«محمدحسین عرب‌بافرانی» یکی از نقاشان جوان و مستعد یزدی است که به تازگی 13 اثر از نقاشی‌هایش را در سبک‌های سوررئال، کوبیسم و انتزاعی به نمایش گذاشته است.[آشنایی با یزد]
بافرانی که تحصیلاتش را در رشته نقاشی گذرانده به ما یادآوری می‌کند که علاوه بر فعالیت در زمینه نقاشی، در حیطه پوستر، گرافیک، عکاسی، داستان‌نویسی و البته تدریس مشغول به کار است.
او می‌گوید: در نقاشی، خود را محدود به سبک خاصی نمی‌کنم و علاقه‌مندم سبک‌های متفاوت را تجربه کنم.بافرانی با استادان سرشناس یزدی کار کرده و تحت تعلیم آنها بوده است؛ اساتیدی همچون فاتح، اتحادی و دیگر هنرمندانی که از مینیاتوریست‌ها و سوررئالیست‌های برجسته یزد به شمار می‌روند.
این هنرمند علاقه‌مندی‌اش برای ورود به دنیای هنر را از دوران مدرسه و ادامه‌اش در مقاطع راهنمایی و دبیرستان می‌داند و اشاره می‌کند که همواره آثارش مورد توجه استادان فن قرار گرفته‌اند.
از نگاه عرب‌بافرانی، هنر آن چیزی نیست که در دست چند نفری مشاهده کنیم و بگوییم این تابلوها، آثار هنری صرف هستند، بلکه آنچه مهم است، همان تفکری است که هنرمند را می‌سازد. به عبارت دیگر هنرمند مستقیما تفکرش را بروز نمی‌دهد ولی احساسات و نوع بیان و ارائه اثرش می‌تواند هنری.
به عقیده این نقاش، درونیات هنرمند و بروز آنها حکایت از شناخت وی نسبت به جهانش دارد و استعدادش نیز همین گونه شکل می‌گیرد. بافرانی انتقادی نیز به هنر نقاشی امروز دارد و بر این باور است که متاسفانه هنر این روزها اصطلاحا خیلی فامیلی شده است؛ به این معنا که اولویت حضور در بخش‌های مختلف با انتخاب‌های فامیلی است، مثل جشنواره‌ها و دیگر جاهایی که توجه به جذب استعدادهای جدی را می‌طلبد.
او همچنین اشاره می‌کند: جذاب نبودن ورک‌شاپ‌ها، تعداد کم گردهمایی‌های هنری و باز هم وجود جشنواره‌های فامیلی از جمله نواقص و کمبودهای رشته هنر در استان ما است.
اصولا هر هنرمند نقاشی ایده‌ها و موضوعاتی در سر دارد که با تأمل بر روی آنها و پروراندن‌شان دست به خلق اثر و ارائه آن می‌زند.
در این‌باره از محمدحسین عرب‌بافرانی می‌پرسیم و او پاسخ می‌دهد: «موضوع روابط اجتماعی و ارتباط میان آدم‌ها از اهمیت خاصی برایم برخوردار است و موضوعات آثار اخیرم نیز حول همین محور می‌چرخند. به هر حال سوژه‌هایم به این گونه است که در طول زندگی یک‌ساله (هر سال) به آنچه دوروبرم گذشته فکر می‌کنم و سپس چیزهایی را که به آنها دست یافته‌ام، به شکل یک مجموعه درمی‌آورم.
بنابراین تحت تاثیر اتفاقات و رویدادهای هرروزه اطرافم هستم.»بافرانی هنر نقاشی امروز را در مجموع از سطح بالایی برخوردار نمی‌داند و معتقد است فعالیت کشورهای همسایه در این مورد قابل توجه است؛ چرا که به‌راحتی امکانات برگزاری نمایشگاه هنرمندان‌شان را چه در ایران چه در جاهای دیگر مهیا می‌کنند و حتی شاهدیم زمانی که برای گردشگری به ایران می‌آیند آثارشان را نیز برای نمایش با خود می‌آورند و به تبلیغ فرهنگ و هنر سرزمین‌شان می‌پردازند.
شرایطی از این دست نیز باید برای هنرمندان ایرانی هم فراهم شود و مشکلات و موانع موجود در این زمینه رفع شوند. البته ما هنرمندان جوان از حوزه‌های هنری و وزارت ارشاد توقع داریم بیشتر به فکر حمایت از هنر و هنرمندان همه استان‌ها و شهرها باشند.
