دست کم با تغییر فصل آنها را به مسافرت ببرد و در اقامتگاه مناسبی مانند هتلهای پرستاره، چند روزی را به خوشی سپری کنند. اما گاهی اوقات چهره درمانده کسی که میخواهد مسئولیت مالی این سفر را بپذیرد به خوبی نشان میدهد که بردن خانواده به هتلی که هزینه آن با محتویات حساب بانکی فرد منطبق باشد کاری بس مشکل و گاهی غیر ممکن است.
علاوه بر این، امکانات برخی هتلهای پر ستاره کشور فقط به اندازه یک متل است. برای نمونه برخی از آنها همچنان دستگاه pos(کارتخوان) ندارند.
مسافران برای پرداخت هزینه اقامت در این هتلها باید در کنار چمدانهای سنگین، یک کیف پر پول نیز با خود ببرند تا بتوانند مدارک خود را از تحویلدار دریافت کنند. در برخی دیگر از هتلها نیز استخر، کاملا عمومی است.
به طوری که خرید بلیت این استخرها برای عموم آزاد است. اما مشکلات متلهای هتلنما به این چند مورد ختم نمیشود.
برای نمونه تجربه چند سال گذشته نشان میدهد برخی هتلها فقط در تبلیغات خود شعار رزرو اینترنتی میدهند و در عمل چنین خدماتی وجود ندارد.
البته در پایگاه اینترنتی تعدادی از آنها میتوان اتاق رزرو کرد اما به محض رسیدن به هتل و درخواست برای تحویل اتاق رزرو شده، تحویلدار از موضوع ابراز ناآگاهی میکند یا رزرو اینترنتی را به هیچوجه نمیپذیرد.
قیمتهای خودسرانه تعدادی از آنها نیز باعث میشود آژانسهایی که برای مسافر جا رزرو کردهاند زیر قول و قرار خود بزنند و به موجب تغییر قیمتها ما به التفاوت گرانی را از مسافران مطالبه کنند.
مشکل نبود پارکینگ نیز در بسیاری از هتلها وجود دارد. این مشکل در هتلهای شهرهای بزرگ بیشتر به چشم میخورد. بنابراین به خوبی میتوان نتیجه گرفت که نام هتل برازنده بسیاری از اقامتگاههایی که این نام را به آنها اطلاق میشود نیست.
در مجموع وضعیت نامناسب اقامتگاهها باعث شده بسیاری از دوستداران گردشگری به خرید چادرهای مسافرتی از میدان رازی تهران و دیگر نقاط فروش این کالا روی آورند.