همشهری؛ دوچرخه-مریم پسیان:
دوست من!
گاهی به زندگی ات نگاه کن.
تا به حال احساس گم شدن در پیچ و خم جاده‌های زندگی را داشته‌ای؟
سرگردانی و حیرت، اینکه ندانی کجا می‌خواهی بروی...
تصور کن می‌خواهی به سفر بروی
سفری که اولین بار است مقصدش را هدف قرار داده ای و به راه آشنا نیستی،
چه چیز هایی تو را کشان کشان و پرسان پرسان به مقصد می رسانند؟
پرسیدن از دیگران؟
نگاه کردن به علائم راه؟
دانستن جهت‌های جغرافیایی؟
و اینکه مقصد تو کدام جهت است؟
..
آفرین!
در مسیر زندگی هم همین است. اگر به علایم و نشانه‌ها توجه کنیم می‌بینیم خدایی که ما را به این دنیا آورده، برای مسیرهای ناهموار دنیایمان نشانه‌هایی گذاشته.
نشانه ای به زیبایی سپیده دم.. که با شکافتن شب، نوید رسیدن روز و روشنایی را پس از تاریکی می‌دهد.
بیایید با هم یک قرار بگذاریم:
کمی به نشانه‌های زندگی که ما را از تاریکی نجات می‌دهند توجه کنیم.
اما چگونه؟؟؟
خالق نشانه‌ها همان خالق انسان است که می‌خواهد انسان، این نقاشی نا تمام خلقت را به کمال زیبایی و خلقتش برساند.
فقط کافی است به پروردگار نشانه‌ها پناهنده شوی.
چون تنها او می‌تواند از تاریکی دنیا نجاتت دهد
و در آغوشش آرام شوی.... 😊
(برگرفته از سوره مبارکه فلق)
پی دی اف این صفحه:
نظر شما