به گزارش روابط عمومی انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی،حوادث و وقایع گسترده‌ای در تاریخ معاصر ایران روی داده است و ثبت و تدوین این حوادث از نگاه بازیگران و شاهدان آن در قالب خاطرات، که مدعی‌اند گزارش دست اولی از هر حادثه به دست می‌دهند، از اهمیت بسزایی برخوردار است.
نوشتن خاطرات در اصل با هدف انتقال تجربه‌های نویسندگان آن به نسل جدید صورت می‌گیرد و خواه‌ناخواه حاوی درس‌ها و پیام‌هایی برای نسل‌های بعدی است و در این راستا تا اندازه‌ای کاستی‌های آثار دیگر را در روشن شدن زوایای تاریک و مبهم تاریخ این دوران آشکار می‌سازد.
گرچه خاطرات به تنهایی نمی‌توانند اساس و پایه شناخت تاریخی محسوب شوند اما از ارکان اساسی آن به‌شمار می‌روند و نمی‌توان آنرا نادیده گرفت. از سوی دیگر اقبال جامعه ایران به مطالعه تاریخ معاصر ایران و مخصوصاً خاطرات، نشانگر آن است که هموطنان ما به دنبال یافتن بی‌واسطه ریشه‌ها و علل حوادث این دوره هستند.
انتشار روزافزون تحقیقات تاریخی و همچنین انتشار گسترده‌ی خاطرات فعالان سیاسی و اجتماعی در دهه‌های اخیر، گواهی بر این علاقه وصف‌ناپذیر و تلاش جامعه ایران در شناختن همه‌جانبه گذشته خود و تجربه‌اندوزی از آن است. گستردگی و تنوع خاطرات و همچنین اعمال نگرش‌ها و سلیقه‌های شخصی و گروهی نویسندگان، باعث شده تا انبوه خاطرات با نگرش‌های متفاوت نوشته شود. زیرا خاطرات از یک طرف تجربه‌های شخصی و از سوی دیگر یکسونگری‌ها و علایق نویسندگان آن را نشان می‌دهد. وابستگی‌های عقیدتی و سازمانی هم، مانند نگرش‌های شخصی، نقشی مهم و تعیین‌کننده بر نگرش نویسنده خاطرات دارد.
اعضای حزب توده با نگارش گسترده خاطرات خود نمونه جالب این‌نگرش‌ها را در نوشته‌هایشان به نمایش گذاشته‌اند که در آن می‌توان علاوه بر خصوصیات عمومی خاطرات، ویژگی‌های خاصی از جمله هتاکی، تضاد عقیدتی،تسویه حساب شخصی و گروهی و صفات دیگری از این قبیل را سراغ گرفت.
وجود این ویژگی‌ها در اغلب خاطرات مذکور باعث شد که پژوهش حاضر با نگاهی نقادانه به بررسی خاطرات اعضای سابق حزب توده پرداخته و ویژگی‌ها، مشخصات و روح کلی حاکم بر آنها را با ارائه مصادیق آشکار سازد.
کتاب جدال خاطرات در شمارگان1000نسخه و 224 صفحه و به بهای 7000تومان به همت مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شد.
