از روی نقشه کمی آن‌سوتر از گندم‌بریان که دمای 70درجه سانتی‌گرادی‌اش عنوان گرم‌ترین نقطه زمین را به آن داده انگار زمین به جوش آمده و کلوت‌هایی که به قلعه‌های متروک جن و پری می‌مانند به بیرون سرک کشیده‌اند. کلوت از واژه کل به معنی آبادی و لوت که همان بیابان معروف ایران‌زمین است تشکیل می‌شود. کلوت به کوه‌های شنی گفته می‌شود که طبیعت با قلم فرسایش، هزاران سال را صرف تراشیدن آن کرده و ظاهر مسحور‌کننده به آن می‌دهد. برجستگی‌هایی که به لحاظ علمی بین شیارهای Uشکل بیابان‌ها هستند. راس این برجستگی‌ها صاف و طرف رو به باد آنها با شیب تند‌تری نسبت به طرف مقابل است.
شهداد نیز در ارتفاع ۴۳۰ متری از سطح دریا قرار دارد. از سمت شرق فاصله آن تا دشت لوت حدود ۳۰ کیلومتر و مشرف به جلگه‌ای است به نام تکاب که بخش اصلی خبیص را تشکیل می‌دهد. از دیگر دیدنی‌های شهر کویری شهداد مجموعه آثار و ابنیه‌ای است که منسوب به دوران پیش از تاریخ است. محلی‌ها به آن شهر کوتوله‌ها می‌گویند و برای درک چرایی این نامگذاری باید گشتی در آن زد.
در این شهر که از خشت‌خام تشکیل شده می‌توان دیوار، تنور، سقف و طاقچه‌هایی را مشاهده کرد که در اندازه‌های کوچک ساخته شده است، تا جایی که فقط می‌توان زندگی انسان‌های کوتوله‌‌ای را در آن تصور کرد. هر چند معماری ابنیه منسوب به هزاره‌‌های چهارم پیش از میلاد در برخی نقاط زمین با همین ویژگی‌ها گزارش شده است.
