همشهری آنلاین - معصومه مهدیانی: «جعفر کاشانی» یکی از پیشکسوتان تیم پرسپولیس و از هم‌محلی‌هایمان است که شنیدن خاطراتش خالی از لطف نیست؛ خاطراتی که روزی زندگی‌اش را تغییر داده و اکنون او را به یکی از افتخارات منطقه‌مان تبدیل کرده است.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
بهار برای شما یادآور چیست؟
در بهار نخستین چیزی که به ذهن هر فردی می‌رسد نوروز و سرسبزی طبیعت است. نوروز یکی از عیدهای ملی ایرانیان است و با توجه به قدمت و ویژگی‌های خاصی که دارد برای همه به‌ویژه برای بچه‌ها شادی آفرین است و همیشه نامش هم لبخند به لب آنها و حتی بزرگ‌ترها می‌آورد. علاوه بر این شور و نشاط و شادابی در طبیعت و مردم نیز همیشه در اوایل سال موجب ایجاد انرژی و بالارفتن انگیزه‌ها می‌شود. من هم نخستین چیزی که با شنیدن نام بهار به ذهنم می‌رسد، شکوفایی و نو شدن و مسافرت‌های دوران کودکی و نوجوانی‌ام است که در کنار خانواده و خوشحالی‌های ساده و بی‌آلایشمان بود.
دوست دارید دوباره به آن روزها برگردید؟
قطعا. مگر می‌شود کسی دوست نداشته باشد که به دوران ساده و بی‌دغدغه کودکی و بازی‌های دسته‌جمعی در کوچه برنگردد؟ دوست دارم آن روزها را دوباره تجربه کنم.
بهترین خاطره‌ای که از بهار آن سال‌ها در ذهن دارید چیست؟
من سفر و عیدی گرفتن‌های نوروز آن سال‌ها و همچنین طبیعت گردی‌اش را بیشتر از هر چیزی دوست داشتم؛ به همین خاطر آن مسافرت‌ها و عیدی گرفتن‌ها بیشتر از هر چیز دیگری در خاطرم مانده است. هر چند که بعد از ۱۳ روز تمام آن خوشی‌ها جایش را به درس و مدرسه می‌داد و ما باید کمکم آماده امتحانات می‌شدیم تکرار خوشی‌های اول سال را برای تابستان می‌گذاشتیم.
در دورانی که فوتبال بازی می‌کردید، شروع سال را چگونه می‌گذراندید؟
من از ۱۶ سالگی در تیم شاهین فوتبال را به‌طور جدی شروع کردم و تقریباً از همان سال نیز بیشتر ماه‌های سال به‌ویژه عیدها و اوایل سال را یا در اردوها بودم یا برای مسابقه در شهرها و کشورهای دیگر به همین خاطر آن زمان‌ها بیشتر بهارهایم فوتبالی بودند.
آغاز سال نو در کنار هم‌تیمی‌ها چطور بود؟
سپری کردن روزهای سال جدید در کنار آنها نیز حس و حال خودش را داشت. آن روزها با شروع سال جدید حال و هوای تمرین‌ها نسبت به بقیه روزها تغییر می‌کرد و بچه با روحیه شادتر و با نشاط‌تری تمرین می‌کردند و مدام در زمین با هم شوخی و سعی می‌کردند این‌گونه جای خالی نبودن د رکنار خانواده و دور همی بودن‌ها را جبران کنند.
بهترین عیدی‌ای که در دوران کودکی یا نوجوانی گرفتید و شروع سال را برایتان شیرین‌تر کرد، چه بود؟
قطعاً بهترین هدیه آغاز سال نو حضور در کنار خانواده و خاطراتی بود که برایم رقم زدند ولی از اینها که بگذریم یکی از بهترین هدیه‌های عیدم کتاب باباطاهری بود که یکی از دوستان و آشنایان خانوادگی‌ام به من داد. من در یک دوره از زندگی‌ام دچار دودلی و تردید شده بودم و او با آن هدیه‌ای که در نوروز به من داد، باعث شد راهم را در اشعار باباطاهر پیدا کنم و از بهار همان سال زندگی‌ام را تغییر دهم. همیشه احساس کردم به خاطر آن هدیه‌ای که در نوجوانی گرفتم خدا کمکم کرد و اکنون به اینجا رسیده‌ام و برای همین همیشه از ایشان متشکرم.
