خوشبختانه در حوزه بهره‌وری از محصول چندمنظوره گردو در تویسرکان به عنوان پایتخت گردوی ایران، طرح ایجاد نهالستان و باغ مادری گردو و طرح اصلاح باغ‌های گردوی تویسرکان با تلاش نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی، فرماندار سابق و دیگر مسئولان اجرایی مرتبط در شهرستان تویسرکان به ثمر نشست.
در حوزه صنایع مبل و منبت نیز شاهد برگزاری جشنواره‌های اثربخش به ویژه در روستای اشترمل و دریافت نشان جغرافیایی بودیم و تسهیلات ارزان‌قیمت قابل توجهی از محل تسهیلات ارزان‌قیمت اشتغالزایدولتی به فعالان این بخش پرداخت شد، البته با وجود استقبال و حمایت مسئولان هنوز شاهد راه‌اندازی فروشگاه‌ها و نمایشگاه‌های بزرگ و دائمی صنایع مبل و منبت در شهرستان نیستیم و کارگاه‌های تولید زنجیره‌ای ملزومات صنایع مبل و منبت از صفر تا صد در شهرستان به چشم نمی‌آید. همچنین گردش مالی در این حوزه به میزان مطلوب و دلخواه نرسیده است.
آنچه این روزها کمتر از آن سخن به میان می‌آید طرح احیای فرش اصیل و دستباف تویسرکان است که ۲ سال پیش همراه با گردو و صنایع مبل و منبت در صدر عناوین جشنواره ملی تویسرکان جای داشت، اما رفته‌رفته حتی سخنان انگیزشی و رسانه‌ای نیز در این زمینه کم شد. اکنون نه تنها شاهد احیای فرش دستباف تویسرکان نیستیم بلکه مسئولان شهرستان گاهی به ارائه آمار کلی مانند وجود بیش از ۴۵۰۰ بافنده فرش در شهرستان تویسرکان بسنده می‌کنند اما نمی‌گویند این ظرفیت ارزشمند و اثرگذار چه آورده و منافع مالی و اقتصادی در جهت بهبود فضای کسب‌وکار در شهرستان تویسرکان دارد و اصولاً در چند سال اخیر فرش دستباف چه زخمی از مشکلات حوزه اقتصاد و اشتغال شهرستان را التیام بخشیده است؟ به راستی آیا ظرفیت احیای فرش دستباف از تویسرکان از میان رفته است یا در اجرایی کردن شعارها و برنامه‌های خود در این زمینه نتوانسته‌ایم موفق و اثرگذار عمل کنیم؟
نظر شما