ایده استفاده از انرژی باد برای به حرکت درآوردن کشتی‌های باری اقیانوس‌پیما، سالهاست مطرح است اما حالا، برای اولین بار یک کشتی تجاری بزرگ، واقعا از انرژی باد برای یک سفر آزمایش استفاده کرده و قرار است به زودی اولین سفر واقعی تجاری خود را انجام داد؛ هدف این است که مهار و استفاده از باد و اثر آن بر کاهش استفاده از سوخت‌های فسیلی بررسی شود.
دریانوردی، مسئول حدود ۳ درصد از انتشار گاز دی‌اکسید کربن در دنیاست و به شدت از سوی سرمایه‌گذارن و گروه‌های محیط زیستی تحت فشار است تا به روند کربن‌زدای سرعت ببخشد. رجعت به عصر بادبان‌ها، یکی از راهکارهای ابتکاری این صعنت در کنار مواردی مثل استفاده از سوخ‌های پاکی مثل متانول است. و حالا با انجام اولین سفر عملی، به نظر می‌رسد افق‌های روشنی در این صعت نمودار شده است.
شرکت آمریکایی که این کشتی را به خدمت گرفته، مدتهاست بر روی استفاده از نیروهای محرکه بادی به عنوان یک گزینه انرژی پاک کار می‌کند. به هر حال هر چه باشد، بیشترین جا به جایی‌های کالاها در بیشتر تاریخ بشر در عصر انسان متمدن، با استفاده از همین انرژی انجام می‌شده است. این کشتی ۸۰ هزار تنی که مخصوص حمل غلات و محصولات مشابه است، اولین سفر خود را با استفاده از بادبان‌های فولادی و کامپوزیتی، از شانگهای در چین به سنگاپور انجام داده و برای اولین سفر بین‌قاره‌ای تجاری خود، از چین به برزیل آماده می‌شود. این اولین بار خواهد بود که از فناوری‌های نوین بادبانی، در یک سفر تجاری واقعی استفاده می‌شود. البته بخشی از این سفر تحقیقاتی است و عملکرد بادبان‌ها به دقت ثبت می‌شود.
این بادبان‌ها، وقتی که کشتی در بندر هستند، به اصطلاح کشیده می‌شوند اما در دریا، باز می‌شوند. آنها ۳۷.۵ متر ارتفاع دارند و برای این که عمر طولانی داشته باشند، از همان جنس توربین‌های بادی هستند که در خشکی و دریا استفاده می‌شوند.
استفاده از انرژی باد در کنار قدرت موتورهای در این کشتی‌ها، باعث خواهد شد که انتشار گازهای گلخانه‌ای آنها، در مجموع ۳۰ درصد کاهش پیدا کند. شرکتی که این فناوری را در این کشتی پیاده کرده، گفته است که هیچ چیزی تضمین شده نیست و باید دید در آینده تا چه این فناوری مورد استقبال قرار خواهد گرفت. با این حال رئیس این شرکت گفته تا همین ۵ تا ۶ سال پیش، کربن‌زدایی در صنعت دریانوردی امری بسیار سخت تلقی می‌شد اما تغییرات شروع شده است.
سفر این کشتی شش هفته طول خواهد کشید و نقطه عطفی در تاریخ مدرن دریانوری خواهد بود. پیش‌بینی می‌شود که از سال ۲۰۲۵ میلادی، نیمی از کشتی‌ها با بادبان‌هایی مثل این ساخته شوند. یک دلیل آن، بازدهی اقتصادی است؛ استفاده از هر کدام از این بادبان‌ها، باعث صرفه‌جویی یک و نیم تن سوخت در روز می‌شود و در نتیجه، تولید دی‌اکسید کربن هم به شدت افت خواهد کرد.
هزاران سال، برای حرکت در سطح دریاها و اقیانوس‌ها به باد وابسته بود، تا این که بخار و بعدتر سوخت‌های فسیلی، جای باد را گرفتند. چند دهه دریانوردی به روش جدید اما چنان بلای جان محیط زیست شده، که بازگشت به عصر بادبان‌ها کلید خورده و کشتی‌های عظیم، دوباره با بادبان‌هایی عظیم در دریاها سیر خواهند کرد.
کد خبر 782380
نظر شما