جریان‌های سیاسی هرکدام از رهگذر یارکشی‌های مرسوم می‌کوشند تا افرادی متمایل به خود را در لیست نهایی کابینه داشته باشند؛
به همین خاطر بازار گمانه‌زنی‌ها و اعلام لیست‌های متفاوت با ضرایب احتمال زیاد تا بسیار کم در چند روز آینده محتمل است. اما آنچه انتظار می‌رود در معرفی کابینه مورد توجه قرار گیرد، در چند موضوع زیر خلاصه می‌شود:
1 – گذشته چراغ راه آینده؛ بررسی و توجه به نقایص عملکرد دولت نهم و برخی سوءمدیریت‌ها می‌تواند مسیر برطرف کردن ایرادات آینده را تضمین کند؛ روندی که موجب معرفی چندباره افراد برای تصدی وزارتخانه‌ها به مجلس و عمر کوتاه مدیریتی برخی اشخاص در وزارتخانه‌های حساس و کلیدی شد.
می‌توان گفت که از تجربه دولت نهم در این موضوع باید به‌خوبی بهره گرفت. مقایسه دولت و کابینه با یک تیم ورزشی و رئیس‌جمهور به‌عنوان یک داور که هر وقت صلاح دید عده‌ای را باید عوض کند حتی به‌کرات و تکرار، مناسب نیست؛ چراکه امروزه تثبیت مدیریت‌ها یک اصل اساسی در مدیریت نوین است.
2 – کابینه 70میلیونی؛ کابینه 70 میلیونی که 40 میلیون رأی مردم را پشتوانه خود دارد باید از افراد متدین، عاقل، کاردان و ولایی تشکیل شود. چنین کابینه‌ای باید از ظرفیت والایی برخوردار باشد.
رمز موفقیت رسیدن به کابینه 70میلیونی، سعه‌صدر، استفاده از ظرفیت‌های انسانی موجود در کشور و حذف مرزبندی‌های جعلی و پررنگ کردن معیار ولایت‌پذیری است. اگر به‌دنبال چنین مطلوبی می‌گردیم رجعت به گفتمان انقلاب اسلامی مسیر را سهل می‌کند. اخبار منتشر شده که در حدگمانه‌زنی است نشان می‌دهد که لیست وزرای پیشنهادی با ظرفیت‌هایی که از کابینه 70 میلیونی انتظار می‌رود فاصله دارد.
3 – اگرچه معرفی نامزدهای وزارتخانه‌ها حق رئیس‌جمهور محترم است و ایشان باید تصمیم بگیرند چه افرادی را معرفی کنند اما اصل مشورت و رایزنی با نهادهای تأثیرگذار نظام می‌تواند درک روشن‌تری از تعامل اصولگرایانه را بیان کند و نقایص احتمالی را برطرف نماید. بنابراین دقت نظر در انتخاب افرادی که بتوانند از رأی 40میلیونی به نظام پاسداری کنند وظیفه‌ای است که توجه همگان را می‌طلبد.
