اگر شرایط قبل از مسابقه را در نظر می‌گرفتیم، می‌توانستیم به پیروزی نفت آبادان رای بدهیم. چون این تیم در 3 مسابقه گذشته برخلاف انتظار ظاهر شد و توانست هر سه مسابقه را با برد به پایان برساند. حتی اگر جریان بازی را در نظر بگیریم، باز هم صنعت نفت تیم بهتری از حریف بود. درصد موقعیت‌های مسابقه، درصد مالکیت توپ و درصد مالکیت توپ در یک‌سوم میانی زمین همه به سود نفت بود ولی نتیجه به سود این تیم نبود.
البته این مسابقه برای 2 تیم حکم 6 امتیاز را داشت. اگر نفت 3 امتیاز بازی را به دست می‌آورد، 12 امتیازی می‌شد و پرسپولیس 6 امتیاز از این تیم عقب می‌افتاد. با باخت نفت، پرسپولیس به یک قدمی این تیم رسید. من نمی‌خواهم پرسپولیس را تیم کوچکی بدانم. چون سابقه بازی در این تیم را دارم و به‌خوبی می‌دانم که پرسپولیس همیشه برای قهرمانی در لیگ بازی می‌کند.
نه پرسپولیس، که وضعیت استقلال هم همین طور است و این دو تیم در هر شرایطی به‌دنبال قهرمانی هستند. البته پرسپولیس این فصل را قدرتمند نمی‌بینم ولی این تیم می‌تواند با درایت علی دایی تیمی مدعی در لیگ دهم باشد. او مربی بزرگی است و مطمئنا می‌تواند برای پرسپولیس کاری بزرگ انجام دهد.
صنعت نفت برخلاف پرسپولیس مدعی قهرمانی نیست؛ یعنی صحبت از قهرمانی این تیم نیست، زیرا این تیم، فصل قبل در لیگ یک بازی می‌کرد. بدون تردید شرایط لیگ یک با لیگ برتر متفاوت است و نمی‌توانیم نفت آبادان را جزء تیم‌های مدعی قهرمانی بنامیم.
در عین حال نفت تیمی مثل مقاومت سپاسی نیست که در ابتدای فصل قبل صدرنشین بود و در پایان فصل به لیگ یک سقوط کرد.
نفت طرفداران زیادی دارد و تیم خوبی است. حتما این تیم پتانسیل آن‌را دارد که 3 مسابقه را با پیروزی پشت‌سر می‌گذارد. اگر یک بردش را به حساب شانس بگذاریم، 2 برد دیگر این تیم چه؟ نفت مطمئنا نمی‌تواند به قهرمانی امیدوار باشد اما پتانسیل این را دارد که جایی در میانه جدول برای خود دست‌و‌پا کند. به‌نظر من، نفت در بازی مقابل شهرداری در تبریز دوباره پتانسیل بالای خود را نشان می‌دهد.
* مهاجم سابق صنعت نفت آبادان و پرسپولیس
