حداقل تا این‌جای کار که موفق نشده هیچ جامی با رئال ببرد. رئالی‌ها به نام «کهکشانی‌ها» معروف شده‌اند و او هم به عنوان یک کهکشانی وارد تیم سفیدپوش پایتخت اسپانیا شده بود.
اما هیچ‌وقت اوضاع برایش رضایت‌بخش نبود. مخصوصا از شروع فصل جاری که فابیو کاپلو به رئال آمد. کاپلو از همان اول هم به دیوید بکام اهمیت نداد و هیچ‌گاه او را در یک بازی مهم به بازی نفرستاد. عصر بکام، پایان‌یافته به نظر می‌رسید.
عصری که با فوتبال آغاز شده بود و به تبلیغات منتهی. اما شوک بزرگ، از جایی ایجاد شد که هیچ‌کس فکرش را نمی‌کرد؛ از MLS، لیگ پایین‌تر از معمول آمریکا و از تیمی که به علی دایی پیشنهاد بازی داده بود. این بار بکام از تبلیغات آغاز کرد و به فوتبال بازگشت.
اما این‌که او فوتبال را تا پایان 5 سال قراردادش با گالکسی ادامه می‌دهد یا نه، بستگی به شرایط جدید او در قلب دنیای عجیب و غریب گاوچران‌ها دارد.
«به نظرم تصمیم درستی گرفت. او به درد فوتبال اسپانیا نمی‌خورد. از اولش اشتباه کرد که به مادرید آمد. او باید نزدیکی‌های هالیوود باشد تا چرخ زندگی‌اش بچرخد. فوتبال خیلی به درد بکام نمی‌خورد.» فابیو کاپلو با چند جملة نیش‌دار و پر از کنایه، از جدایی دیوید بکام از رئال و پیوستن‌اش به گالکسی اظهار رضایت می‌کند و بالاخره نفس راحتی می‌کشد.
بکام زمانی پادشاه اولدترافورد بود. شماره7 کانتونا را بر تن می‌کرد و در سمت راست ترکیب منچستر جولان می‌داد. ضربات آزادش هم‌ردیف با ضربات روبرتو کارلوس، تماشاگران را نیم‌خیز می‌کرد، با این تفاوت که کارلوس با عضلاتی به سبک اسب، توپ را به تور می‌چسباند و چه بسا تور را پاره می‌کرد؛ اما بکام با ظرافت مثل یک بالرین و با زاویة بی‌نظیری که به پایش می‌داد، توپ‌ها را به آرامی به سقف دروازه می‌زد.
سانترهای بی‌نظیرش را ابتدا کول و یورک و بعد شرینگهام و سولشیر و ون نیستلروی به گل‌هایی به یادماندنی تبدیل می‌کردند. اما در تمام چهار فصلی که با پیراهن 23 (7 متعلق به رائول افسانه‌ای بود) برای رئالی‌ها بازی کرد و نکرد، هیچ صحنة خارق‌العاده‌ای خلق نکرد. غیر از این‌که یک فصل را با موهایی به سبک سامورایی‌ها و فصل دیگر را با سر بدون مو گذراند، در زمین مسابقه، هیچ‌کس را به وجد نیاورد.
این اواخر بر سر نخواستن‌اش دعوا بود. از تیم ملی انگلیس هم به شکل مفتضحانه‌ای کنار گذاشته شد. در حالی که اصرار می‌کرد می‌خواهم برای تیم ملی بازی کنم، استیو مک لارن نامش را از لیست خط زد و کاپیتانی تیم ملی انگلستان را به جان تری سپرد.
بابی رابسون مربی قدیمی فوتبال بریتانیا دلیل اصلی ناامیدی بکام برای حضور در سطح اول فوتبال دنیا و کوچ به MLS را برخورد بد مک لارن با او می‌داند. شایعات مربوط به پیوستن او به MLS از حدود دو ماه پیش آغاز شده بود، همان وقتی که روزنامة مارکا به نقل از یکی از مدیران باشگاه رئال اعلام کرد: «کاپلو به مدیران باشگاه گفته به بکام، برگة قرارداد جدیدی داده نشود.» منهای پیشنهادات آمریکایی، از میلان هم خبرهایی به گوش می‌رسید.
گالیانی حتی نماینده‌اش را به مادرید فرستاد تا با بکام مذاکرده کند. خب کفة گمانه‌زنی‌ها، بیشتر به سمت میلان سنگینی می‌کرد. ستاره‌ای که در تمام عمر فوتبالش فقط بازی در دو باشگاه پرافتخار و نامدار را در کارنامه داشته، طبیعی است که برای سال‌های آخر فوتبالش، به یک باشگاه معتبر دیگر برود. ناگفته پیداست که بکام با قراردادهای تبلیغاتی بی‌شمارش چه درآمد هنگفتی دارد و اعتبار باشگاه برایش مهم‌تر از صفرهای قرارداد است.
با این حال، بکام نشان داد که شم اقتصادی بیشتر از سایر احساسات بر وجودش غلبه دارد و با قراردادی معادل 248 میلیون دلار به لس‌آنجلس گالکسی پیوست.
«دربارة گزینه‌های مختلف با خانواده و مشاورانم بحث‌های زیادی کردیم. این‌که در مادرید بمانم یا به یکی از باشگاه‌های بزرگ بریتانیایی یا اروپایی بروم. نهایتا تصمیم گرفتم به لس‌آنجلس گالکسی بپیوندم و از آگوست در MLS بازی کنم. حالا قصد دارم شور فوتبال را در آمریکا تجربه کنم.» بکام که برق 128 میلیون پوند برای 5 سال در چشمانش کاملا پیدا بود، از روی یک برگه، این جملات را خواند و پس از آن، عینک آفتابی بزرگش را به چشم زد تا برق چشمانش، خبرنگاران را اذیت نکند.
البته تمام ماجرا به این 128 میلیون پوند منحصر نمی‌شود. بکام، هر سال 5 میلیون پوند برای قراردادش با کمپانی AEGدریافت می‌کند. قرارداد جدید آدیداس هم در راه است. از سویی او انتظار دریافت 6/2 میلیون پوند برای فروش حق توزیع تی‌شرت‌های رپلیکا را نیز دارد.
اگر هنوز سرتان سوت نکشیده، این یکی را هم داشته باشید.
13 میلیون پوند در سال برای قرارداد با پپسی هم به حساب آقای بکام واریز می‌شود. هنوز تمام نشده. 5 میلیون پوند در سال بابت مشارکت در تبلیغات باشگاه گالکسی و مبالغ افزون‌تر در صورت قراردادهای جدید باشگاه. اضافه شدن تماشاگران باشگاه در زمان تمرین و خرید بلیت‌های مسابقات گالکسی هم به این مبالغ افزوده می‌شود.
سیستم تجاری بکام با هیچ یک از ورزشکاران دیگر در ایالات متحده، قابل قیاس نیست. ظرفیت‌های بالای تجاری و تبلیغاتی او، همة بسکتبالیست‌ها، قهرمانان راگبی و گلف و تنیس آمریکا را تحت‌الشعاع قرار داده.
میزان قرارداد میان او و باشگاه لس‌آنجلس گالکسی، رکوردهای فوتبال و بیسبال در آمریکا را جابه‌جا کرد (به رکورد بسکتبالیست‌ها نرسید) و حتی سی‌ان‌ان را به پخش برنامه ویژه‌ای در این‌باره وا داشت. این در حالی است که سان از چند نفر از اهالی لس‌آنجلس از دیوید و ویکتوریا بکام پرسیده و خیلی‌ها فقط ویکتوریا بکام را شناخته‌اند که زمانی در گروه اسپایس گرلز عضویت داشت.
دو ساعت از عمر دیوید بکام چه در مقابل دوربین‌های تبلیغاتی، چه در خانه‌اش در کنار بروکلین و رومئو و کروز و چه در حالی که بر روی تختش لمیده و مشغول تماشای تلویزیون است، برای او درآمدی معادل حقوق سالیانة یک بازیکن هم باشگاهی‌اش در لس‌آنجلس گالکسی را به همراه دارد.
