دلیل این امر نیز فروش پایین فیلمها در روز اول هفته بود. با این کار قرار بود تماشاگر بیشتری به سالنها جذب شود که این اتفاق نیز رخ داد. به طوری که شنبه از کمفروشترین روز هفته سینماها، به بیش از روزهایی تبدیل شد که به خاطر بلیت نیمبها، گاهی اوقات در حد پنجشنبه و جمعه تماشاگر را به سالنهای سینما میآورد.
حالا شورای صنفی نمایش در آخرین جلسهاش تصمیم گرفته از روز ارائه بلیت نیمبها را از شنبه به دوشنبه تغییر دهد. تصمیمی که ظاهرا برای رونقبخشیدن به روزهای وسط هفته اتخاذ شده ولی بعید است نتیجه مثبتی را در پی داشته باشد.
تماشاگری که سالهاست عادت کرده روزهای شنبه و با بلیت نیمبها به سینما رود، مدتها طول خواهد کشید تا با این تغییر خود را وفق دهد. نیمبها بودن قیمت بلیت، به خصوص حالا که با افزایش قیمتها نیز مواجه هستیم، اهمیتی مضاعف یافته است.
اگر در روزهای آخر هفته بیشتر خانوادهها به سینما میروند، در روز شنبه بیشتر تماشاگران را دانشآموزان و دانشجویان تشکیل میدهند، کسانی که نیمبها بودن قیمت بلیت خیلی برایشان اهمیتی فراتر از خانوادههایی دارد که اوقات فراغتشان را در سالن های سینما میگذرانند.
با آنکه برخی از تهیهکنندگان، از ارزانبودن قیمت بلیت سینما در ایران نسبت به دیگر کشورها گلایه دارند، باید گفت که قیمت فعلی بلیتها (به خصوص با افزایش قیمت امسال) هنوز برای خیلیها بالاست، حتی اگر رشد قیمت بلیت سینما همسو با رشد تورم نبوده باشد.در چنین شرایطی تغییر روز ارائه بلیت نیمبها، بیش از آنکه کمک حال سینما باشد، به زیان آن تمام خواهد شد.
در کشورهای صاحب سینما، از روشهای متنوعی برای جذب مخاطب بیشتر استفاده میشود، که برخی از آنها در این جا نیز قابل استفاده است.
اما در گام اول به نظر میرسد که نیازمند تغییر شیوه پخش و عرضه فیلمها از روش سنتی به شیوههای مدرنتر هستیم. سینمای ایران با وجود رونق نسبی این روزهایش، بحران اقتصادیاش چنان جدی است که از هر اقدامی که به جذب تماشاگر بیشتر بینجامد، باید استقبال کند، اما تصور اینکه با انتقال روز فیلم بهای بلیت به وسط هفته، به افزایش فروش فیلمها یاری میرسانیم، از نوعی شتابزدگی در تصمیمات خبر میدهد که قبلا هم نمونههایی از آن را به چشم دیدهایم.
تجدید نظر در مناسبات اکران فیلمها، بیش از هر چیز نیازمند کار کارشناسی است. تغییر روز بلیت نیمبها، اگر زیانبخش نباشد، قطعا بیحاصل است.