به گزارش همشهری آنلاین؛ انتخابات مجلس نهم از جمله انتخابات سرنوشت سازی بود که با حضور چشمگیر و همیشگی مردم همراه شد. مردم با حضور در پای صندوق‌های رأی و انتخاب ۲۸۸ نماینده مجلس، چینش خانه ملت را رقم زدند و سرنوشت مجلس نهم را تعیین کردند و از این طریق مهر پایان بر پرونده انتخابات مجلس نهم زده شد.
پس از پایان مسیر پر مانع حضور نمایندگان در مجلس نهم، این بار نوبت به نمایندگان مردم رسیده است تا با معیار و میزان مناسبی به پیروی از مردم، فرد شایستهای را برای مسند ریاست مجلس نهم انتخاب کنند.
انتخاب رئیس مجلس همیشه یکی از حاشیههای اصلی مجلس بوده و هست. این بار نیز به تبعیت از دفعات پیشین، این موضوع به موضوع اصلی در روزهای پایانی مجلس هشتم تبدیل شد. تا جایی که هر روز خبری جدیدی از لابیهای مختلف «غلامعلی حدادعادل» رئیس مجلس هفتم و «علی لاریجانی» رئیس مجلس هشتم برای کسب سمت ریاست مجلس آتی به گوش می‌رسید.
هر چند بسیاری از لابیها و نشستها برای ریاست مجلس نهم، اغلب در ظاهر گردهمایی و نشست با موضوعاتی همچون حمایت از تولید ملی و غیره تشکیل می‌شدند و ماهیت انتخاباتی این نشستهای از سوی مسئولان گردهمایی تکذیب می‌شد، اما واقعیت امر آنقدر آشکار بود که حتی با انکار و تکذیب هم نمی‌شد، پوسته زیرین این گردهماییهای نمایندگان مجلس نهم را پنهان کرد.
اولین زمزمهها و تلاش‌ها برای جلوس بر صندلی رئیس مجلس نهم، در همان دور اول انتخابات و پیش از تعیین وضعیت تمام حوزه‌های انتخابیه کلید خورد.
تلاش حداد برای ریاست؛ از گرمای شلمچه تا خیابان سمیه
عده‌ای از منتخبان مجلس نهم در قالب کاروان راهیان نور به «شلمچه» رفتند. نمایندگانی که برخی تعداد آن‌ها را نزدیک به ۱۵۰ نفر اعلام کردهاند، افرادی که به همت طرفداران ریاست حداد عادل، دور هم جمع شدند. هرچند بسیار تلاش شد تا هر گونه رابطه این سفر نمایندگان در قالب کاروان راهیان نور با لابی برای ریاست حداد، گره نخورد اما گاهی واقعیت آنچنان عیان است که هیچ سرپوشی نمی‌توان برای پنهان کردن آن پیدا کرد.
چند روز پس از شلمچه، این بار در شانزدهمین روز اردیبهشت ماه و یک روز پس از پایان دور دوم انتخابات بود که لابیها به داخل مجلس کشیده شد و حداد این بار در دفترش میزبان چندتن از نمایندگان مجلس شد و از آن‌ها پذیرایی کرد. جلسه‌ای که با نام سبزی پلو و ماهی در فضای وب مطرح شد و به عنوان یکی از تلاشهای حداد برای ریاست در میان رسانهها ثبت شد.
نشست سوره نیز، آخرین تیر طرفداران حداد عادل بود که به سمت هدف نشانه رفت. این بار خیابان سمیه برای گفتوگو پیرامون ریاست مجلس، برگزیده شد که به گفته برخی طرفداران حداد عادل نزدیک به ۱۵۰ نماینده مجلس نهمی در این نشست شرکت کردند، نشستی که حداد با صراحت تمام از تلاشش برای تکیه زدن بر مسند ریاست، سخن گفت.
باغ گیلاس، فراکسیون روهروان و داستان لابیهای لاریجانی
در این میان لاریجانی هم دست روی دست نگذاشت تا صندلی ریاستی که حداد پس از مجلس هفتم به او سپرده بود، دوباره به دست حداد بازگردد.
در اواخر فرودین ماه بود که حامیان لاریجانی تصمیم گرفتند برخلاف حداد، به جای گرمای شلمچه و مهمانی در دفتر کار، گزینه خوش آبوهواتری را برای گردهمایی انتخاب کنند و به همین دلیل بر اساس آنچه در فضای وب منتشر شد باغ گیلاس شهریار، محلی شد برای دور هم جمع شدن نمایندگان مجلس نهم. البته این گردهمایی «اولین همایش تولید ملی و حمایت از کار و سرمایه ایرانی» نام گرفت تا از هرگونه شائبه سیاسی دور بماند.
پس از این همایش نیز با حمایت کاظم جلالی، شجاعی کیاسری و یوسفیان ملا در اواسط اردیبهشت نیز در مدرسه عالی شهید مطهری جلسه‌ای برگزار شد و تعدادی از نمایندگان مجلس در این جلسه حضور یافتند، تعدادی که خود بعد‌ها محل اختلاف شد و برخی برای تخریب، ۸۰ نفر حاضر در جلسه را به ۱۰-۱۵ نفر کاهش دادند، تا از این طریق استقبال سرد نمایندگان از این جلسه را نشان دهند. آماری که از سوی برگزارکنندگان جلسه، با قاطعیت تکذیب شد.
گام بعدی حامیان لاریجانی برای نزدیک شدن به صندلی ریاست، در نوزدهمین روز اردیبهشت ماه شکل گرفت. مجمع عمومی فراکسیون اصولگرایان رهروان ولایت، پس از اعلام موجودیت، جلسه‌ای را با حضور۱۷۳ نفر از نمایندگان منتخب مجلس نهم در محل مجلس قدیم برگزار کردند. نشستی که به دلیل حضور پررنگ‌تر نمایندگان شهرستانی به نشست «غیر تهرانیها» معروف شد و از این طریق بود که تلاش‌ها برای دستیابی به بالا‌ترین سمت مجلس نهم، شکل و شمایل رسمیتری به خود گرفت.
دو جلسه در یک روز برای ریاست مجلس
امروز نیز مجلس برای انتخاب رئیس خود، شاهد دو جلسه است، یکی جلسه فراکسیون رهروان ولایت - همان حامیان لاریجانی- که ساعت ۱۴ برگزار می‌شود و یکی هم جلسه فراگیر اصولگرایان که به دعوت علمای مجلس نهم یعنی آیتاله آشتیانی، آقاتهرانی و سالک برگزار می‌شود.
حال باید منتظر ماند و دید که سرانجام تمام لابیها به کجا ختم خواهد شد. ریاست مجلس نهم به علی می‌رسد یا غلامعلی؟ آیا صندلی ریاست به لاریجانی وفا می‌کند و دوباره سکان مجلس نهم را به او می‌سپارد یا اینکه حداد پس از ۴ سال سکوت و انفعال دوباره می‌تواند با خیال راحت بر صندلی ریاست تکیه بزند؟
