چهارشنبه ۱ شهریور ۱۴۰۲ - ۱۱:۰۱
۰ نفر

احمدرضا محسن‌نژاد بعد از گرفتن مدال طلای جهان می‌خواهد به طلای کشتی‌فرنگی المپیک برسد.

احمدرضا محسن‌نژاد

به گزارش همشهری‌آنلاین، احمدرضا محسن‌نژاد، فرنگی‌کار ۶۳کیلوگرمی است که روزهای گذشته در مسابقات جهانی اردن روی سکوی اول رفت و جشن قهرمانی گرفت. قهرمانی او تفاوت ویژه‌ای با دیگر قهرمانی‌ها داشت. احمدرضا وقتی از مدال طلایش مطمئن شد، اسم یک نفر را فریاد زد؛ نام مادرش را. کسی که می‌گوید با دعاهای او به این طلا رسیده است. محسن‌نژاد که از خانواده‌ای‌ کشتی‌گیر به سکوی اول جهان رسیده است، در اردن حریفانی از هند، ازبکستان، مولداوی و ژاپن را شکست داد و فینالیست شد. در فینال هم ۹ بر صفر ژانتورو میرزاعلی‌اف از قرقیزستان را از پیش رو برداشت و مدال طلا را بر گردن انداخت. او در این ۵کشتی فقط ۲امتیاز از دست داد که این امتیازات هم فنی نبود.

*مسابقات چطور بود؟

مسابقات در سطح خیلی بالایی برگزار شد. خدا را شکر من هم توانستم همه حریفان را شکست بدهم و به مدال طلا برسم و برای لحظه‌ای هم که شده، دل مردم را شاد کنم. در همه کشتی‌هایی که گرفتم، فقط ۲امتیاز از دست دادم که این ۲امتیاز هم ۲امتیاز اخطار بود.

*حریفان قدری داشتی؟

در گروهی که من کشتی گرفتم، هم قهرمان آسیا بود و هم قهرمان اروپا که همه را بردم.

*از خانواده‌ای کشتی‌گیر به اینجا رسیده‌ای؟

بله، درست است. ما خانواده‌ای ورزشی هستیم. پدر من به کشتی علاقه داشت و در دوران جوانی‌اش با رفیق‌هایش کشتی محلی می‌گرفت. به‌خاطر همین علاقه‌اش ما را هم تشویق کرد که کشتی بگیریم و ما ۴برادر هم کشتی‌گیر شدیم و هر ۴نفر مدال‌های بین‌المللی داریم. آقامهدی راه مدال‌گرفتن را برای ما باز کرد تا بتوانیم راحت‌تر مدال بیاوریم و از او تشکر می‌کنم. امیدوارم آقامهدی امسال و سال دیگر در جهانی و المپیک با خوش‌رنگ‌ترین مدال‌ها دل مردم را شاد کند. قطعا لایق این مدال‌ها هست.

*دوست داری مدال طلایت را به چه‌کسی تقدیم کنی؟

مدالم را به مردم عزیز ایران تقدیم می‌کنم که ما کشتی‌گیران را تنها نگذاشتند و هر لحظه‌ برایمان انرژی مثبت می‌فرستادند.

*بعد از قهرمانی نام مادرت را فریاد زدی، دلیل خاصی داشت؟

من به‌دلیل اینکه مادرم استرس زیادی برای کشتی‌های ما دارد و یک‌ماه قبل از مسابقات شروع می‌کند به دعاکردن و سر نماز و جاهای دیگر ما را دعا می‌کند، به او گفتم اگر فینال رفتم و قهرمان شدم، اسم تو را فریاد می‌زنم. خدا را شکر توانستم این قولم را عملی کنم. امیدوارم توانسته باشم ذره‌ای از زحماتش را جبران کرده باشم. دست پدرم را هم می‌بوسم که الگوی ما بوده و حمایت کرده تا به اینجا برسیم. از آقای دبیر و فدراسیون هم تشکر می‌کنم که همه شرایط را در کمپ تیم‌های ملی فراهم کردند تا آنجا به‌راحتی تمرین کنیم. این کمپ امکانات خیلی خوبی دارد.

*در مسابقات امیدها هم شرکت می‌کنی؟

هر مسابقه‌ای که کادر فنی صلاح بداند، شرکت می‌کنم و سعی می‌کنم آنجا هم پرچم ایران را بالا ببرم. پارسال در آسیایی جوانان قهرمان شدم و امسال هم برای این مدال خیلی زحمت کشیدم. از آقای حمید باوفا تشکر می‌کنم که این یک سال خیلی زحمت کشیدند تا بتوانم به این مدال برسم.

*چه آرزویی داری؟

من هم مثل همه ورزشکاران که دوست دارند یک روز به مدال طلای المپیک برسند، دلم می‌خواهد یک روز به این مدال برسم و تلاش می‌کنم این مدال را بگیرم. مربی‌ام روح‌الله ده‌ملایی در این چند سال برای من و ۳برادرم زحمت کشیده است. امیدوارم با این مدال برای یک لحظه هم که شده، توانسته باشم دلش را شاد کنم. دوست دارم با مدال طلای المپیک مزد زحماتش را بدهم. او از زندگی‌اش می‌زند تا کشتی ایران را سربلند کند.

کد خبر 782787
منبع: روزنامه همشهری

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 3
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • حمید IR ۱۸:۱۴ - ۱۴۰۲/۰۶/۰۱
    2 0
    سلام احمدرضاخان خسته نباشی دلاور.
  • IR ۲۳:۰۲ - ۱۴۰۲/۰۶/۰۱
    2 0
    دلاور عزیزم‌ چرا تبعیض‌ قایل‌ میشی‌‌ یه‌ کم‌ هم‌ پدر را فریاد میزدی‌
  • فرشید IR ۱۲:۲۳ - ۱۴۰۲/۰۶/۰۷
    0 0
    عیب نداره پدرها اگه صداشونم نزنی همین که سربلندش کردی کافیه،مادرای اصیل ایرانی دلشون حرمت داره