همشهری آنلاین - مژگان مهرابی: مهرشاد کاظمی، تهران‌پژوه درباره آداب‌ماه رمضان در این سفرنامه‌ها می‌گوید: «تانکوانی»، فرانسوی مترجم هیأت اعزامی ناپلئون به ایران نوشته:«رمضان ماهی است که در این‌ماه مسلمانان روزه می‌گیرنـد و ایرانیـان آداب روزه گرفتن را به‌مراتب سـخت‌تر و دقیق‌تـر از ترک‌ها رعایت می‌کنند هیچ علت و بهانه‌ای نمی‌تواند آنهـا را وادار بـه تـرک و زیر پا گذاشـتن دسـتورات دینـی کنـد.»
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
«چارلز ادوراد استوارت» انگلیسی که در دوره پادشاهی ناصرالدین شاه در ایران حضور داشته، در سفرنامه‌اش نوشته: «سالگرد کشته شدن امام علی بود. روزه‌داری طولانی مدت درماه رمضان نوعـی هیجان مذهبی در میان مسـلمانان ایجاد می‌کـرد.... دیروز ایـام روزه‌داری‌ماه رمضـان به پایان رسـید و امروز را به‌عنوان یک عید یا جشن تشریفاتی گرامی می‌داشتند به‌ویژه وقتی شاه خواسـتار پذیرش تبریـک و تهنیت دیگران می‌بود.میدان مملو از زنبورک یا توپ چرخنده بود که بر پشت شترها حمل می‌شدند و بارگاه قصر پر از دسته‌جات نظامی بود. قسمت عقب کلاه فرنگی گشوده شـده بود و بنابراین کوه البرز برف گرفته و آسـمان آبی پشـت زمینه بارگاه شاهی شده بود. عده‌ای از شاهزادگان در سنین مختلف روی سکوی سمت راست تخت شـاهی ایستاده بودند. الیس، سفیر بریتانیا در مقابل آنها ایسـتاده بود و او تنها کسی بود که برای ایسـتادن در آنجا اجازه یافته بود.
کنت سـیمونیچ، سفیر روسیه، که از حضور در انظار به‌عنوان یک مقام ارشـد دیپلماتیک سـخت متنفـر بود قبلا در عمارت شـاهی به خدمت شاه رسیده بود که به‌خاطر جراحتش که مانع از ایسـتادن می‌شد از شـاه طلب عذرخواهی کرده بود. نجبا در مرتبه پایین‌تری ایسـتاده بودنـد و فرماندهان، افسـرهای بریتانیایی و مقامات اجرایی در سمت چپ و راست حوض طویل مستقر شـده بودند.
جانشین نسخچی‌باشی با چوب‌دسـتی در دست در آنجا حضور داشت و گیراترین شخص حاضـر در آن جمع به‌نظر می‌آمد. سـرانجام آن لحظه خوش اقبال فرارسـید. توپ‌های چرخنده یا زنبورک‌ها به صدا درآمدند و شـاه چاق شـتابان از دروازه‌ای نه چندان مجلل از اندرونی‌اش خارج شـد و برتخت جلوس کرد. ۲ شـاعر اشـعاری را که به همین مناسبت سروده بودند با صدای تو دماغی قرائت کردند حضار باشـنیدن اسم پیامبر تعظیم می‌کردند و با شـنیدن نام امام اول شیعیان تعظیمی محترمانه‌تر و با شنیدن نام محمدشاه محترمانه‌ترین تعظیم را به جا می‌آوردند. پایان یافتن ایام روزه‌داری نشـاطی مضاعف در مردم ایجـاد کرده بود و شـعبده‌بازان و بازیگران تردست کنار خندق شهر نمایش‌های خود را دوبار اجرا می‌کردند.»
نظر شما