خرابه‌ها، چادرها، کانتینرها و خانه‌های گلی تنها پاسخی است که غزه تحت محاصره توانسته است در این مدت به بحران خانه‌سازی در این منطقه بدهد. گروهی از پیمانکاران فلسطینی درحالی‌که در ساختمان جدید اتحادیه خود در غزه هستند، از روزهای خوش گذشته این سرزمین فقیر صحبت می‌کنند.
آلمان در احداث این ساختمان که از شیشه و فلز ساخته شده است، سرمایه‌گذاری و بانک خود را در سال2005 میلادی در غزه تأسیس کرد اما اکنون کار حتی برای گروه‌های امدادرسان بین‌المللی هم در غزه سخت شده‌است. رژیم صهیونیستی از ورود مصالح ساختمانی به غزه جلوگیری می‌کند. این بخشی از تحریم و محاصره غیرانسانی و گسترده‌ای است که اکنون ماه‌هاست زندگی را بر مردم این منطقه سخت کرده‌است.
اکنون مردم غزه با بحران سرپناه رو‌به‌رو هستند. خانهها و آپارتمان‌های ویران شده در حمله رژیم صهیونیستی هنوز بازسازی نشده و مردم مجبور هستند یا در چادر زندگی کنند یا در کنار خانواده خود به صورت دسته‌جمعی روزگار بگذرانند.
محمود عابد، خزانه‌دار اتحادیه پیمانکاران فلسطینی، ارزیابی نا‌امیدکننده‌ای نسبت به نیازهای بازسازی غزه پس از حملات رژیم صهیونیستی دارد و می‌گوید: ما باید از صفر شروع کنیم و این در حالی است که هیچ پروژه ساخت و ساز مهمی در غزه وجود ندارد.
عابد تصریح کرد: درحالی‌که بتن قاچاق به همراه مقادیر زیادی از کالاهای دیگر از طریق شبکه‌ای از تونل‌هایی که میان غزه و مصر قرار دارد، وارد غزه می‌شود اما اکنون کشورهای خارجی کمک‌کننده به روند بازسازی غزه، نمی‌خواهند در هیچ پروژه‌ای شرکت کنند.
وی اظهار داشت: به هر حال، بتن قاچاق از استحکام کافی برخوردار نیست و استانداردهای ساخت و ساز را هم ندارد. تنها خانه‌های شخصی با این مواد بازسازی می‌شوند.
کشورهای بین‌المللی کمک‌کننده به روند بازسازی غزه، مجبور شدند که از بخش ساختمان‌سازی خارج شوند و از تلاش‌هایشان برای کاهش بحران مسکن بکاهند و به جای آن، به کشاورزی و دامپروری روی بیاورند.
سعدی سلامه، یکی از اعضای هیات رئیسه اتحادیه پیمانکاران فلسطینی، به روزهای گذشته اشاره می‌کند که پیمانکاران غزه معاملاتی به ارزش بیش از 100میلیون دلار انجام می‌دادند. این معاملات شامل پروژه‌های مسکونی در خان‌یونس و رفح بود که مردم آن مناطق نیاز زیادی به آنها داشتند.
سلامه در این باره می‌گوید: پیش از سال2007 میلادی، هر کدام از پیمانکارها بیش از 100 کارمند داشتند اما هم‌اکنون کارگران و مهندس‌های عمران بیکار هستند و از مجموع 220پیمانکاری که در غزه زندگی می‌کنند، کمتر از 50نفر از آنها امروزه به فعالیت می‌پردازند.
سلامه به‌علت ضررهای زیادی که پیمانکاران بخش خصوصی غزه متحمل شدند، ناراحت است. رژیم صهیونیستی مدت زیادی است که نوار غزه را تحت محاصره شدید قرار داده است و حتی اجازه ورود مایحتاج اولیه به این منطقه را نمی‌دهد.
وی با اشاره به آژانس امداد رسانی و کار سازمان ملل موسوم به (آنروا)گفت: پیمانکاران خصوصی غزه، هم‌اکنون علیه (آنروا) تقاضای غرامت کرده‌اند و قصد دارند که این مسئله را در سطح بین‌المللی به داوری و حکمیت بگذارند.
این در حالی است که عدنان ابوحسنا، سخنگوی (آنروا)، با پیمانکاران خصوصی غزه ابراز همدردی می‌کند.
وی افزود: کاملا معلوم است که پیمانکاران غزه پول خود را از دست داده‌اند، ما هم در این زمینه ضرر کردیم. مذاکرات در این رابطه در حال انجام است. نه‌تنها کسانی که با آژانس امداد رسانی و کار سازمان ملل کار می‌کنند ناامید شده‌اند بلکه تمام پیمانکاران واقعا شکست خورده‌اند.
