درگذشت او که 95 سالگی را پشت سر گذاشته بود امروز (5 دسامبر) اعلام شد و موجی اندوه و ستایش به خاطر دستاوردهای یگانه‌اش در مبارزه با برابری نژادی را برانگیخت.
ماندلا که 27 سال را به خاطر مخالفت با دولت نژادپرست تبعیض‌نزادی در زندان گذرانده بود، بعدها نخستین رئیس‌جمهور سیاه‌پوست آفریقای جنوبی شد، و در این مقام بود که گذر صلح‌آمیز از دولت با غلبه سفیدپوستان به دموکراسی چندنژآدی را امکان‌پذیر کرد.
دیوید جیمزاسمیت، نویسنده زندگینامه "ماندلای جوان: سال‌های انقلابی" (2010) می‌گوید: "او برای چیزی بسیار ساده مبارزه می‌کرد، برای برابری و انصاف. به گفته او ماندلا به نماد تلاش بر ضد تبعیض نژادی در آفریقا بدل شد.
زندگی و زندانی شدن
نلسون ماندلا در 1918 در دهکده موسو در ترانسکی، در آفریقای جنوبی به دنیا آمد. او در دوران جوانی به تحصیل حقوق پرداخت و در مخالفت با استعمار فعال بود. او به "کنگره ملی آفریقا" پیوست و به طور مکرر به اتهام خیانت دستگیر شد.
ماندلا که در ابتدا طرفدار اعتراض غیرخشونت‌آمیز بود، ما بعدها به سوی شیوه‌های ستیزه‌جویانه روی آورد و یکی از بنیانگذاران گروهی بود که به بمب‌گذاری سازمان‌یافته در اهداف دولتی می‌پرداختند.
او در سال 1962 به اتهام خرابکاری و توطئه برای سرنگونی دولت محاکمه شد، و به حبس ابد محکوم شد.
ماندلا 27 سال را در زندان، عمدتا در جزیره روبن- جزیره‌ای در نزدیکی ساحل شهر کیپ تاون گذراند. یک کارزار بین‌المللی برای فشار آوردن برای رهایی او ، نهایتا به آزادی او در سال 1990 انجامید. او با رئیس‌جمهور وقت آفریقای جنوبی، اف دبلیو دکلرک برای پایان دادن به تبعیض نژادی همکاری کرد، و این دو رهبر در سال 1993 به طور مشترک برنده جایزه نوبل صلح شدند.
ماندلا در انتخاباتی چندنژادی در سال 1994 به ریاست جمهوری رسید. او یک دوره در این مقام خدمت کرد و تصمیم گرفت برای دور دوم نامزد نشود.
ماندلای رهبر
بوگس بری‌مور، استاد مطالعات آفریقا در دانشگاه براون در پروویدنس در ردآیلند آمریکا می‌گوید: "کار او در پایان دادن به تبعیض نژادی و تحکیم دموکراسی سیاسی در آفریقای جنوبی دستاوردی یگانه بود."
او می‌گوید توانایی ماندلا در مهار کردن نارضایی‌های شخصی‌اش به خاطر زندانی شدن طولانی، و همکاری با دیگران برای ایجاد تغییری آرام اعتبار اخلاقی فراوانی برای او به بار آورد.
به گفته اسمیت ترس برخی از افراد این بود که ماندلا پس از آزاد شدن از زندان آشوب ایجاد کند و مردمان سفیدپوست را از خود براند، اما ماندلا "می‌خواست به صلح برسد نه خونریزی.
اسمیت می‌گوید که نمی‌تواند فرد دیگری را به تصور درآورد که چنین صفات شایسته‌ای را در دوره گذاری بسیار مشکل از خود بروز داده باشد.
اسمیت می‌گوید مردم به ماندلا به عنوان تجسمی از یک آرمان می‌نگریستند- "و او به این آرمان وفادار ماند و با آن زندگی کرد."
مردمان آفریقای جنوبی به ماندلا "مادیبا" می‌گفتند، نامش در قبیله "کوسا"، نشانه‌ای از افتخاری بزرگ.
ماندلای انسان
اسمیت از دو ماندلا سخن می‌گوید: "یک ماندلا که شمایل یا نماد است، انسانی که رهبر مبارزه برا گذر از دولت سرکوبگر تبعیض نژادی به دولت اکثریت سیاه‌پوست بود. و ماندلای دومی که انسانی عادی، و گاهی پدر ،همسر و والدی بدقلق."
بوگس نیز می‌گوید: "او چهره‌ای ابرانسان نبود." او طلاق گرفت و بزرگ شدن برخی از بچه‌هایش را ندید. به گفته او ماندلا علیرغم جایگاهش، همه نشانه‌های یک انسان را داشت. این استاد که ماندلا را از نزدیک دیده است، او را آدمی بسیار بامحبت خواهند که با دقت بسیار به حرف‌های شما گوش می‌داد.
به گفته او ماندلا حس طنز داشت.
LiveScience
