به‌ویژه جمعی از استادان و صاحب‌نظران با صدور بیانیه‌ای ضمن همدلی با مدیر و کارکنان اداره محیطزیست، خواستار اقدام جدی برای جلوگیری از تخریب‌های گسترده در این عرصه شدند.گروه‌های دیگری نیز به برخورد با عاملان اصلی تهاجم به اداره کل محیطزیست استان تهران تأکید کردند. بیانیه «کانون بازنشستگان سازمان حفاظت محیطزیست» هم در همین زمینه صادر شده که از نظرتان می‌گذرد.
با کمال تأسف چندی پیش اداره کل حفاظت محیطزیست استان تهران برای چندمین‌بار مورد حمله عده‌ای سودجو قرار گرفت که نه‌تنها ساختمان اداره کل مزبور مورد تعرض و تخریب واقع شد، بلکه مدیرکل و کارکنان زحمتکش آن مورد ضرب و شتم قرار گرفتند. خوشبختانه این عمل از سوی تشکل‌ها و متخصصان متعدد محیطزیست محکوم شد.
لیکن آنچه در سالیان اخیر در این زمینه مغفول واقع شده است، ریشه‌یابی این امر بوده و همواره به معلول پرداخته شده است. داستان از آنجا آغاز می‌شود که مسئولی که خود عضو شورای عالی حفاظت محیطزیست بوده است، در سال 1364 بدون کوچک‌ترین بررسی حقوقی و کارشناسی و در نظر گرفتن تبعات بعدی، نسبت به تقسیم و واگذاری بخشی از اراضی پارک ملی سرخه‌حصار، که نقشی عمده در تعادل اکولوژیک شهر تهران ایفا کرده و درحقیقت ریه تنفسی آن است، بین تعداد زیادی از کارکنان وزارتخانه خود تحت عنوان تعاونی مسکن اقدام می‌کند بدون توجه به این امر که این منطقه سال‌های طولانی منطقه قرق سلطنتی بوده و پس از انقلاب و در سال 1358 با مصوبه شورای محترم انقلاب اسلامی به‌عنوان پارک ملی در اختیار سازمان حفاظت محیطزیست قرار گرفته و درنتیجه مقررات قانون حفاظت و بهسازی محیطزیست بر آن حاکم شده که طبق ماده 16 آن و مصوبه‌های متعدد بعدی، اراضی پارک ملی تحت هیچ عنوان قابل واگذاری نیست، مضافا بر اینکه این منطقه براساس طرح جامع شهر تهران فضای سبز منظور شده است.
درحقیقت، این مسئول در اقدامی ظاهرفریبانه اراضی غیرقابل واگذاری را واگذار کرده و دریافت‌کنندگان زمین را با مشکلات عدیده بعدی مواجه می‌کند که نهایتا توسط دلالان زمین و سودجویان مورد سوءاستفاده قرار گرفته و به‌ثمن بخس از به اصطلاح مالکین اصلی خریداری کرده و عوامل اصلی اینگونه حوادث و درگیری‌ها هستند.
به دیگر سخن، این مقام مسئول نسبت به تقسیم اراضی‌ای اقدام می‌کند که هیچگونه مالکیتی بر آن نداشته و درحقیقت مال غیر را تقسیم و واگذار می‌کند که این امر قابل پیگیری حقوقی است.
آیا هیچگاه این مسئول و دستگاه مربوط برای اقدامات خود مورد سئوال قرار گرفته‌اند؟ آیا اینگونه اقدامات غیرقانونی مشمول مرور زمان می‌شود؟
ما امضاکنندگان این بیانیه که هریک بیش از 30 سال از بهترین ایام زندگی و عمر خود را در سازمان حفاظت محیطزیست سپری کرده‌ایم و در راه حفظ و حراست از میراث‌های طبیعی کشور، که در زمره بیت‌المال و انفال می‌باشند، زحماتی بس طاقت‌فرسا را متحمل شده‌ایم و حتی شهدای بسیاری در این زمینه نثار مام میهن کرده‌ایم، ضمن اعتراض و محکوم کردن اینگونه اعمال نسنجیده و خلاف قانون، با استدعا از مسئولان کشور جهت پیگیری موضوع، خواستار حل ریشه‌ای این مسئله هستیم.
