شنبه ۷ فروردین ۱۳۹۵ - ۱۷:۵۸
۰ نفر

سمیرا راهی: نسیم ادبی، بازیگر سینما و تلویزیون از راه‌های وارد شدن به دنیای‌مد و دوخت می‌گوید.

نسیم ادبی

پول در آوردن از ذوق و هنر چيزي نيست كه بشود آن را با كارهاي معمولي عوض كرد. نسيم ادبي كه سالهاست در عرصه‌ي هنري كشورمان فعال است و به قول معروف حسابي خاك صحنه خورده، از سالها قبل، يعني از زماني كه هنوز نوجوان بود عشق و علاقه‌اش به خياطي را دنبال كرد و در حال حاضر يكي از كساني است كه هر از چندگاهي مزون مي‌گذارد و اغلب لباس‌هايي كه خودش و اطرافيانش مي‌پوشند كار دست توانا و هنرمند اوست. با نسيم ادبي كه اين روزها در سريال شهرزاد با نقش «حميرا» خوش مي‌درخشد، به گفت و گو نشستيم و سري زديم به دنياي مد.

  • دنياي پارچه‌ها به من آرامش مي‌دهد

نسيم ادبي يكي از بازيگران پركار تئاتر ايران است كه گاهي به صورت همزمان 3 اجرا در روز هم روي صحنه داشته است و با ايفاي نقش‌هايي از شخصيت‌هاي واقعي مثل فروغ، شهلا جاهد و نقش يك همسر شهيد در تئاتر «خون رقصه» در ذهن دوستداران هنر ماندگار شده است.
او كه اين روزها در سريال خانگي شهرزاد، نقش «حميرا» خواهر شهرزاد را بازي مي‌كند، براي مردم به چهره‌ي شناخته شده‌تري تبديل شده است.
«نسيم ادبي» در كنار تمام سر شلوغي‌هاي دنياي بازيگري، حرفه‌ي ديگري را هم دنبال مي‌كند كه به قول خودش «عشق» اوست؛ طراحي و دوخت مانتو و لباس‌هاي زنانه.
مي گويد: «اين علاقه در من از كودكي وجود داشت، يادم مي‌آيد وقتي بچه بودم مدام ميل بافتني در دست‌هايم بود و يا مشغول دوختن تابلوهاي كوبلن بودم. دنياي رنگ‌ها و پارچه‌ها براي من آرامشي ايجاد مي‌كرد كه نمي‌توانستم از آن دل بكنم.»

  • خياطي را چشمي بلد بودم

براي شروع هركاري، نياز به آموزش داريد، چه اين كار خلباني باشد، چه كاشتن گل در باغچه‌ي حياط‌تان. نسيم ادبي اينها را مي‌گويد و ادامه مي‌دهد:«مادربزرگ من مزون لباس عروس داشت و يك مدتي با ما زندگي مي‌كرد، به همين خاطر، من خيلي تجربي و با نگاه كردن به دست مادربزرگم يك سري چيزها را ياد گرفتم تا حدي كه مي‌توانستم تقريبا بدون الگو، لباس‌هاي كوچك بدوزم.»
نسيم بعد از اينكه توانست براي خودش لباس بدوزد، تصميم گرفت طراحي را در همان دوران نوجواني تمرين كند:«بعد از يادگيري دوخت لباس، كم كم براي خودم طرح مي‌دادم. اوايل از ست كردن لباس‌ها شروع كردم، وقتي براي خريد لباس به بازار يا بوتيك مي‌رفتم سعي مي‌كردم هارموني يا پارادوكس رنگ‌ها را رعايت كنم. برايم مهم بود لباسي كه مي‌خرم از چه جنسي باشد. همين ريزبيني‌ها علاقه‌ام را به اين كار بيشتر كرد.

يك روز تصميم گرفتم خودم پارچه بخرم و براي خودم شروع به دوختن لباس كنم. راستش من اصلا از لباس‌هاي تنگ و چسبان خوشم نمي‌آيد از طرفي هم دلم مي‌خواست در لباسي كه مي‌پوشم سليقه‌ي خودم بيشتر دخيل باشد. به همين خاطر بدون رفتن به كلاس شروع به دوختن كردم. وقتي اين كار براي من جدي شد به اصرار مادرم و دوستانم به كلاس خياطي رفتم چون معتقدم اگر قرار است كاري را حرفه‌اي دنبال كند بايد از راه درست و اصولي آن وارد شويد؛ البته كه استعداد و ذوق و سليقه، كمك زيادي به پيشرفت در اين زمينه مي‌كند و تنها با كلاس رفتن نمي‌شود هنري را آموخت.»

  • يك آگهي، شروع كار

نسيم ادبي علاقه، پيگيري و اختصاص زمان كافي براي يادگيري را از اصول‌هاي مهم در خياطي و طراحي مي‌داند. «خيلي مهم است وقتي كه مي‌خواهيد استارت اين كار را بزنيد با علاقه شروع كنيد، خياطي در عين حال كه جذاب و سرگرم كننده است، به همان اندازه هم سخت، وقت‌گير و ظريف است، پس اگر حوصله و وقت كافي براي آموزش و يا ادامه‌ي كار نداريد اصلا سراغ اين حرفه نرويد.»

ادبي كه از بچگي با دنياي پارچه و نخ‌هاي رنگي غريبه نبود 4 سال پيش، جدي‌ترين قدمش را براي ورود به اين حرفه برداشت و به سراغ آموزش تخصصي رفت: «يك روز يك آگهي از خانمي ديدم كه كلاس آموزش خياطي با الگوهاي آماده داشت. سخت‌ترين مرحله‌ي خياطي هم همين كشيدن و درآوردن الگوهاست. براي من فرصت خوبي بود كه بتوانم با توجه به شرايط كاري‌ام يك قدم بزرگ بردارم و اين دوره را طي كنم، تا اصولي‌تر بتوانم خياطي كنم. آن موقع هزينه‌اي كه براي يادگيري كلاس‌ها پرداخت كردم ماهي 200 هزار تومان بود. در دوره‌ي اوليه، سايز گرفتن اصولي و اندازه زدن الگوها با توجه به سايزهاي مختلف را ياد گرفتم و همين آموزش خياطي با الگوهاي آماده، سرعت خياطي كردن من را بيشتر و راحت‌تر كرد.»

  • اصولي آموزش ببينيد

براي شروع كار بهتر است به آموزشگاه يا افرادي مراجعه كنيد كه تخصص و تجربه‌ي كافي دارند و خياطي را اصولي به شما ياد مي‌دهند: «خياطي مثل زبان دوم است، اگر از الفبا، آن را درست و اصولي ياد نگيريد و جلو نرويد هميشه يك جاي كار شما مي‌لنگد. خانمي كه من پيش او دوره‌هاي خياطي‌ام را ديدم مثل يك معلم سختگير بود، چون مزون داشتند و خودشان مدام كار مي‌كردند و تحويل مشتري مي‌دادند، از اول كار با آستر را به من آموزش دادند.
كار كردن با آستر از دوخت معمولي سخت‌تر است اما وقتي از اول ملزم به اين نوع يادگيري مي‌شويد ديگر دوختن لباس‌هايي كه نياز به آستر ندارند، برايتان به سادگي آب خوردن مي‌شود. پس اگر آموزشگاه يا شخصي را پيدا كرديد كه آموزش‌هاي خوب و پايه‌اي را با دقت و فرصت ارائه مي‌دهد، حتما به سراغ آنها برويد حتي اگر لازم باشد كمي بيشتر از جاهاي ديگر هزينه كنيد.
البته درصد بالايي از موفقيت در اين حرفه، به خود شما بستگي دارد كه تا چه اندازه استعداد، توانايي و علاقه داشته باشيد. چون اگر صرفا به عنوان يك شغل درآمدزا به آن نگاه كنيد،خيلي زود هم از دوره‌ي يادگيري و هم از دوره‌ي كاري، خسته مي‌شويد و كار را رها مي‌كنيد.»

  • اولين شو را برگزار كردم

بعد از گذراندن دوره‌هاي خياطي مي‌توانيد به آن به عنوان يك منبع درآمد تكيه كنيد و هزينه‌هايي كه براي آموزش و يادگيري كرده‌ايد را با فروش لباس‌هايي كه خودتان دوخته‌ايد، به دست بياوريد. اما همه‌ي اينها به شرطي است كه كار را خوب ياد گرفته باشيد و شاگرد خوبي باشيد.»

در دوره‌اي كه آموزش مي‌ديدم، بعد از اينكه طراحي و الگو را خوب ياد گرفتم بايد براي هرجلسه به عنوان تمرين يا مشق، يك لباس كامل را مي‌دوختم، از آنجا كه مربي‌ام خودش دائما كار تحويل مشتري مي‌داد روي تميزدوزي حساسيت ويژه‌اي داشت و مي‌گفت فكر كن داري براي يك مشتري واقعي لباس مي‌دوزي، بدون عيب و نقض بدوز، به همين خاطر از همان روزهاي ابتدايي آموزش هم مانتو، دامن، شوميز و ديگر چيزهايي كه مي‌دوختم با دقت بالا بود و خيلي از آنها را مي‌توانستم در مهماني استفاده كنم و يا به دوستانم هديه بدهم.

بعد از اينكه دوره‌ام تمام شد با توجه به علاقه‌اي كه به اين كار داشتم تصميم گرفتم يك شوي لباس برگزار كنم.
تعدادي از همان لباس‌هايي كه در دوره‌ي آموزشم دوخته بودم، از لحاظ كيفيت و تميز دوزي قابليت اين را داشت كه در شو به نمايش گذاشته شود و براي بقيه‌ي لباس‌ها شروع به طراحي و دوخت كردم. طرح‌هاي مختلفي كه از هركدام از آنها فقط يكي دوختم، چون دوست داشتم كارم از همان ابتدا خاص جلوه كند. به دوستانم اطلاع دادم و در شوي دو روزه‌اي كه برگزار كردم توانستم تعداد زيادي از مانتوهايي كه طراحي كرده بودم را به فروش برسانم.»

  • هزينه‌ها را مديريت كنيد

شايد در ذهن خيلي از شما، خياطي و كار با پارچه و تهيه‌ي وسايل مورد نياز آن، كار هزينه‌بر و پرخرجي باشد و به همين دليل به سراغ آن نرويد، اما نسيم ادبي پيشنهاد‌هاي خوبي در اين باره دارد.

خياطي هم مثل خيلي از حرفه‌هاي ديگر، دوره‌هاي مختلفي دارد كه بايد پله پله يادگرفت تا براي دوره‌هاي پيشرفته تر آماده بشويد. اولين دوره‌اي كه در خياطي ياد مي‌گيريد «نازك دوزي» و «دوخت دامن » است كه شهريه‌ي آن بين 600 تا 700 هزار تومان است، دوخت مانتو 400 هزار تومان، لباس شب و لباس عروس بين 800 تا 900 هزار تومان و بعد هم در دوره‌ي تكميلي ژورنال دوزي. بعد از گذراندن اين دوره ها، با نگاه كردن به عكس يك مدل و يا يك لباس به راحتي مي‌توانيد الگوي آن را بكشيد و آن لباس را بدوزيد.
نگران هزينه‌ي خريد چرخ خياطي هم نباشيد، من 4 سال پيش 400 هزار تومان براي خريد چرخ خياطي هزينه كردم، يك چرخ معقول كه هم كيفيت مناسبي داشت و هم از پس كارهايي كه من مي‌خواستم انجام بدهم به خوبي برمي‌آمد. همين چند وقت قبل هم يكي از اقوام همان چرخ خياطي تازه با مدل بالاتر را 520 هزار تومان خريداري كرد.

لازم نيست براي شروع حتما از چرخ خياطي‌هاي خيلي پيشرفته و خاص كه قيمت بالايي دارند استفاده كنيد، همين الان هم مي‌توانيد با نهايت يك و نيم ميليون تومان يك چرخ خوب و يك سردوز براي تميزكاري دوخت‌هايتان بخريد كه تا چند سال اول پاسخگوي نياز شما باشد. حتي مي‌توانيد براي دوره‌ي آموزش از چرخ خياطي دست دوم هم استفاده كنيد تا در هزينه‌هاي يادگيري‌تان هم صرفه‌جويي كرده باشيد. براي خريد پارچه هم اصلا نگران نباشيد، هيچ مربي و آموزشگاهي از شما انتظار ندارد در بدو شروع با پارچه‌هاي گرانقيمت و خاص كارتان را شروع كنيد. مي‌توانيد پارچه‌هاي با كيفيت مناسب را از بازار تهيه كنيد. با كمي صرفه‌جويي و مديريت هزينه‌ها مي‌توانيد از پس آن بر بياييد.»

کد خبر 328830

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha