رائول و گیتارش

برای ورزش از خانه بیرون نمی‌­رفت و تمام مدت در اتاق مشغول درس­‌خواندن بود. با این حال، پدر و مادر رائول وقتی نتیجه آخر ترم او را دیدند، شوکه شدند. رائول به مدت دوهفته در اتاق را به روی خودش بست و فقط درس خواند و درس خواند. اما میانگین نمرات او حدود 15 بود. این اتفاق، اوضاع را برای رائول سخت­‌تر کرد. حالا پدر و مادرش به او شک کرده بودند.

سیمون

سیمون پسر همسایه دیوار به دیوار خانواده رائول است. رائول و سیمون با هم بزرگ شده اند. آن­ها هم‌کلاسی هستند و گاهی با هم درس می­‌خوانند. با این حال، سیمون بیشتر درس می­‌خواند و انگیزه قوی­‌تری برای ورود به دانشگاه­‌‌های معتبر دارد. رائول عاشق موسیقی است و بیشتر اوقات فراغتش را آهنگ می‌­سازد و گیتار می‌­زند.

سیمون بهتر است!

پدر و مادر رائول بالاخره متوجه می­‌شوند که رائول کمی به درس­‌هایش بی‌­توجه شده و بیشتر وقتش را با گیتار می­‌گذراند. آن­ها از رائول خواستند تا زمان تعطیلات تابستانی گیتار و موسیقی را کنار بگذارد و از نظر درسی خودش را تقویت کند. آن­ها از این‌­که خبر موفقیت­‌های پی‌­درپی سیمون را در مدرسه می­‌شنیدند کمی دلخور می‌­شدند. رائول تصمیم گرفت آن قدر درس بخواند که پدر و مادرش دست از به رخ کشیدن سیمون بردارند. آن­‌وقت رائول با خیال راحت می­‌توانست به گیتارش برسد. اما... نگرانی و اضطراب روز و شب برای او نگذاشته است.

خانم لوچیانو

او مشاور مدرسه رائول است و وقتی رائول و پدر و مادرش برای حل مشکل به او مراجعه می­‌کنند و داستان را می­‌گویند، بلافاصله موضوع را می­‌فهمد: مقایسه شدن رائول با دوست صمیمی­‌اش، اضطرابی باورنکردنی به او وارد کرده است. خانم لوچیانو از مادر و پدر رائول می‌­خواهد مدتی او را به حال خودش بگذارند.

تابستان

رائول مشغول نواختن گیتار است و از آهنگی که به تازگی ساخته راضی است. با این حال، جرئت ندارد این قطعه را پیش روی استاد موسیقی‌­اش بنوازد. خانم لوچیانو    می­‌گوید:« تو بحران را پشت سر گذاشته‌­ای، اما ترس از هرگونه امتحان، تست یا محکی در تو باقی­‌مانده است. زندگی طولانی است و تو هنوز اول راهی. با قدرتی که در تو می‌­بینم، به زودی همه موانع را پشت سر خواهی گذاشت.»