به گزارش ايرنا، فاطمه سفیدکن روز شنبه گفت: آویشن، آنغوزه، باریجه، وشا، موسیر، بادام کوهی، گل نرگس، گل راعی، زغال اخته، گل گاوزبان، ثعلب، سنبل‌الطیب، شیرین بیان و گل ختمی از جمله گونه‌های گیاهی است که در مراتع کشور کاشته می‌شوند.
وی، درآمدزایی، امکان صادرات گیاه دارویی و بهره‌گیری آنها در صنعت فرآورده‌سازی را از مهم‌ترین دلایل کاشت اینگونه گیاهان دارویی اعلام کرد و گفت: با این اقدام هم مراتع احیاء می‌شوند و هم بهره‌برداران مراتع با افزایش درآمد به دنبال افزایش دام در مراتع نخواهند رفت.
سفیدکن با اشاره به این که این اقدام به صورت بذرکاری و یا نهال‌کاری انجام می‌شود، اظهار کرد: کاشت این گونه‌های گیاه دارویی به صورت زراعی و انبوه نبوده و آنها طوری در این رویشگاه‌ها کاشته می‌شوند تا به بقیه گیاهان و پوشش طبیعی مراتع آسیبی وارد نشود.
معاون پژوهشی موسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع گفت: سازمان جنگل‌ها و مراتع قلمه و یا بذر را به صورت رایگان در اختیار بهره‌برداران مراتع قرار می‌دهند تا آنها با کشت و بهره‌وری اینگونه گیاهان به احیاء و توسعه مراتع بپردازند.
وی با اشاره به این که 550 هزار هکتار از عرصه طرح‌های مرتع‌داری، جنگل‌داری و بیانان‌زدایی تا سال 1404 با اجرای این طرح احیاء می‌شوند بیان کرد: سالانه 50 هزار هکتار از عرصه‌های فوق با کاشت گیاهان دارویی احیا خواهند شد.
سفیدکن بر لزوم ترویج استفاده از گیاهان دارویی تاکید کرد و گفت: این اقدام زمینه نهادینه شدن فرهنگ مصرف گیاهان دارویي را فراهم می‌آورد تا شاهد استفاده بیش‌تر اینگونه گیاهان در جامعه باشیم.
وی اظهار کرد: گونه‌های بومی که در مراتع وجود دارند را با استفاده از قلمه و بذر تکثیر می‌کنیم تا هم رویشگاه‌های طبیعی را حفظ و نگه‌داری کنیم و هم از نابودی مراتع جلوگیری کنیم.
نظر شما