اما با توجه به اهداف و خاستگاه‌های این حکومت، دولت جمهوری اسلامی در مرکز و کانون توجه جهانی قرار گرفت و از زوایای مختلفی به این دولت نوپا نگاه شد.
گروهی که «دین» را افیون توده‌ها می‌دانستند، با طرح سوالات و اشکالات، تلاش‌های بی‌وقفه و همه‌جانبه‌ای را برای اثبات نظریه واهی خود آغاز کردند.
دسته‌ای دیگر که بهشت موعود را در اندیشه‌های لیبرال دموکراتیک غرب می‌دانستند، از آثار سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و عدالتخواهی «دین»، در اجتماع یا بی‌خبر بودند. اما دسته سوم نگاهی متفاوت از آن دو دسته قبلی به این رویداد مهم تاریخی داشتند.
از سوی دیگر در بین فقهای اسلامی، دو دیدگاه متفاوت نسبت به حوزه ورود حکومت در جامعه وجود دارد. این سوال مطرح است که در حقیقت اجرای دین به چیست؟
آیا انجام عبادات و اجرای مباحث فقهی از طهارت تا حج، آن هم به صورت فردی یا جمعی، در حالی که هیچ اثر اجتماعی بر آن مرتبط نباشد حقیقت دین است؟ و آیا این امور تنها بخشی از دین است که تحقق راستین این بخش مشروط به تحرک بخش دیگر یعنی جهاد و بسط عدالت است؟
دسته‌ای که مقید به دیدگاه اول هستند، حداقل در زمان غیبت امام(عج) تشکیل حکومت را ضروری نمی‌دانند ولی طرفداران دیدگاه دوم در این باره می‌گویند حکومت آنقدر اهمیت دارد که نه تنها موضوعش در اسلام وجود دارد، که «اسلام» چیزی جز حکومت نیست.
مجموعه این شرایط بن‌بست‌هایی را برای مسئولان اجرایی و قانونگذاری ایجاد کرده بود که بعضا آثار سوء و مشکلات فراوانی در کشور برجای می‌گذاشت.
به خصوص اشکال‌کننده‌ها در ادعای خود به ادله امام خمینی(ره) در کتاب ولایت فقیه اشاره می‌کردند که امام(ره) فرمودند «هیچ یک از مجموعه احکام اسلامی اعم از احکام سیاسی، مالی و حقوقی نسخ نشده است و تا روز قیامت باقی است...»
مجموعه این شرایط بود که باعث شد حضرت امام خمینی(ره) با ژرف‌اندیشی بی‌نظیری که داشتند برای شکستن بن‌بست‌هایی که بر اثر اختلافات فی‌مابین بعضی نهادهای حکومتی نظیر شورای نگهبان و مجلس شورای اسلامی یا خروج از معضلاتی که برای بعضی نهادهای حکومتی به وجود آمده بود فرمان تشکیل مجمعی به نام «مجمع تشخیص مصلحت نظام» را صادر کردند.
وظایف و مسئولیت‌های این مجمع با عنایت به مشکلات پیش‌آمده، حل مشکلات خروج از بن‌بست و یافتن راهی برای خروج از معضلات است که حسب مورد و با توجه به شرایط زمانی و ضرورت‌های سیاسی و اجتماعی تصمیم اتخاذ شود.
این تدابیر امام راحل که تاکنون موجب حل بسیاری از مشکلات و خروج از بسیاری از بن‌بست‌های به وجود آمده بر اثر اختلاف نهادهای قانونی نظیر مجلس شورای اسلامی و شورای نگهبان شده است حقیقتا «ژرف‌نگری» امام راحل را برای استمرار امور کشور و پرهیز از مخاطراتی که می‌توانند نظام و حکومت را به بن‌بست رساند بیشتر معلوم و روشن می‌کند.
با توجه به این روشن‌بینی و آینده‌نگری امام راحل برای دور نگهداشتن جمهوری اسلامی همه دلسوزان و راهیان راه امام راحل و انقلاب اسلامی باید اندیشه‌های بلند امام خمینی(ره) را سرلوحه برنامه خود قرار داده و به وصایا و پند و اندرزهای امام (ره) عمل کنند.
* عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام
