مجیدی کارگردان 47ساله ایرانی همزمان با پیروزی انقلاب ایران با دغدغه تئاتر وارد دانشکده هنرهای دراماتیک شد ولی سرنوشت، برگ دیگری برای او رقم زد؛ مرد جوانی، او را دید و طرح دوستی ریخته شد. او با همان واسطه به حوزه هنری رفت و بازیگر فیلم‌های همان جوان شد. آن جوان محسن مخملباف بود و مجید مجیدی، شد بازیگر ثابت فیلم‌های اولیه او. با یکی از همان فیلم‌ها بود که مجیدی شهرت گرفت. فیلم، «بایکوت» نام گرفت و مجیدی، نقش اول فیلم را بازی کرد. فیلمی که بنا به حال‌و‌هوای دورانش، رنگ و بویی سیاسی داشت. حال و هوای مجیدی هم همین بود. در چند فیلم دیگری هم که بازی کرد (مثل «ترور») نقش آدم‌های سیاسی را داشت.
نخستین محصول سینمایی حوزه هنری، فیلم کوتاهی بود به نام «انفجار» که با یک دوربین 16میلی‌متری ساخته شد و مجیدی، سازنده آن بود. پس از آن ولی محسن مخملباف کارگردان شد و مجید مجیدی بازیگر و این داستان تا پایان دهه60 ادامه داشت. با آغاز دهه70 مجید مجیدی هم شروع به ساخت فیلم‌های تازه‌ای کرد و «بدوک» نخستین گام تازه او بود. «بدوک» با اقبال مخاطبان مواجه شد و توانست به بخش مسابقه جشنواره فیلم «کن» راه یابد تا مجیدی، جشنواره‌های بین‌المللی را از مطرح‌ترین آنها آغاز کند. با این‌که فیلم در آن سال جایزه‌ای دریافت نکرد اما باعث شد نام مجیدی به عنوان یکی از کارگردانان مطرح ایرانی شناخته شود؛ آن هم در سال‌هایی که به‌تدریج نگاه سینماگران جهان به ایران معطوف شده بود.
پس از «بدوک» او «پدر» را ساخت که در جشنواره فجر با اقبال مواجه شد و جوایز متعددی گرفت. دیگر نام مجیدی به عنوان کارگردانی مطرح و صاحب سبک پذیرفته شده بود.
فیلم‌های بعدی او بدون دغدغه راهی جشنواره‌های رنگ به رنگ خارجی شد.
سرانجام «بچه‌های آسمان» او به عنوان نخستین فیلم ایرانی در تاریخ سینما توانست خود را میان 5کاندیدای فیلم غیرانگلیسی‌زبان در آکادمی اسکار مطرح کند.
این روزها قرار است مجید مجیدی فیلمی با موضوعیت میزبانی المپیک و درباره پکن بسازد. او کودکان چین را محور فیلم خود ساخته و می‌خواهد سنت، تاریخ، فرهنگ، مدنیت و شهر مدرن پکن را به جهان معرفی کند.
حالا در روزهای اخیر، 16فیلم بلند و کوتاه سینمایی «مجید مجیدی» در قالب بزرگداشتی در موزه هنرهای معاصر تهران به نمایش درآمده است تا او چهره‌ای شود برای مخاطبان صفحه آدم‌ها.