در این میان روش‌هایی به‌منظور دست و پنجه نرم کردن با زندگی تحت محاصره در غزه ایجاد شده است. اکنون خرد کردن سنگ‌ها به همراه بازیافت آجرها و شاه تیرهای فلزی مارپیچ که از ساختمان‌های تخریب شده در حمله رژیم صهیونیستی به جا مانده، به فعالیت مهمی در این منطقه تبدیل شده است.
برخی مردم غزه پس از گذشت یک روز کاری طاقت‌فرسا و کندن زمین برای به دست آوردن سنگ‌های نسبتا بزرگ و زیر و رو کردن آوارها، سطل‌هایشان را بار گاری می‌کنند و آنها را در کارخانه‌های سنگ خرد کنی خالی می‌کنند تا روزانه دستمزدی تقریبا به مبلغ 7دلار دریافت کنند.
هشام سکائک، یکی دیگر از پیمانکاران خصوصی در این رابطه می‌گوید: ما 50سال به عقب برگشتیم. اکنون ساختمان‌سازها برای ساخت خانهها از خاک رس استفاده می‌کنند، درحالی‌که این ماده فقط باید در کشاورزی مصرف شود. ما نمی‌خواهیم که در پروژه ساخت خانه‌های گلی با آنروا شریک شویم.
با وجود این ابوحسنا از آغاز پروژه‌ای به‌منظور ساخت 120واحد از خانه‌های گلی در اطراف غزه، به‌عنوان راه‌حل موقت انسان‌دوستانه برای اسکان خانواده‌هایی که مجبور به زندگی در چادرها یا کانتینرهای تغییر شکل یافته شده‌اند، دفاع می‌کند.
وی می‌گوید: این خانه‌های یک‌طبقه، دارای حمام، آشپزخانه و اتاق خواب هستند که با طرح‌های سنتی اما روش‌های به روز شده ساخته شده‌اند که با محیط سازگارند و در مقابل عناصر مخرب، مقاوم هستند.
ابوحسنا درحالی‌که مدعی رعایت استانداردهای ایمنی در احداث این منازل است می‌گوید: فقط 2 تا 3درصد سیمان مورد نیاز برای ساخت یک خانه معمولی در این منازل به کار رفته است.
این مقام آژانس امداد رسانی و کار سازمان ملل گفت: حمله رژیم صهیونیستی به غزه که از دسامبر2008 تا ژانویه2009 میلادی ادامه داشت، باعث تخریب یا وارد آمدن خسارت به 60هزار خانه متعلق به مردم غزه شد و بیش از 300هزار نفر هم از این جنگ آسیب دیدند.
درحالی‌که آپارتمان‌های اندکی برای اجاره در غزه وجود دارد، هزاران نفر از مردم آن شهر به طرح «خانواده گسترده»روی آورده‌اند و مجبور هستند به‌صورت موقت در کنار بستگان خود زندگی کنند. دیدار بان‌کی‌مون، دبیرکل سازمان ملل از نوار غزه که ماه گذشته انجام شد، امید برای بهبود وضعیت مردم آن منطقه را افزایش داد.
وی پروژه‌هایی را به‌منظور ساخت 150واحد مسکونی، یک کارخانه تولید آرد و کارخانه تصفیه فاضلاب افتتاح کرد. بان‌کی‌مون اما اعتراف کرد که این پروژه‌ها فقط قطره‌ای در دریا هستند و چیز دیگری به شمار نمی‌روند.
اسرائیل تنها با تحویل محموله‌های بتن به غزه در جهت پیشبرد پروژه‌های کوچک سازمان ملل موافقت کرده است.
یکی از مقامات نظامی رژیم صهیونیستی در این باره گفت: اسرائیل اجازه نمی‌دهد که غزه بازسازی شود چون هنوز یک سرباز اسرائیلی در دست نیروهای حماس اسیر است!
ابوحسنا نیز اظهار داشت که آژانس امداد رسانی و کار سازمان ملل به تلاش‌هایش ادامه خواهد داد تا سیاست‌های اسرائیل اصلاح شود.
وی افزود: ما به اسرائیلی‌ها ضمانت داده‌ایم که هر گونه مواد خامی که وارد غزه شود، به دست مردم واقعی برسد و شفافیت کاملی در این باره وجود دارد و هیچ‌چیز از آنها پوشیده نیست.
ابوحسنا با هشدار نسبت به اینکه بحران مسکن‌سازی خطر تخریب جامعه مدنی را به‌دنبال خواهد داشت، تصریح کرد: در نشست‌هایی که پشت سر هم برگزار شد، ما سعی کردیم مقامات رژیم صهیونیستی را متقاعد کنیم که منافع تمام افراد به برقراری امنیت و ثبات بستگی دارد.
خبرگزاری فرانسه
