به گزارش مهر، در گذشته دانشمندان از متامواد مختلفی برای هدایت و کنترل پراکندگی بخش‌های مختلفی از طیف نوری استفاده می‌کردند و می‌توانستند به نوعی از ویژگی نامرئی‌شدن دست پیدا کنند. ماه گذشته محققان دانشگاه سنت اندروز در اسکاتلند از خلق مواد پوششی قابل انعطافی خبر دادند که به متافلکس مشهور بوده و می‌توانستند کاربردهای تجاری و صنعتی مواد نامرئی‌کننده را امکان‌پذیرتر کنند.
از سویی دیگر نشریه نیچر به تازگی از دو گروه مجزا خبر داده است که یکی از آنها در سنگاپور و دیگری در دانشگاه بیرمنگام بریتانیا و امپریال کالج لندن توانسته‌اند اجسامی با قطر چند سانتی متر را نامرئی کنند. این مواد با استفاده از ویژگی‌های خاصی از کریستال‌های کلسیتی ساخته شده‌اند.
هنگامی که پرتوهای نور از میان این ماده نامرئی‌کننده عبور می‌کنند، منحرف شده و مواد را نامرئی نشان می‌دهند. کلسیت از ویژگی‌های نوری خاصی برخوردار است و پرتوهای نوری در آن به شکلی منحرف می‌شوند که به‌نظر می‌آید پرتوها از سطح زیر جسم تابیده شده‌اند، گویی هیچ جسمی آنجا وجود ندارد.
محققان تیم سنگاپور-MIT نیز این جسم کلسیتی را با استفاده از موادی مشابه ساخته‌اند که می‌تواند پرتوهای سبز، آبی و قرمز نور مرئی را از جسمی در ابعاد 38 در 2 میلی‌متر منحرف کند. این جسم به‌گونه‌ای طراحی شده که حتی زیر آب نیز عملکردی مشابه داشته باشد.
به گفته محققان دولت‌ها می‌توانند از این ماده نامرئی‌کننده استفاده فراوانی ببرند برای مثال می‌توانند از آن برای نامرئی کردن اجسام یا نیروهای خود در بستر دریاها استفاده کنند. محققان دانشگاه بیرمنگام نیز این جسم کلسیتی را به‌گونه‌ای طراحی کرده‌اند که می‌تواند اجسامی به ارتفاع چند سانتی‌متر را نامرئی کند، اما تنها روی خشکی.
با توجه به اینکه مواد نامرئی‌کننده ساخته شده در سنگاپور و بیرمنگام بسیار ارزان قیمت‌تر از دیگر موادی هستند که تا به حال ساخته شده‌اند، امیدواری‌ها برای ساختن جسم نامرئی‌کننده در آینده‌ای نزدیک افزایش پیدا کرده است. براساس گزارش نیچر، یکی از نگرانی‌هایی که در رابطه با استفاده از مواد نامرئی‌کننده وجود دارد این است که در حال حاضر تنها امکان نامرئی‌کردن اجسام ریز وجود دارد اما این کشفیات جدید آینده‌ای درخشان را در تولید این نوع از مواد مجسم می‌کند و نشان می‌دهد انسان به دست پیداکردن به یک پوشش کاربردی نامرئی‌کننده بسیار نزدیک‌تر شده است.
