بیمهای که قرار بود درصورت اجرا تمام جمعیت کشور را پوشش دهد، و افراد با مراجعه به مراکز درمانی از خدمات یکسان برخوردار شوند و دیگر به بهانه نداشتن دفترچه بیمه یا بی‌اعتباری آن کسی از در بیمارستان‌ها رانده نشود. قانون برنامه پنجم توسعه از دولت خواسته بود، تا سازمان بیمه سلامت را تا پایان سال 90 به انجام برساند، در بند «ب» ماده 38 برنامه پنجم توسعه، آمده است:
به موجب این قانون تمام صندوق‌های بیمهای در سازمان بیمه خدمات درمانی ادغام و سازمان بیمه سلامت تشکیل می‌شود. اما دولت این تکلیف قانونی را انجام نداد و کار به سال91 کشید، در پایان مرداد‌سال گذشته دولت آیین‌نامه بیمه سلامت را به وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی ابلاغ کرد و چند ماه بعد این سازمان با انتصاب هیأت مدیره و مدیرعامل شکل گرفت اما با گذشت حدود یک‌سال از تشکیل این سازمان عملا به‌جز سازمان خدمات درمانی بقیه صندوق‌های بیمهای به آن نپیوستند و آرزوی بیمه پایه همگانی همچنان محال به‌نظر می‌رسد.
دیروز رئیس هیأت مدیره سازمان بیمه سلامت ایرانیان درخصوص ادغام بخش درمانی صندوق‌های بیمهای در نظام بیمه سلامت، گفت: این سازمان پس از تأسیس و شروع کار خود، جلسات متعددی با رؤسای صندوق‌های بیمهای برگزار کرده اما به نتیجه نرسید و تاکنون هیچ بخش درمانی در سازمان ادغام نشده است. علی حسن‌زاده در گفت و گو با تسنیم عنوان کرد: بعد از نتیجه‌نگرفتن از برگزاری جلسات درنهایت مکاتباتی با معاونت راهبردی و نظارت ریاست‌جمهوری انجام شد که تاکنون پاسخی از سوی آن ابلاغ نشده است.
سال گذشته سیدعبدالله عمادی، معاون وقت وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی که به سرپرستی سازمان بیمه سلامت منصوب شده بود در توضیح وظایف این سازمان گفته بود: سازمان بیمه سلامت بیمه پایه درمان را تعریف خواهد کرد و نسبت به ارائه این بسته بیمه پایه به تمام جمعیت اقدام می‌کند. هدف اصلی این سازمان این است که مطمئن باشد بسته بیمه پایه به همان شکلی که تعریف خواهد شد در اختیار تمامی جمعیت کشور قرار بگیرد.
در این راستا همپوشانی‌های بیمهای هم حذف خواهد شد و هر ایرانی فقط و فقط یک دفترچه بیمه درمان که از سوی سازمان بیمه سلامت صادر می‌شود را در اختیار خواهد داشت. اما اکنون و براساس گفته‌های رئیس هیأت مدیره سازمان بیمه سلامت، این سازمان هنوز نتوانسته حتی یک صندوق بیمهای را با خود همراه کند؛ مانعی که آنقدر بزرگ‌هست که می‌تواند اختلال جدی در کار این سازمان ایجاد کند و حتی خدمات تعریف‌شده برای این سازمان را منتفی کرده و عملا سازمان بیمه سلامت را منحل یا به حالت قبلی یعنی سازمان خدمات درمانی برگرداند.
اگر سازمان بیمه سلامت ایرانیان برنامه‌هایش مطابق با آنچه در قانون پیش‌بینی‌شده انجام شود، قطعا کارآمد خواهد بود ولی به‌نظر می‌آید عزم و اراده جدی برای اجرای این قانون وجود ندارد. در قانون برنامه پنجم توسعه تأکید شده که این سازمان باید تا پایان سال اول برنامه پنجم (یعنی پایان سال90) تشکیل می‌شد و کارش را شروع می‌کرد اما الان سال دوم اجرای برنامه هم به پایان رسیده و این سازمان هنوز نتوانسته کاری از پیش ببرد.گویا باید آن‌همه امیدهایی که در برنامه پنجم توسعه به تشکیل سازمان بیمه سلامت بسته شده بود و امیدهای زیادی که از سوی مسئولان برای تشکیل این سازمان و ارائه خدمات آن به مردم وعده داده شده بود فراموش کرد و مردم حالا حالا‌ها باید فشار ناشی از هزینه‌های درمان را همچنان تحمل کنند و به سقوط زیر خط فقر بر اثر بیماری خود فکر کنند.
