ژنو معروفترین شهر این کشور است که مانند نامی تجاری، معرف نشستها و گفتوگوهای بینالمللی است. با این حال، هر از چندی، دیگر شهرهای آن میزبان نشستهای بینالمللی هستند، همچون شهر مونترو که دیروز میزبان افتتاحیه مذاکرات سوریه بود. در این میان، داووس شهری کوچک در کوهپایه آلپ موقعیتی ممتاز دارد.
با وجود اینکه داووس فقط یکبار در سال میزبان نشستی بینالمللی و غیردولتی است، تأثیر آن بر این گردهمایی به اندازهای است که این نشست به نام داووس مشهور است. گروه 8، گروه 20و بیلدربرگ از دیگر نشستهای مشابه است که همگی نوعی باشگاه انحصاری هستند، هر چند که در 2رویداد نخست دولتمردان کشورهای معین و در نشست بیلدربرگ فقط سرمایهداران و برخی سیاستمداران و مقامات غربی شرکت میکنند. نشست داووس در مقایسه با این رویدادها، طیف وسیعتری از نیروهای مؤثر اجتماعی جهانی را در بر میگیرد و شامل اندیشمندان، چهرههای علمی، سازمانهای جامعه مدنی و هنرمندان نیز میشود.
اکنون بیش از 43سال است که مجمع جهانی اقتصاد در اواخرماه ژانویه در داووس تشکیل جلسه میدهد. در سایت این نشست، مجمع بهعنوان سازمان بینالمللی مستقلی توصیف شده است که متعهد به بهبود بخشیدن به وضع جهان است، هدفی که میکوشد با ایجاد تعامل بین رهبران سیاسی، چهرههای علمی و دیگر شخصیتهای اجتماع بهمنظور شکل دادن به دستور کار در سطح جهانی، منطقهای و صنعتی آن جامه عمل بپوشاند.
کلاوس شواب اقتصاددان آلمانی نخستین دوره آن را در سال 1971و با حضور 444نفر برگزار کرد. از همان ابتدا، وی صلح جهانی با تأکید مضاعف بر توسعه اقتصادی و اجتماعی در جهان را هدف این سازمان خواند. امسال فقط 500خبرنگار به پوشش خبری آن میپردازند و بیش از 2500نفر مدعو به تبادل نظر میپردازند.
هر سال موضوعی فراگیر برای این نشست تعریف میشود که در واقع همه شرکتکنندگان بتوانند زیر چتر آن دغدغههای خود را درباره مسائل روز کشورهای خود و جهان مطرح کنند. امسال شکلدهی مجدد به جهان: پیامدهایی برای جامعه، سیاست و تجارت، مضمون مجمع اقتصاد جهانی است. اما کاهش رشد اقتصادی و پیامدهای آن، نابرابری درآمدی و تغییر آب و هوا موضوعهای اصلی نشست است. با گذشت بیش از 5سال و نیم از آغاز بحران مالی جهانی، اکنون نشانههای رشد تدریجی اقتصادی دیده میشود.
بانک جهانی اخیراً پیشبینی کرد که اقتصاد جهان در سالجاری میلادی 3.2درصد رشد میکند. گزارش مجمع اقتصادی جهان حاکی از آن است که نابرابری شدید درآمدی یکی از مخاطرات بزرگ اقتصاد جهان است. آمار تصویر حیرتانگیزی از این نابرابری نشان میدهد. روزنامه ایندیپندنت گزارش سازمان کمکرسانی آکسفام را نقل کرد که اعلام میکند اکنون ثروت 85نفر (حدود 1.7تریلیون دلار)در سراسر جهان معادل دارایی نیمه پایین مردم جهان (یعنی حدود 3.5میلیارد نفر) است. نابرابری درآمدی در جوامع پیامدهای منفی وسیعی ازجمله بر کیفیت زندگی و سلامت افراد دارد.