قرارداد بنیامین بندیتسون بازیکن 23 سالة لس‌آنجلس گالکسی، 6 هزار و 15 دلار برای یک سال است و هر ساعت از زندگی دیوید بکام، 3 هزار دلار برای گالکسی آب خورده است.
حقوق سالیانة 26 میلیون پوندی بکام را با بالاترین قرارداد باشگاه پیش از بکام مقایسه کنید تا خوابتان بپرد. لاندن داناوان بازیکن تیم ملی آمریکا، قرارداد سالیانه‌ای معادل 462 هزار پوند با باشگاه دارد. پس از او، کوبی جونز سرشناس‌ترین فوتبالیست آمریکاست که قراردادش 108 هزار پوند است. خدا شانس بدهد!
البته حضور بکام در لس‌آنجلس گالکسی، برای این باشگاه، درآمدهای فراوانی هم به همراه دارد. کمپانی عظیم AEG اصلا به خاطر حضور بکام در MLS به سرمایه‌گذاری در این لیگ راغب شد و با سه باشگاه لس‌آنجلس گالکسی، شیکاگو فایر و هیوستون دینامو قراردادهای تبلیغاتی امضا کرد.
قرارداد 17 میلیون پوندی AEGبا لس‌آنجلس گالکسی، بالاترین رکورد ثبت قراردادهای تجاری در MLS بوده و البته سهم دیوید بکام نیز محفوظ است.
این مسأله البته برای مسؤولان گالکسی مشکل‌ساز شده است، چرا که سایر بازیکنان نمی‌توانند این اختلاف وحشتناک را هضم کنند. پیتر وایناس هافبک گالکسی اولین اعتراضات را آغاز می‌کند: «از برخی جهات، او در سطحی بالاتر از بقیه است. اما آیا تفاوت این اندازه است؟» وقتی حقوق سالانة 64هزار پوندی وایناس را با 25 میلیون پوند بکام مقایسه کنیم، خوب می‌فهمیم او چه می‌گوید.
بدون شک این صحبت‌ها، خوشامدگویی به ستارة جدید تیم نیست و احتمالا بازیکنان دیگری نیز به وایناس خواهند پیوست.
دیوید بکام رابطه نزدیکی با تام کروز ستاره هالیوودی دارد. همسران دو ستاره هم که برای خودشان ستاره‌ای‌اند، با یکدیگر دوستان صمیمی هستند و بارها با یکدیگر در مجامع ظاهر شده‌اند. بکام پس از پیوستن به لس‌آنجلس گالکسی به روزنامه‌ها گفت که برای آمدن به لیگ فوتبال آمریکا، با تام کروز مشورت کرده است. او تام را یکی از دلایل اصلی برای کوچش به آمریکا معرفی کرد. تام کروز در واقع صمیمی‌ترین دوست بکام در سرتاسر دنیاست. تام کروز، سوری دخترش را پیش از آن که کسی او را ببیند، به دیوید بکام نشان داد تا احساس صمیمیت آن‌ها پررنگ‌تر شود. بکام و همسرش ویکتوریا مهمانان ویژة مراسم پیش از ازدواج تام کروز و کتی هولمز بودند.
خیلی‌ها معتقدند تام کروز بکام را به آمریکا دعوت کرده تا مقدمات حضور او و همسرش را در فیلم‌های هالیوودی فراهم کند. بکام دربارة مشورتش با تام کروز می‌گوید: «نیمه شب بود که به تام زنگ زدم و یک ساعت با هم دربارة سفر به آمریکا و بازی در MLS صحبت کردم. شب بعد هم به همین ترتیب. من از او خواستم تمام توصیه‌های لازم را به من بگوید، چون تام مرد بسیار باهوشی است و البته یک دوست بسیار خوب برای من. او همه چیز را همان‌جور که هست، برای من توضیح داد و از جو خاص لس‌آنجلس گفت. او همواره یک دوست و پشتیبان خوب برای من و خانواده‌ام بوده است.»