در سال جدید برای اهالی محله‌تان چه هدیه‌ای دارید؟
هدیه دادن همیشه که به اسکناس یا هدیه کمی نیست گاهی افراد می‌توانند با انجام برخی کارها هدیه بزرگ‌تر و دائمی‌تری به مردم بدهند. من در این سال‌ها سعی کردم با همکاری بقیه به‌ویژه مسئولان شهرداری امکانات ورزشی را برای اهالی محله فدک توسعه دهیم و از این طریق موجب خوشحالی‌شان شوم. برای بهار امسال هم سعی می‌کنم با ارائه خدمات ورزشی ویژه اهالی را خوشحال و زمینه‌ای فراهم کنم تا جوانان و نوجوانانشان هم به‌صورت حرفه‌ای و هم علمی ورزش کنند.
در این اول سالی چه دعایی برای خود و هم‌محلی‌هایتان می‌کنید؟
در این سال‌ها همیشه برای خودم و هم‌محلی‌هایم یک دعا کردم و آن هم این بوده که امیدوارم خداوند کمک‌شان کند تا بتوانند صداقت را سرلوحه رفتار، گفتار و کارهایشان قرار دهند و با هم‌محله‌ای بهتر بسازنند.
چه توصیه‌ای برای نوجوانان و جوانان دارید؟
امروزه با همت شهرداری منطقه امکانات خوبی برای پرکردن اوقات فراغت نوجوانان و جوانان فراهم شده است به همین علت فکر می‌کنم آنها می‌توانند به راحتی در این روزها از امکانات ورزشی، هنری، علمی و فرهنگی منطقه استفاده کنند و لحظات خوبی را در سال جدید برای خود رقم بزنند. این میان می‌خواهم به آنها بگویم که شخصیت در فوتبال به تنهایی به دست نمی‌آید بلکه نیاز به مکملی به نام تحصیلات دارد به همین خاطر توصیه می‌کنم حتماً تحصیلات را جدی بگیرند و به بهانه فوتبال از آن غافل نشوند. من زمانی که وارد تیم شاهین شدم فکر می‌کردم دیگر به تحصیلات نیازی ندارم اما با ورود به آنجا فهمیدم که در بین تمام باشگاه‌های موجود در کشور باشگاه شاهین به تحصیلات اهمیت ویژه‌ای می‌داد و مدام وضعیت بازیکنان را کنترل می‌کرد و می‌گفتند کسی که درسش عالی نباشد، در شاهین جایی ندارد. در همین باشگاه بود که دگرگونی در من به وجود آمد و من تحصیل را به‌طور جدی ادامه دادم.
***
پیشکسوت فوتبالیست را بیشتر بشناسیم
«جعفر کاشانی» متولد سال ۱۳۲۳ در محله پیروزی است و دوران کودکی‌اش را در کوچه‌های همان محله و با هم بازی‌هایش سپری کرد. او از همان دوران با توپ آشنا شده و تا دوره دبیرستان در تیم‌های مختلف مدرسه‌ای و محلی بازی کرده است. به خاطر استعدادی که او در بازی‌های مدرسه‌ای از خود نشان داده بود در سن ۱۶ سالگی مورد توجه مسئولان باشگاه شاهین قرار گرفته و به این تیم دعوت شده است. او تا سال ۱۳۴۶ در آن باشگاه بازی کرد و موفقیت‌های بسیاری کسب کرد اما پس از انحلال تیم شاهین یک سال به تیم پیکان رفت و در آنجا نیز خوش درخشید. او سال‌های بعد به‌عنوان کاپیتان تیم پرسپولیس موفق شد خاطره‌های خوبی را از خود در ذهن مردم حک کند و نهایتاً پس از سال‌ها بازی فوتبال در ۳۰ سالگی با فوتبال ملی خداحافظی کرد و به انگلستان رفت و سال‌ها بعد پس از بازگشت به ایران در راه‌اندازی باشگاه شاهین تأثیر بسزایی گذاشت و نهایتاً به هدفش در راه‌اندازی دانشگاه تخصصی فوتبال رسد و توانست دانشگاه علمی و کاربردی فوتبال را تأسیس کند و به جوانان و نوجوانان در تحصیل علمی این رشته ورزشی کمک کند. بزرگ‌ترین آروزی کاشانی تأسیس یک رئال مادرید ایرانی است که امیدوار است روزی به این آرزویش دست پیدا کند و بتواند بهترین تیم فوتبال کشور را هم از نظر علمی و هم حرفه‌ای تربیت کند.
------------------------------------------
پینوشت: جعفر کاشانی، پیشکسوت فوتبال ایران در دهم مهر سال ۱۳۹۸، در ۷۵ سالگی دعوت حق را لبیک گفت و به دیار باقی شتافت.
* این گفت‌وگو در هفته‌نامه همشهری محله منطقه ۸ به تاریخ ۱۳۹۳/۱/۱۸ منتشر شده بود.
نظر شما