این نشست، با حضور علی معلم تهیه کننده، بهرام بهرامیان کارگردان، آنا نعمتی، مصطفی زمانی، همایون ارشادی و هنگامه حمید‌زاده، بازیگران و بهرام عظیمی، فیلمنامه نویس برگزار شد.
در ابتدای این نشست، بهرامیان در مورد ویژگی‌های کارگردانی فیلم گفت: تصور می‌کنم 2 سال پیش بود که آقای معلم مرا دعوت به همکاری کرد. آقای عظیمی 16بار فیلمنامه را بازنویسی کرد و بعد دوستان دیگر و در نهایت امیر پوریا در نوشتن مارا همراهی کرد. آنچه در مورد این فیلم وجود دارد این است که فیلم سختی بود و روی مرز بود.
بهرامیان در پاسخ به انتقادی در مورد شخصیت پردازی ضعیف فیلم گفت: سعی کردیم عادت شنیداری مخاطب ایرانی را به هم بزنیم. او همچنین در مورد دلیل مذهبی بودن شخصیت سینا گفت: صرف داشتن محاسن نشانه مذهبی بودن نیست.
او در مورد علت انتخاب کشور ارمنستان گفت: ما با این کشور وجوه فرهنگی مشترک داریم و اینکه آنها هم به آل اعتقاد دارند و دیگر اینکه برای ایجاد فضای وهم و خیال نیز به فضایی غیر از اینجا نیاز داشتیم ضمن اینکه این کشور معماری خوبی نیز دارد که در فیلم می‌بینیم.
علی معلم هم با اشاره به اینکه سعی کردیم «آل» به نوعی تریلر باشد، گفت: آل به سینمای بدنه تعلق دارد. مصطفی زمانی بازیگر این فیلم نیز درمورد نقش خود گفت: «آل» نخستین تجربه سینمایی من بود.
سینا همانی بود که دیدید، چیزی در ذهنم نیست که به این شخصیت اضافه کنم. کار بسیار سختی بود. سعی کردم در حد توانم صادقانه جلوی دوربین باشم. او همچنین در پاسخ به این سؤال که چقدر از نقش یوسف پیامبر فاصله گرفته‌اید، گفت: سعی کردم نقشی را خلق کنم که این تفاوت ایجاد شود.
سعی کردم نقش‌هایی را انتخاب کنم که مورد نقد قرار بگیرد تا من ایرادات خود را بدانم. آنا نعمتی در مورد نقش خود با اشاره به اینکه حاصل کار، خود گویاترین سخن در مورد این فیلم است، گفت: برای تماشای فیلم هیجان زیادی داشتم.
همایون ارشادی نیز در مورد حضور در این فیلم گفت: در این فیلم مشکلات زیادی داشتیم اگر در ایران هم این فیلم ساخته می‌شد مشکل داشتیم و حضور در خارج از کشور این مشکل را دو‌چندان کرد. من سواد سینمایی بالایی ندارم و راجع به فیلم صحبت نمی‌کنم اما می‌گویم که «آل» تجربه متفاوتی در سینمای ایران بود.
بهرام عظیمی نیز در مورد پذیرش این کار با توجه به سابقه کار انیمیشن خود گفت: زمانی که فیلم را می‌دیدم باورم نمی‌شد که بعد از سال‌ها داستانی که در ذهن داشتم ساخته شده است. من همیشه از کودکی به 2 چیز معروف بودم؛
به ترسو بودن و دلقک‌بودن. از وجه دلقکی و خنده‌داربودنم در انیمیشن‌سازی استفاده کردم و در اینجا هم باز سعی کردم با توجه به فرهنگ خودمان یک داستان ترسناک بنویسم. با تماشای فیلم «شب بیست و نهم» سال‌ها پیش تحت‌تأثیر قرار گرفتم. «آل» را 3 سال پیش نوشتم و از علی معلم خواستم که به‌صورت انیمیشن سه‌بعدی آن را بسازیم ولی ایشان پیشنهاد تبدیل کار به یک فیلم بلند سینمایی را دادند.
این فیلم سخت بود ولی خودم از تماشای فیلم لذت بردم، می‌دانم ایراداتی دارد که به قصه و داستان من برمی‌گردد اما کارگردانی بهرامیان، بازی‌ها و... هیچ وقت از ذهن من پاک نخواهد شد. این جلسه به خاطر شروع فیلم بعدی در مدت زمان کوتاهی برگزار شد که این مسئله منجر به اعتراض علی معلم شد.