زمزمه‌هایی به گوش می‌رسد که تام کروز مقدمات اولین حضور سینمایی دیوید و ویکتوریا بکام را با کمپانی پارامونت فراهم کرده. جالب این‌که بکام در کتاب خاطراتش نوشته: «اولین باری که همراه با ویکتوریا به خانة پدر و مادرم رفته بودیم، تلویزیون، فیلم جری مگوایر با بازی تام کروز را نشان می‌داد.» نطفة این دوستی عمیق، سال‌ها قبل بسته شده بود.
بالا بروید، پایین بیایید، مهم‌ترین دلیلی که دیوید بکام را راضی کرد تا از سطح اول دنیای فوتبال کنار برود و به لیگ مهجور MLS بپیوندد، ویکتوریا همسرش بوده است که یک سر دارد و هزار سودا. او که زمانی همراه با «اسپایس گرلز» قهرمان دختر بچه‌ها و پسربچه‌های زیر 10سال انگلیس بود، پس از ازدواج با بکام و فروپاشی گروه، بیشتر به فعالیت‌های تبلیغاتی و تولید لوازم و پوشاک با برند DVB مشغول بوده است.
DVB از حروف اول دیوید، ویکتوریا و بکام تشکیل شده و یک برند معروف در دنیای مد و پوشاک است. او اما با نزدیکی به ستاره‌های سینما و موسیقی از جمله پاریس هیلتون، کتی هولمز، بریتنی اسپیرز، لیندسی لوهان و... خود را همچنان مورد توجه رسانه‌ها نگه داشته و صحبت‌های فراوانی برای بازگشت‌اش به عالم موسیقی و سینما به گوش می‌رسد و کجا بهتر از لس‌آنجلس؟
یک‌شنبة پیش بود که ویکتوریا بکام توسط خبرنگاران فرودگاه لس‌آنجلس به دام افتاد و عکس‌هایش در رسانه‌های آمریکا و انگلستان و اسپانیا منتشر شد. مدیر برنامه‌های بکام، هدف ویکتوریا را از سفر تنهایی به لس‌آنجلس، پیدا کردن یک منزل مسکونی و یافتن مدرسة مناسبی برای پسران بکام عنوان کرد.
اما کاشف به عمل آمد که خانم بکام هم به سبک شوهر، با یک قرارداد 5 میلیون دلاری به مادرید بازگشته است. او با کمپانی تولید کیف و کفش که حق استفاده از نام تجاری ویکتوریا بکام را در اختیار دارد، قرارداد جدیدی امضا کرد و به درآمدهای هنگفت همسرش، 5 میلیون دلار دیگر هم افزود.
در این مدت البته خانم بکام یک منزل 14 میلیون دلاری هم در حومة لس‌آنجلس پسندیده‌اند. حضور در مراسم گلدن گلوب را هم که نمی‌شود از دست داد. او و همسرش که با کمپانی لباس روبرتو کاوالی قراردادی دارند، با لباس‌های ویژة کاوالی در مراسم حاضر شده بودند.
سیلوستر استالونه یا همان راکی معروف که این روزها سری ششم فیلم دنباله‌دارش روی پردة سینماهای دنیاست، دربارة حضور دیوید بکام در MLS می‌گوید: «آن زمانی که پله و بکن بائر به آمریکا آمدند، خیلی‌ها نمی‌دانستند فوتبال چیست. این‌ها چه کسانی هستند؟ ولی آمدن بکام به MLS بدون شک اتفاق مهمی است. فوتبال می‌تواند در آمریکا پیشرفت کند و جایگاه خود را در میان سایر ورزش‌های پرطرفدار پیدا کند. حضور او باعث تحول بزرگی در فوتبال آمریکا می‌شود.»
