف شهرها شرایط مساعدی برای رشد میکروب‌ها و تولید و تکثیر حشرات و جانوران موذی نظیر موش ایجاد می‌کند. مگس که ناقل انواع اسهال، حصبه، وبا و سل است و موش که تکثیر آن بستگی به میزان زباله دارد و تیفوس و طاعون را اشاعه می‌دهد، در اثر انباشتگی زباله سلامت محیط انسانی را تهدید می‌کنند.
بعضی زباله‌های خانگی مثل انواع لامپ‌های مهتابی و جیوه‌ای و لوازم الکترونیکی به‌علت داشتن سرب و جیوه در ترکیب خود خطرناکند. همچنین تعویض خانگی روغن موتور ماشین و جاری کردن آن در فاضلاب شهری به‌دلیل وجود مواد سمی سبب آلودگی آب‌ها می‌شود. یک لیتر روغن موتور می‌تواند تا یک میلیون لیتر آب سالم را آلوده کند.
در حالی که این روغن موتور قابل بازیافت و استفاده مجدد است و می‌توان آن را به تعویض‌روغنی‌ها تحویل داد تا برای تصفیه مجدد تحویل پالایشگاه دهند.
مدیریت زباله‌های شهری در هر جامعه‌ای از دغدغه‌های اصلی دولت به حساب می‌آید. سیاست‌هایی که دولت‌ها برای کاهش زباله در نظر می‌گیرند این سیاست‌ها شامل کاهش زباله در مبدأ، تفکیک از مبدأ و استفاده مجدد و بازیافت است.