استالونه سال‌ها پیش با بازی در فیلم «فرار به سوی پیروزی» جان هیوستون از کارگردان برجستة تاریخ سینما، به نقش دروازه‌بان تیم اسرا، علاقه‌اش به فوتبال را نشان داده بود و حالا توجه ویژه‌اش به ستارگان فوتبال را این‌گونه اظهار می‌کند.
اما آرسن ونگر سرمربی آرسنال اصلا با ستارة عضلانی هالیوود موافق نیست: «فوتبال آمریکا در صورتی پیشرفت می‌کند که بکام تنها بازیکن خارجی این کشور نباشد. در صورتی که بکام فعالیت‌های جانبی‌اش را افزایش دهد، ممکن است خودش هم کاملا به حاشیه برود و خیلی سریع‌تر، از دنیای فوتبال خداحافظی کند.» به هر حال، ونگر یک مربی فوتبال است و استالونه یک بازیگر دوستدار فوتبال. به نظر شما، نظر کدامشان درست‌تر است؟
همه ستاره‌های MLS
دیوید بکام اولین ستاره‌ای نیست که به MLS پیوسته است. او در واقع احیا‌کنندة یک سنت قدیمی است که اولین ابرستارة واقعی دنیای فوتبال، آن را بنا نهاد. سال 1975 بود که پله به تیم کسموس پیوست و از همان زمان، این سنت از سوی ستاره‌های دیگر پیگیری می‌شود.
1 ـ پله
وقت پله اعلام کرد که سال‌های آخر بازیگری‌اش را به نیویورک می‌رود تا برای کاسموس بازی کند، دنیای فوتبال شوکه شد. او برای کاسموس 79بازی انجام داد و 57 گل به ثمر رساند. بهترین بازیکن تمام دوران‌های فوتبال دنیا در سال 1975 به آمریکا سفر کرد.
2 ـ یوهان کرویف
ستارة هلندی‌ها، دو فصل را در لس‌آنجلس آزتک بازی کرد. او در سال 1979، 32 ساله بود که از بارسلونا جدا شد و به آمریکا سفر کرد. در اولین بازی‌اش در لیگ، دو گل زد تا همان فصل، مؤثرترین بازیکن لیگ لقب بگیرد. او در 53بازی‌اش در آمریکا، 25 گل به ثمر رساند.
3 ـ بابی مور
کاپیتان محبوب انگلیسی‌‌ها و قهرمان جهان در 1966، سال 1977 به آمریکا سفر کرد. او به عنوان دفاع وسط، 24 بازی برای سان آنتونیو تاندر انجام داد و فصل بعد هم هفت بازی برای سیاتل ساندرز انجام داد و پس از آن بازنشسته شد.
4 ـ فرانتس بکن بائر
قیصر آلمان‌ها هم در سال 1977 به پله در کاسموس پیوست. او 4 فصل در لیگ آمریکا بازی کرد و 3 بار جام قهرمانی را بالای سر برد. او 105بازی برای کاسموس انجام داد و به عنوان یک مدافع، 19 گل هم به ثمر رساند.
5 ـ جورج بست
پسر طلایی دهه 60 منچستر در سال 1976 به آزتک پیوست و در 24 بازی، 15 گل به ثمر رساند. یک فصل به انگلستان بازگشت و برای فولام بازی کرد. دوباره به آزتک پیوست و 14 گل دیگر برای این تیم به ثمر رساند. او در لادردیل و سن‌‌خوزه هم دو فصل دیگر بازی کرد و به ترتیب 7 و 21 گل برای تیم‌هایش به ثمر رساند.
6 ـ هریستو استویچکف
مربی کنونی و کاپیتان سابق بلغارستان و ستارة قدیمی بارسلونا هم دو فصل را در MLS تجربه کرد. مرد سال اروپا در سال 1994، در سن 34 سالگی به شیکاگو فایر پیوست و 17 گل در 51 مسابقه برای تیمش به ثمر رساند. پس از دو فصل به دی‌سی‌یونایتد رفت و پیش از آویزان کردن کفش‌هایش، 5 گل برای این تیم در 21 بازی وارد دروازة حریفان کرد.
